GİZEMLİ ADAMLAR

199 20 17
                                    

*Hatırlatma*

"Düşüncelerimi bir kenara bıraktıktan sonra uykum gelmiş ve uyumuştum.."
.
.
.
"Yine uyanmıştım, bu berbat kabuslarımdan dolayı tekrardan bir gecem bana zehir olmuştu... Her zamanki gibi o koridora girdiğimde o silüeti görmüş ve uyanmıştım.... Bu durumdan bıktım artık, ilaç olmadan her gecemin böyle bana kabus olması canımı yakıyordu....."

"Hava hala karanlıktı, daha sabah olmamıştı, sehpanın üzerinden telefonumu alıp açtığımda yüzüme vuran parlak ışığı beni kör edecek kadar gözlerimi yakıyordu, parlaklığını kıstım ve saate baktım... Saat 02:33'di.. uyuyalı sadece 2-3 saat olmuştu.. off ya. Dilim damağımın kuruduğunu hissediyordum, çok susamıştım.. bakışlarımı sehpanın üzerine çevirdim, su yoktu. Mecburen benim aşağıya inip almam lazımdı.. off ya acaba aşağıda uyanık biri var mıdır? Şimdi ayıp olur mu gece gece kalkıp mutfağa gidiyorum? Sorun olmaz bence, sadece su almaya gideceğim... "

"Telefonumu tekrar sehpanın üzerine indirdim ve yataktan kalktım. İlk başta odanın ışığını açtım, sonrada kapının kolunu kimseyi uyandırmamaya özen göstererek sessiz bir şekilde çevirdim ve açtım. Odadan çıktıktan sonra aynı özenle sessiz bir şekilde kapattım.. uzun koridorda ilerledim ve merdivenlerin başına geldiğimde sessiz adımlar ile tek tek basamaklardan indim ama gariplik şu ki evin ışıkları açıktı, normalde gece vakti ışıkların kapalı olması gerekir ama belkide onlar kapatmıyor diye düşünerekten umursamayarak aşağıya indim. Merdivenlerden tam karşısından dimdik ilerledim ve mutfağa girdim."

"Bu işte bir gariplik var, ev neyse de mutfağın ışığının kapalı olması gerekmiyor mu? Sonuçta iş bittikten sonra burda çalışan hizmetçi kadın illaki kapatmış olması gerekiyordu. Off neyse niye bu kadar kafaya takıyorsam.... "

"Hemen dolaptan bir bardak çıkardım ve su doldurduktan sonra hemen içtim. İçtikten sonra derin bir ohh çektim.. ne kadarda susamışım ya... Bardağı indirdikten sonra tekrar dönerek mutfaktan çıktım ve merdivenlere doğru ilerledim ama bir sorun vardı. Salondan gelen sesler kafamı iyice karıştırmıştı. Fazla sesli olmayan bağırma sesleri geliyordu. Ben aşağıya indiğimde böyle bir ses kesinlikle yoktu! Hırsız olması imkansız çünkü evin etrafında bir ordu koruma var. Ne o zaman bu sesler? Merdivenlerden döndüm ve salona doğru ilerlemeye başladım. Her adımda dahada korkmaya başladım. Umarım Felix salondadır . O yüzden evin ışıkları açıktı. Birisi veya birileri vardı salonda."

"Bir adım daha attığımda salona giren duvarın arkasında durmuştum, evet kesinlikle birkaç kişi vardı çünkü bir kaç tonda farklı sesler çıkıyordu. Başımı hafif öne eğdim ve salondaki kişilere baktım... toplamda 7 kişi vardı, bunlar; Felix ve tanımadığım 6 kişi. Hepsi Felix'e bakmış ve kızgın bir şekilde birşeyler söylüyorlardı... Çok merak ediyorum ya... Konuşmak için neden bu saati seçti ki? Neden kavga ediyor gibi görünüyorlar? Onları ilk defa Felix ile görüyorum.. kim olabilirler ki?"

"Azıcık daha yaklaşmıştım, belki Felix'in ihtiyacı olabilir. Eğer kavga ederlerse onun yanında durmalıyım... Kimi kandırıyorum ben? Tabiki de bu saatte ne konuştuklarını merak ediyorum! Huh neyse..... Çok az daha yaklaştım ve biraz daha inceledim... 6 adamdan ikisi acayip sinirli görünüyordu, birisi sakin kalmaya çalışır bir hali vardı, diğer üç kişi onları sadece dinliyordu.... Felix ise sanki öfkelerini yatıştırmaya çalışır gibi bir hali vardı..tamam sadece ne olduğunu anlamak istiyorum."

J.Jungkook İle Hayal EtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin