Ikaw,Ako,Tayo (SANDROMARCOSFANFICTION) Completed

28

"Why are you crying?"Sandro asked. Hawak niya ako sa magkabilang balikat.

"Wala..napuwing lang ako."

"Look at me,Kristina."

Hindi ako sumunod.

"May ginawa na naman ba si Mom?"

"Wa-wala Sandro."

"This has to stop!"

He grabbed my left wrist and pushed the door.

"Mom?!what--"

Natigilan siya ng makita si Trixie.

Bumaba agad ang tingin ni Trixie sa palapulsohan kong hawak ni Sandro.

"Sumusobra ka na Mom!"

"Sandro!Have the decency to knock first!nahawa ka na ba talaga sa kabastusan ng babaeng yan?!"

"Tita what is happening here?"

"Kabastusan?seriously Mom?Vinny told me everything!akala mo ba hindi ko alam?!"

Nagtaas noo si Maam Liza,"What would I expect?alam kong magsusumbong ang mga kapatid mo sayo!teka nga--why are you choosing her over me?I am your Mom!"

"Wala kaming pinipili Mom!"

"Talaga?you are insulting me!"

"Tita what is happening?"

"Wala Trixie, sige na Hija, umalis ka na muna at mag uusap lang kami ng anak ko."

"No Trixie,you stay!I want you to hear everything I am going to say right now!"

"Sandro!"

"No Mom!tumigil ka na!Trixie,this is Kristina,the mother of my child and the only woman I love."

Umawang ang bibig ni Trixie.

Maam Liza come forward and slapped Sandro."That is for ruining this family!wala kang utang na loob!at ikaw!"dinuro niya ako at sinampal."Homewrecker!leave my house kung ayaw mong ipakaladkad kita sa security!"

"You're unbelievable Mom!"Sandro spat.

"Sige piliin mo ang babaeng yan at wala ka ng pamilyang babalikan!mamili ka!"

"Tita...hayaan na po natin sila..."sabat ni Trixie.

"No Trixie,ano nalang ang sasabihin ng pamilya mo ha?na pinabayaan kita at hinayaan ko ang anak kong sumama sa babaeng yan?hell no!"

"Disown me Mom!wala na akong pakialam!I am tired of this shit!let's go Kristina!"

"Sandro..sandali---"

"I said,let's go!"

Wala na akong nagawa ng hilahin ako ni Sandro palabas ng opisina ng Mommy niya.

"Get inside."Aniya pagkabukas niya ng pinto ng kanyang sasakyan.

"Sais,anak,halika mamamasyal muna tayo."Sabi naman niya kay Sais na karga ngayon ni Simon.

"Kailangan ba talagang umabot sa ganito Sandro?"Simon asked.

"I have no choice Si,mahal ko si Mom,pero mas mahal ko ang pamilya ko.I hope you understand."

"Sandro!the key!"

Sinalo ni Sandro ang susi na hinagis ni Vinny.

"Bye Tito Simon,Bye Tito Vinny!"inosenteng saad ni Sais.

"Bye pamangkin!"sagot naman ni Vinny,na kinurot pa sa pisngi ang ngumiting si Sais.

Di na kami nagtagal at umalis na ng bahay nina Sandro.

Sumusulyap siya sa amin ni Sais habang nagmamaneho.

Inabot niya ang aking kaliwang kamay at dinala iyon sa kanyang labi.

Nangilid ang aking mga luha.

"I will protect you and my son,I promise."He said.

"Alam ko,Sandro.Alam ko."Naglandas ang aking mga luha.

"We will protect you too,Daddy."Saad ni Sais

Bumagsak ang mga luha ni Sandro.

Sais wiped Sandro tears with his little fingers.

"Stop crying Daddy.Dont you know this is the start of our happy ever after?"

"You think so?anak?"

Sais nod.

"Sandro....."

"Hmm?"

"May sasabihin ako sayo......."

"Ano yun?"

Nilipat ko na muna si Sais sa backseat.

"Wala ka bang itatanong sa akin?"sabi ko,animoy nakabukas na gripo na ang aking mga luha.

Tinitigan ako ni Sandro,yung klaseng titig na tumatagos sa aking kaluluwa.

Huminga siya ng malalim at hinawakan ang aking kaliwang kamay.

"Kristina....naaalala mo na ba ako?"

Alam kong napakalaking sakripisyo ang ginawa niya para sa amin ng kanyang anak,kaya nararapat lang na malaman niya ang totoo na----------

Huli na para umiwas si Sandro dahil tuluyan na kaming nabangga ng isang rumaragasang sasakyan.

Mabilis kong nakuha at mahigpit na nayakap si Sais,bago pa man kami tuluyang sumalpok sa guardrail at sa poste ng ilaw sa gilid ng daan.

Bago pa man ako mawalan ng malay tao ay nakita ko pang duguan ang nakayakap sa aking si Sais at nakasalampak sa manibela ang duguan ding si....

"Na-naaalala na kita........Sandro......." Tuluyang bumalot ang dilim kasabay ng pagpikit ng aking mga mata.