4.Bölüm

36 7 6
                                    

Öyle bir söz yazarsınki ,bütün hayatı anlatır. Öyle bir hayat yaşarsınki bütün sözler anlamsız kalır.

Burnuma dolan tanıdık kokuyla gözlerimi açtım. Hava daha aydınlanmamıştı. Soluma döndüğümde tanıdık bir yüzle karşılaştım, Arda. Sanırım geleli çok olmamıştı. Üstündeki gömleği çıkarmış, pantolonu hala duruyordu.Üstüde açıktı . Söylenerek üstünü örtmeye çalıştım. Ama bir türlü örtemiyordum.Ayaklarını örtsem sırtı açık kalıyordu, sırtını örtsem ayakları açık kalıyordu. Bu kadar uzun olmak zorundamıydı? Yorganın uzun tarafını çevirerek örttüm. Sonunda başarmıştım.Tekrardan yatarak uykuya daldım.

Arda'nın ağzından

İşlerimi halledip eve döndüm. Artık evliydim.Evlenmemle babam yerini bana devretmişti.Aslında evlenmek gibi bir düşüncem yoktu . Babam sürekli o kızla evlenmelisin, dedeside önemli adamlardan biri , onla evlenmessen kiminle evleneceksin gibi şeyler söylüyordu. En sonunda ikna olmuş ve evlenmiştim. O kızla evlenmem benim açımdan iyi olsada ilayda için pek iyi olmamıştı. Benim karım olduğu için artık canı tehlikedeydi.
Düşmanlarım beni hep en yakınlarımdan vuracaktı .İlk sırada da o vardı. İlayda çok değişik bir kızdı.Korkuyordu ama yeri geldiğinde korktuğunu öyle bir saklıyorduki bana bile korkmadığı nı hissettiriyordu.Aynı zamanda güzeldi de, güldüğü zaman beliren gamzesi onu tatlı yapıyordu. Evlendiğimiz gece ona dokunacaktım.Ama ben yaklaştıkça hızlı atan kalbi onu ele vermişti. O hiç bir erkekle yakınlık kurmamıştı.Bende son anda vazgeçerek geri çekilmiştim. O ne zaman isterse o zaman dokunacaktım. Ayrıca birbirimizi hiç tanımıyorduk bile .İkimizde bi nevi zorla evlenmiştik.Ona fotoğraf çekiminde zorla evlendiğimi söylediğimde gülmüştü. Hiç mafya babası zorla evlenir mi diye . Haklıydı. O tamamen zorla evlenmişti benimle.Ama ben kendi çıkarlarım için bi nebze kullanmış oldum onu.Aslında güç bendeydi onunla evlenmemin sebebi babamın yerine geçmekti . Onu korumalıydım. Ama bunu ona çaktırmadan yapmalıydım. Ona herseyi öğretecektim. Sonuçta o artık bir Yıldırım olmuştu.

Odaya girdiğimde ilayda çoktan uyumuştu . Üstümdeki gömleği çıkardım.Muhtemelen ilayda niye üstün çıplak yatıyorsun diye kızacaktı. Pantolonumu çıkarmaktan vazgeçtim. Hemen uyumak istiyordum.Yatağın sol tarafına geçip yattım. O sırada ilayda kıpırdamaya başladı.Gözlerimi yumdum . Üstümü örtmeye çalışıyordu ama beceremiyordu. Aynı zamanda söyleniyordu da . Niye geç gelmişim,niye yanına yatmışım, üstümü giymemişim, boyum niye uzunmuş. Sonunda üstümü örtmeyi becerdiğinde sustu. Tekrardan yattı ve sanırım uyudu.Bende daha fazla dayanamadım ve kısa sürede uykuya daldım.

İLAYDANIN AĞZINDAN

Sabah uyandığımda Arda yanımda yoktu . Üzerimi değiştirmeden aşşağı indim.Nermin kahvaltı hazırlıyordu.
Beni görünce gülümsedi.
" Günaydın İlayda hanım " kahvaltı masasına oturdum.
" Sanada günaydın Nermin . Arda nerede?" Çay doldururken aynı zamanda bana cevap veriyordu.
" Arda bey sabah erkenden çıktı." Eee tabi mafyayla evlenirsen olacağı bu İlayda hanım. İnsan bir haber verirdi.Nermin mutfağa geçince bende Kahvaltımı yapmaya devam ettim.O sırada içeri Barış girdi. Üstünde dün geceden kalma gömleği duruyordu .Kırışmıştı. Söylenerek masaya oturdu.
" Noğoldu ? Karadenizde gemilerin mi battı?" Ofladı.
" O kocan olacak o adam bütün işleri bana yıktı . Neymiş evde işleri varmış. " Güldüm hatta kahkaha attım.
" iyide o dün eve gelip uyudu." Gözlerini irice açtı.
" Nee biz orda adam dövelim o gelip karısının koynunda uyusun" öksürdüm.
" Ne yani tamam birbirinizle isteyerek evlenmemiş olsanız bile yakışıyorsunuz." Bunu bilen tek kişi Barıştı. Masanın altından ayağıma vurarak konuşmaya başladı.
" hadi be yanına gelip uyudu demi " Göz devirdim. Oda güldü. Kahvaltının geri kalanı sessiz geçmişti. Çalan telefonumla ayağa kalktım. Elif arıyordu.
" alo yenge günaydın " bu kıza bu enerji nereden geliyordu sabah sabah.
" günaydın canım "
" müsaitmisin?"
" evet"
" Tamam. Ozaman akşama yemeğe geliyoruz onu haber verecektim . Bütün aile, ona göre hazırlık yap"
" tamam haber verdiğin için sağol " diyerek kapattım telefonu. Tam içeriye geçecekken tekrardan çaldı. Ekranda sevgilim yazıyordu yanındada kocaman kırmızı kalp .Ah Barış bende akıl yokki ona kaydettiriyorum. Telefonu açarak kulağıma götürdüm.
" Günaydın " içime bir ürperti gelmişti. Onla konuşmak bu kadar garip hissettirmemeliydi.
" Günaydın , sabah erken çıkmışşın ."
" Evet . Sen uyuyordun uyandırmak istemedim."
"Niye aradın?"
" Akşama annemgil geliyor onu haber verecektim."
" Elif söylemişti.Yinede sağol "
" Rica ederim karıcığım. "
" Neredesin? sen şimdi "
"Depoda "
" Napıyorsun depoda ?"
" Bilmek istermisin gerçekten "
" evet" sanırım sesim biraz fazla çıkmıştı.
" Telefondada olsa o sesinin ayarına dikkat et , depodayım çünkü adam dövüyorum. Oldu mu?"
" Oldu görüşürüz " diyerek telefonu yüzüne kapattım. Açık açık adam dövdüğünü söylüyordu manyak.Aklıma gelen şeyle hemen geri aradım . Uzunca çaldıktan sonra açtı.
" Ne var İlayda"
" Dün neden yanımda yattın?"
" Sen ciddimisin? Farkındaysan benimle evlisin artık. Mecbur benimle uyuyacaksın. "
" Hayır "
" İlayda akşam konuşalım bu konuyu kapat benim asabımı bozma" bu seferde o kapatmıştı telefonu yüzüme. Hayır yani ne dedim sanki . İnsanca soru sorduk şurda.

Yarınımız YokHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin