EFNAN

8. BÖLÜM

Suskunluk asaletten dir derler , aslında asalet ruhun dik durması ,yenilmemesi dir .

Ayakta durması yenilmemesi dir ,

Geleceğe dair plan yapılmamalıdır.
Yarın için hayal kurulmamalıdır .

*******

Bedenim değil ruhum üşüyordu benim .

Üşümek ne kelime bedenim bir buz havuzunun ortasında kalmış tir tir titriyordu .

Kaçamıyordum ,sağa gitsem duvarlar la kaplı sola gitsem duvarlarla kaplı.

Soğğun ortasında kalmışım elini uzatıp beni çeken yok .

Güneşe çıksam tenimi yakıp kavurur , yağmurda kalsam sırıl sıklam olurdum .

Ayağa kalsam düşer ,düşsem ayağa kalkmaya çalışırdım .

Ben buydum ben bir şekilde ayakta kalmaya çalışan avukat Efnan Yılmaz'dım .

Çocukluğumu , gençliğimi, ergenliğimi belkide yetişkinliğimi yerle bir ettiler ama bütün kadınlar ayakta durup bunun hesabını sormalıdır.

Bende herkese bana bunu yaşatan her bir varlığa misliyle ödettim .

......

Bedenim titriyordu ellerimi Yaman'ın boynuna attım .

Yaman şaşkınlıktan bir duraksadı .

" Efnan n - ne yapıyorsun "

" Üşüyorum "

Erkeksi kıkırtısı kulaklarıma doldu sanki o an kulaklarım dünyanın en güzel sesini , kıkırtısını duydu .

Ruhum ,kulaklarım ,bedenim sanki huzura kavuştu .

İyice kafamı boynuna gömdüm o barut kokusunu bol bol soludum .

" Seni yarın gelip istiyicem "

" Yağ kimi istiyicen "

Yine o muhteşem kıkırtısı kulaklarımı süsledi .

" Seni "

Tedirgin bir biçimde yerimde doğruldum.

" Olmaz BEN İSTEMİYORUM "

" Şaka yaptım hadi uzan ateşin düşmedi "

Sakin bir biçimde yerime geri yattım .

Bedenim titriyordu soğuk tüm vücudumu ele geçirmişti.

Yavaş yavaş gözlerim kapandı ruhum kendini teslim etti.

.........

İnsan sevgiye aşka muhtaç bir varlıktır sevgisiz aşksız bir hayat olmaz .

Ben ne sevgi istiyordum nede aşk benim ruhum kendini testim etmişti .

Güneşin yakıcılığı gözüme çarpıyordu .

Yavaş yavaş yerimde doğruldum.

Şöyle bir etrafa göz gezdirdim . Dün  ateşlenmiştim EYVAH BABAM ! Çok endişelenmiştirler .