Hayatı kimin için yaşıyoruz bunu hiç düşündünüz mü?
Kaç kişi kendisi için yaşıyor, kaç kişi bir işi kendisi istediği için yapıyor. Belkide hiç kimse yapıyordur çünkü her işin bir amacı vardır bir sebebi vardır. Biz her ne kadar bunun farkında olmasak da yaptığımız her işin bir sebebi vardır. Bunları söylediğimde herhalde aklınıza ilk olarak seçtiğiniz okul, seçtiğiniz alan, yaptığınız iş gibi şeyler gelir ama ben bunlarla sınırlı tutmuyorum bu konuyu çünkü attığınız adımı dahi bir amaç için yapıyorsunuz. Ama asıl anlatmaya çalıştığım şey kesinlikle bu değil bir kez daha soruyorum kaç kişi kendi istekleri doğrultusunda yaşıyor? Bunda en önemli etkenler ilk başta ailedir. Anne ve babanız sizleri nasıl yönlendiriyor nasıl bir yaşam tarzınız var bilemem ama eminim ki çoğu kararınızı ailenizle paylaşıyorsunuz ve yine bir o kadar eminim ki ailenizin yorumları ile o fikrinizi değiştiriyorsunuz. Onlar sizinle aynı görüştedir orası apayrı bir mevzu ancak fikir ayrılıklarınız varsa kesinlikle fikrinizi değiştiriyorlardır.
Her ne kadar ben aldığım karardan dönmem deseniz bile çevrenizdekilerin yorumları bilinç altınıza işler ve farkında olmadan o yorumlara göre hareket etmeye başlarsınız. Çok şaşırtıcı bir şekilde gerçekten düşüncelerin kurbanı oluyoruz ve ona göre yaşamımızı şekillendiriyoruz. Tabi sadece aile de değil sosyal ve mesleki hayatınızda bunda etkilidir. Örneğin girdiğiniz bir elbiseye arkadaşlarınız kötü bir yorumda bulunuzsa hemen onu değiştirme eğiliminde bulunuyoruz hatta o elbiseyi bir daha giymeyenler bile olabilir, bu kadar çok etkileniyoruz. Bu durum nasıl farklılık gösterir diye bir düşününce aslında eğer çok özgüvenli biriyseniz belki hiç umursamayabilirsiniz ya da vurdumduymaz biriyseniz karşınızdakini dinlemiyor olabilirsiniz ve son bir seçenek sunacak olursak eğer rahat birisinizdir, dünyada hiç bir amacınız yoktur. Bunların haricinde içinize bir kurt düşmemesi imkansızdır.
İşte bu yüzden özgür olmadığımızı söylemekte ısrarcıyım insanlar her şeyi kafasına takar ve eminimki kafasının bir köşesinde "insanlar ne der, ne düşünür, ne yapar ne konuşur"diye düşünceler vardır. Keşke olmasa keşke insanlar kendi hayallerinde yargılanmasa ama ne insanları değiştirebiliyoruz ne de bu tür düşünceleri aklımızdan silebiliyoruz. Yani sadece onun bunun için yaşıyoruz, asıl anlatmak istediğim de bu. Kendimiz olamıyoruz, kendimiz için yaşayamıyoruz, kendi karalarımızı elalemi düşünmeden veremiyoruz. Elalemi de geçtim kendi çevremizde bile en yakınınımkz bile kendi içimizde bir çatışmaya yol açıyor. Bizler artık özgürlüğün ne olduğunu bile Tem idrek edebilmiş değiliz. Özgürlük kendi isteklerin doğrultusunda hareket etmek değildir bu istekleri olduğu gibi sürdürebilmektir, yorumdan uzak tutabilmektir, kendi kararlarını empoze etmeden yürütebilmektir!
:) Bir bülümün daha sonundayız resmen hayata karşı bütün kinimi kustum yaa, bir başka bölümde tekrar görüşmek dileğiyle kendinize iyi bakın (:
