Come back | 2yeon

6

Nayeon'dan

Chae sayıklamaya devam ederken kapı çaldı.Kıpkırmızı gözleriyle bana baktı ve

"O GELDİ" diye bir çığlık attı.

Kapıya koştu ve hızlıca açtı ardından yeniden bir çığlık koptu.

"ABİ!"

Onların yanına gittiğimde Chaeyoung'un kafası yüzünden abisini göremedim.Birkaç dakika sonra sarılmaları bitti ve Chae bana döndü.

"Nayeon Unnie bu abim"dedi.

Abisi bana baktığında gözlerini kocaman açmıştı.Ben de aynı şekilde çünkü Chaeyoung'un abisi...

Feci bir şekilde Jeongyeon'a benziyordu ve artı olarak o bir kızdı...

Chae uzunca abisini öptü ve kafasını boynuna gömdü sanki abisi kaçacakmış gibi davranıyordu.

"Chae bebeğim lütfen izin ver içeri gireyim."dedi abisi.

Evet kesinlikle bir kızdı.

Neden o zaman abi diyordu Chae ona?

Chaeyoung onun elini tuttu kapıyı kapatıp içeri girdiler.Chae bir süre daha abisinin göğsünde yatarken ben de onları izliyordum.Aslında daha çok abisini.

"Chae izin ver konuşalım hayatım olur mu?"dedi.

Chae kalktı ama hâlâ bir eli ile onu tutuyordu.

"Bu misafir kim?"diye sordu daha sonra.

Yüzümü eğdim.Ondan izinsiz onun evinde kalıyordum.Rahatsız olmuş gibiydi.

"Ah o yabancı değil.Çok yakın arkadaşım.Bir süre iş bulup eve taşınana kadar bizimle kalacak."dedi Chae.

O uzunca bana baktı.Sanki bir şey hatırlamaya çalışıyordu.Benimse ona bir sürü sorum vardı.

"Pekala ben Jeongyeon Chae'nin abi- ablası.26 yaşındayım.Chaeng'i bir süre tek başına bırakmam lazımdı o yüzden 2 yıldır yurtdışındaydım."dedi...

Jeongyeon.Jeongyeon dedi.O Jeongyeon mu dedi?Jeongyeon...Jeongyeon.

Chae durumu anlamış hemen yanıma koşmuştu

"Unnie sakin ol iyi misin?"

Ablası ise telaşla yerinden kalktı.Yanıma geldi ve beni kontrol etti

"Üzgünüm,yanlış bir şey mi dedim?"diye sordu.

Jeongyeon.Jeongyeon...benim Jeongyeon'um...benim.Benim.Benim Jeongyeon'um.Sonrasında ışıklar söndü.Dünya durdu.

Gözlerim kapandı, Jeongyeon.Orda mısın?

Yok.O artık yok.Burda da yok.Yine gitti...gitti.Yok...Hiçbir zaman tam olmadığı gibi yine kayboldu.

Hayır...yine aynı rüya.