සුදු රෝස✅ [Nonfic BL💛💜️]

35. මිනී මරුවා.

"උබ මොකක් හරි අව්ලකින් ද ඉන්නෙ අනුවො"

"නෑ.."

"උබට බෑ මට බොරු කරන්න."

උදේ දහය එකොළහ විතර වෙද්දි අපිට පුළුවන් වුණා ආපහු ගෙදර එන්න. පාන්දර ඉර පායන විදිහත් බලාගෙනම කට්ටිය ගෙනත් තිබ්බ නූඩ්ල්ස් පැකට් ටික හදාගෙන කාලා කට්ටිය බැස්සා.

පොඩි ට්‍රිප් එකක් උනාට කොල්ලෝ ටික ඔක්කොම හිටියේ සෑහෙන සතුටකින්. අභී අයියලත් කැම්පස් එකේ final exam  කට උඩ තියාගෙන මේ ගමන ආවේ ටිකක් enjoy කරාට පස්සේ බැහැලම පාඩම් වැඩ පටන් ගන්න හිතාගෙන. ඒක ඉතින් කරන නොකරන එක තියෙන්නේ එයාලගේ අතේ තමයි.

නාරංගල ඉඳලා ගෙදරට එනකම්ම ඩ්‍රයිව් කළේ එක දිගට අනුධ . ඌ ඒකට බෑ කිව්වෙත් නෑ. අපි එක්ක උනත් වැඩිය කතා කළෙත් නෑ.

බලන් ඉඳලා බලන් ඉඳලා බැරිම තැන තමයි මම මේ අභි අයියගේ අම්මා තේ එකක් හදන්න ගිය වෙලාවේ අනුධව කතාවට අල්ල ගත්තේ.

"අපි ගැන සාරාගේ ගෙදරින් දැනගෙන බං"

"මොකක් ? ඒ කවද්ද ?"

"ඊයෙ රෑ..."

ඒක තමයි එහෙනම් මූ අවුලෙන් හිටියේ. අනුධ ගෙ පුංචි වෙනසක් පවා මට හොඳට තේරෙනවා. ඌට මමත් මට ඌත් තමයි හැමදේටම ඉන්නෙ.

"ඉතින් දැන් මොකද සාරා කියන්නේ?"

"ගෙදර මිනිස්සු කියනවලු බං ඇවිල්ල මට කතා කරන්න කියලා.."

"ඉතින් හොඳයිනෙ."

"මට බයයි යකෝ. ඩීන් කාරයාට මාව හොදට ම නෝට් නෙ."

"ඔව් ඉතිං , උඹ දකින දකින කෙල්ලට ටෝක් කරානෙ"

"ඒක තමයි බං සීන් එක."