Bundan sonraki teneffüs emre salağı 50 kişi sınıfımıza geldiler.
Sonra buğlem diye bağırdılar.
Utançtan sırayı ısıracaktım,hemen sınıftan çıktım sınıftan çıktığımı gören emre. peşimden gitti.
Kolumdan tuttu.
Başımdan gitmeyecek mi hiç?
"Bırak kolumu kimse senden bunları yapmanı istemiyor. Beni rahat bırak artık."
Emre kolumu bıraktı,üzülmüştü.
Umrumda değil gerçi.
Zaman nasıl geçti anlamadım okul bitti. İremle yürüyoruz,irem bana neden çocuğa böyle davrandığımı sordu.
"Sevmiyorum.Sevmiyorum"
"Doksan kere soksan yine noksan yine noksan"
irem kafayı yedirtecek hee.. en sonunda.
Telefonumdna bildirim sesi geldi.
Emre sapigi yazmıs.
Emre:
YA BENİ NŞYE SEVMİYON AMK
10/10 COCYGUYUM
MESSİYİM
MİKEY
BEN
Buğlem:
HAYIR BENŞM MESSİ
YARRAMI YE
PİC
Emre:
OLURYERİM SENDEN GELECRK HER ZARAR BANA GELEBİLİR BANA İSTEDİĞİNİ YAPABİLİRSİN İSTEDİĞİN HER SEYİ YAPARIM KOLENİM KOLENN
Buğlem:
istediğiö sey
benden uzaklasman
bana gorunce selam vermemen
benim adımı agzına almaman
beni gormemen
benimle wyni evrende nefes almaman
Emre:
Bİ DAKKA BENİM TELEFON XALIYOR DIN DIINN DINN
ANLAMADIM ASKİM
NE DEMİSTİN
Buğlem:
allahim ben senin en guclu kulun değilim
