CHAPTER 1

16 1 0
                                    

Beatrice Leigh Monroe POV


nagising ako dahil sa alarm clock. Its 4:30 in the morning. aga pa no? nakagawian ko nang gumising nang maaga dahil marami pa kong gagawin.


I'm here in the cr taking a bath. so pagkatapos kong maligo nagbihis lang ako ng White t-shirt and black pants tsaka nilugay ko lang yung mahaba kung buhok.Nasa kusina ako ngayun naghahanda ng pagkain nila.

pagkatapos kong maghain ng pagkain nila ay lumabas muna ako nang bahay at tsaka diniligan ang mga halaman. ang ganda nila. its 5 in the morning na at masisiliyan mo talaga ang unti unting pagbukad ng mga bulaklak dito. Mabuti pa sila no? malaya silang mabukad ng sarili nila di kagaya ko lahat limitado.lahat bawal Kahit na ang pagkain ay pinapagalitan pa ako. Hayss Buhay nga naman.

pumasok na ako sa luob at naghanda ng unipormi ko. paglabas ko palang ng kwarto ay maririnig mo na agad ang masasaya nilang tawa kumakain na sila siguro. Pagdaan ko sa sala ay nakita nila ako di naman kasi kalayuan ang dinning area namin sa sala e kaya kapag dadaan ka makikita ka talaga.


nakita ko sina mommy, kuya kent,kyle tsaka si fenella ang bunso saming magkakapatid nung makita nila ako ay unti unti nang nawawala ang mga ngiti nila sa labi at napalitan iyun ng galit. Tinignan ako nila ako ng masama especially si mommy ang sama ng ipinukol nyang tingin na parang kahit na anong oras ay papatayin na nila ako. Okay lang yan sanay naman na ko e.

"Ma, a-aalis na po ako" hahalikan ko na sana siya sa pisngi nang umiwas sya sabay sabing

"umalis ka kung gusto mong umalis wala akong pakealam at kahit di kana bumalik. tsaka ilang beses ko na bang ulitin sabihin sayu wagnawag mo kong tatawaging mommy dahil di kita anak!" galit nyang saad. Aw Okay. ganun pala?:("tsk! such a hardheaded woman!" kuya kent said with coldtone"Attention seeker kasi" kuya Kyle."slut" Fenella. Iba't ibang mura nila sakin."p-pasensya na p-po" nakayuko kong saad."don't you dare to call me again mommy because you are not my child and also call me madame dahil nakikitira kalang dito at palamunin" mom– madame Keres said. My beloved mother."o-opo. pasensya na m-madame"umalis na ako dahil di ko na kaya ang sakit nang aking nararamdaman. Bakit sila ganun sakin? Kakapagod naman. I'm so Tired.

Hehehe Thankyou For Reading!

Chasing You AllWhere stories live. Discover now