546 - 550

71 8 0
                                    

အပိုင်း(၅၄၆) အတိတ်မှ အမှန်တရား

“အားလုံးက မင်းအမှားပဲ ဝေ့ဝူယင်...”

လုံချန်၏ မျက်လုံးများက အဆုံးမဲ့သော ရူးသွပ်မှု၊ သတ်ဖြတ်လိုမှုများနှင့် ပြည့်နှက်လာ၏။ ထိုလူငယ်အား စတင် တွေ့ခဲ့သည့်နေ့... ထိုနေ့ကစ၍ ကံကြမ္မာဆိုးများမှာ တစ်ခုပြီး တစ်ခု သူ့ဘဝ အတွင်း ဝင်ရောက် လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ငါ မင်းကို အဲဒီနေ့တည်းက သတ်ပစ်ခဲ့သင့်တာ...”

ဝေ့ဝူယင် လုံချန်ကို ငေးကြည့်နေခဲ့မိ၏။ သူ၏ မျက်လုံးများက တည်ငြိမ်နေသည့်တိုင် အထဲတွင် ဆန်းကြယ်သော ခံစားချက် တစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။

လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်းများစွာ၊ နေသွေးနီနီဂိုဏ်းတွင် နေထိုင်ခဲ့စဥ် ကာလက အရူး လူငယ်နှင့်သာ မတွေ့ဆုံခဲ့ပါက ယနေ့တွင် လုံချန် မည်ကဲ့သို့ ဖြစ်နေမည်ကို သူ တွေးတော နေခဲ့မိသည်။

ချင်ချူးမူမှာ ဝူပိုင်ကျိုး၏ ဘေးနားသို့ ရောက်လာကာ လုံချန်ကို စူးရဲစွာ ကြည့်လိုက်သည်။

“လုံချန်... စောစောက နင်ပြောတဲ့ စကားတွေက တရားလွန်...”

“နင့် သောက်ပါးစပ်ကို ပိတ်ထား...”

လုံချန်က အသံကုန် အော်ဟစ်လိုက်ရာ မြေပြင်မှာ ငလျင် လှုပ်သလို တုန်ဟီးသွား၏။ ထို့နောက် သူက ချင်ချူးမူ ဘက်သို့ လှည့်ကာ လက်ခလည်ကို ထောင်ပြလိုက်သည်။

“တရားလွန် ဟုတ်လား... နင့်လင်ကို တရားလွန်ရမှာလား... နင့်မှာ ငါ့ကို အဲဒီလို စကားပြောဖို့ အဆင့် ရှိလား...”

လုံချန်၏ လေသံက ရူးသွပ် မုန်းတီးမှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေ၏။ သူ နှစ်နှင့်ချီ၍ မြိုသိပ်ထားသမျှ ခံစားချက် အားလုံးကား မထိန်းချုပ်နိုင်အောင် ပေါက်ကွဲနေချေပြီ ဖြစ်သည်။

ချင်ချူးမူမှာ ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိအောင် ဆွံအ သွားခဲ့၏။ သူမ ရီဝေစွာဖြင့် ဆယ်စုနှစ် တစ်ခုကျော် ကြာအောင် အတူတကွ တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် ထိုလူငယ်ကို ငေးကြည့်လိုက်မိသည်။ တောက်ပသည့် အပြုံး၊ ခိုင်မာသည့် ခံယူချက်တို့ကို ပိုင်ဆိုင်ထားကာ ပေးခဲ့သည့် ထိုလူငယ်ကို သူမ အမှတ်ရမိသေးသည်။

အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )Where stories live. Discover now