"Bunu anladım."
Arthur Merlin'e kaşlarını çatarak baktı. Kendi odalarındaydılar. Merlin de burada kalıyordu, Gaius onu nezaketle kovmuştu. Arthur'un bundan şikayetçi olduğu söylenemezdi. Sevgilisi artık saray büyücüsüydü, o zaten meşguldü. Merlin hala uşak olmakta ısrar ediyordu. Bahanesi ise çok saçmaydı; başkasının Arthur'u soymasını istemiyordu. Arthur, tüm uşaklarının erkeklerden hoşlanmadığını açıklamaya çalıştı ama Harlan, onun uşağı olmak için gönüllü olduğunu bağırarak söylediğinde... Pekala, artık bundan geri dönüş yoktu.
Ama Arthur bunun sadece bir bahane olduğunu biliyordu; Merlin onun uşağıyken birlikte geçirdikleri anları seviyordu. Bu yüzden Arthur buna itiraz etmedi. O da onların anlarını seviyordu.
Şimdi yatakta yatıyorlardı. Bütün kale uyuyordu, gece yarısıydı ama onlar uyumamışlardı. Vücutları birbirine dolanmıştı.
"Ne hakkında?"
"Gaius'un bize büyülerimin bağlantılı olduğunu söylediğini günü hatırlıyor musun? Sonunda sana karşı olan duygularımı kendime kabul ettiğim gündü. Sanırım aşkımız bizi birbirimize bağladı."
Arthur yüzünü buruşturdu. "Bu kadar geç mi? Sana yıllardır aşığım."
"Be de aşığım. Bunu kabul edemedik çünkü aptalsın."
Arthur onu ittiğinde kıkırdadı ve Arthur'a daha sıkı sarıldı.
"Lanetin artık sana zarar vermiyor, değil mi?"
Kafasını salladı.
"Babamdan beri olmadı." Ölümünü söylemedi ama ikisi de onun bundan bahsettiğini biliyordu. "Artık sihrim de yok, sadece sıradan bir kralım."
"Benim için asla sıradan olmayacaksın. Sen her zaman benim muhteşem kralım olacaksın."
Arthur gülümsedi. "Sanırım bu evrende mutlu sona ulaştık."
Merlin, Arthur'un parmak eklemlerini öptü, arından dudaklarını, yakalarını, burnunu, alnını öptü -yüzünün her yerini öptü. Arthur erimek üzereydi. Kral bir büyücünün dokunuşları karşısında eriyip gidiyordu, eğer Uther onları görseydi yeniden ölürdü.
"Sana söyledim, aşkımız her evrende konuşulacak."
"Senin seks yaparken bir şeyleri sihirle kırdığından da bahsedecekler mi?"
"Bir seferlikti! Ve bu kesinlikle senin hatandı, sen çok gergin-"
"Konuşmanın sonu! Uyumam lazım, kapat çeneni, Merlin!"
"İstediğin zaman kaçamazsın-"
"Ben kral turp kafayım, ne istersem onu yapabilirim."
"Soylu aptal."
Evet Arthur bundan, aşkıyla, Merlin'iyle birlikte olmaktan asla vazgeçmeyecekti. Belki henüz mutlu bir sonları olmamıştı ama Arthur bunu yaşamaktan mutuydu. Bu yeterliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Enchanted To Meet You /Merthur
Fiksi Penggemar*Çeviridir *Tamamlandıd *** Peki ya Arthur da sihir yapabilme yeteneğine sahip olsaydı? Ya bunu saklaması gerekiyorsa ve sanki bu da yetmezmiş gibi diğer bütün sihir kullanabilme yeteneği olan insanlarla arasında tuhaf bir büyü bağına sahip olsaydı...
