vengeful wolf • kth

7

•
"Onu bu işe karıştırman bile seni yakarak öldürmem için bir sebepken, sakın ona zarar vermeye kalkma!"
Robb tüm gücüyle bağırırken ben hala üzerimdeki şaşkınlık ve korkuyla silaha bakıyordum.

Sonunda gözlerimi Taehyung'a çevirdiğimde halihazırda bana bakıyor olduğunu fark ettim. Neden en az benim kadar üzgündü. Silahı ona doğrultan ben değildim.

Gözlerimi ondan çekip Robb'a diktiğimde onunda korku ve telaş içinde olduğunu gördüm. Belki benden bile daha fazla korkuyordu.

Beni ne kadar sevdiğini her geçen gün daha da fazla fark ediyordum.

Duyduğum bir sürü adım sesiyle etrafa bakmaya başladım. 15-20 civarı adam olduğumuz kata gelirken duyduğum ani frenlerin asfaltta yaptığı sesler daha bir çok kişinin de geldiğinin habercisiydi.

Kimin adamları olduğunu ilk olarak anlayamasam ve affallasam da hepsinin Robb'a bakıyor olmasından Taehyung'un olduğunu tahmin etmiştim.

"Beklediğimin aksine gerçekten de söylediğim gibi tek gelmişsin."
Taehyung hala kollarımı tutar ve silahı başıma dayarken Robb'a doğru konuştu.

"Lenorayı bırak. Bu iş ikimizin arasında."
Robb sinirli olduğunu sıktığı çenesinden oldukça belli ediyordu ama yinede laflarını da iyi seçmeye çalışıyordu.

"Yere çök."
Robb bir saniye beklemeden komutuna uyarken ben ise şaşkındım.
"Artık.Yalvarırım.Onu.Bırak!"
Tek tek ve tane tane konuşurken bu kadar aciz duruma düşmesinin sebebi ben olduğum için kendimden nefret ettim.

Taehyung gerçekten de beni bırakmış ama geriye doğru çekmişti. Bu kıpırdamamam içindi sanırım. Robb bizi izlerken Taehyung sağdaki bir adamına el işareti vererek yanıma gelmesini sağlamıştı.

Sadece yanımda duran adam sanırım Robb'a doğru gitmemem veya başka bir haraket yapmamam için yakınımda duruyordu. Zaten buradan kaçmam imkansız gibi bir şeydi.

Taehyung, Robb'un tam önündeyken çökmüş olduğu için dizini tam yüzüne doğru geçirdi. Robb geriye doğru sallanırken ben ise tekrar ağlamaya başladım.

İstemsizce oraya doğru hareket etmiştim ama beklediğim gibi takım elbiseli adam beni tutmuştu.

"Lenora sizin nasıl bir orospuçocuğu olduğunuzdan bir haber."
Bir yumruk da tam sağ gözüne doğru.
"Babası bunca sene nasıl saklayabildi, sen 1 senedir nasıl saklayabildin bilmiyorum."
Bir yumruk daha.

"Belki de Lenora sandığım kadar masum değildir."
Robb'un yüzüne attığı tekmeden sonra bana dönerken dediği şeyi düşündüm. Yaşlı gözlerimle bulanık görsem dahi onun kin dolu gözlerini ayırt edebilirdim.

"Onun hakkında konuşmayı kes."
Robb kendine küfür edilirken ve vurulurken sussa dahi konu ben olunca kendini tutamıyordu. Yaşadığım bu pişmanlık Robb'un yüzünde gördüğüm kanlarla daha da büyüyordu.

Burnumu her şeye sokmayı kesmeliydim.

"Peki Lenora annesinin neden öldüğünü biliyor mu?"
Taehyung gülerek konuştuğunda tüm sesler kesildi, yine.

Bu beynimizin panik anında verdiği bir tepki olabilir miydi? Her şeyin bir anlığına dahi olsa duruşu.

"Seni öldüreceğim."
"Yapabilirsen neden olmasın?"
Taehyung tekrar ve tekrar Robb'a yumruk, diz ve tekme savururken artık baygınlık raddesine gelmişti.

Ben Robb her dayak yediğinde ağlıyor daha da bağırıyordum. Artık sesim kısılmıştı. Taehyung'ın dediği şey aklımın bir köşesinde tekrar etsede şu an tam olarak ilgimi ona veremiyordum. Karmakarışık hissediyordum.