My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 14: ʟᴀsᴛ ɴɪɢʜᴛ

Z̆̈Ĕ̈Ă̈N̆̈'S̆̈ P̆̈Ŏ̈V̆̈

Ngayung araw ang huling araw ko sa mansion na to bukas na ako mamamatay i mean bukas na ako papatayin ng lalaking yun at sa nag daang araw ok naman ako

Sumandal ako sa ding ding ng kwarto ko umob ob ako dun sa nag daang dalawang lingo ko sa mansion masasabi kong kahit nakaranas ako ng sakit at hirap sa kamay ni yohan nanaig pa din sakin yung magandang ugaling pinakita nya sakin

Yun lang ba talaga yun? Or baka naman dahil sa puso ko may puwang na para sa kanya pag ibig na kaya to? Oh dahil lang sa mga nangyayare... Hindi ito matatawag na pag ibig dahil saglit na panahon lang kami nag sama  at sa maigsing panahon iisang beses ko pa lang nakita ang tunay na sya

Pero yun ba talaga ang tunay na sya? Oh hindi? Marahan akong tumayo at naglakad pababa nilibot ko ang mansion "sayang hindi ko man lang makikita ang puntod ni Emely bago ako mamatay" saad ko bumaba ako ng hagdan at pumunta sa kusina

"Ang lungkot mo yata ngayun ahhh" napatingin ako sa nag salita si manang yun hindi nya alam ang mangyayare sakin bukas pinilit kong itago ang sakit sa pag ngiti ko

"Wala po manang..." Lumapit ako sa kanya at niyakap sya "mamimiss kita manang... Ikaw yung naging pangalawang nanay ko mula nung dumating ako sa mansion na ito" saad ko hindi ko na nga napigilan ang pag patak ng luha ko "nag away ba kayo ni yohan?" Tanong nya umiling naman ako

"Hindi po manang... " saad ko ng matapos kaming magyakapan ni manang tumingin ako sa pag pasok ni  lawrence pinunasan ko ang luha ko

"Lawrence " tawag ko sa kanya lumapit naman sya sakin "sorry zean wala na akong magagawa tungkol dun" saad nya tumango naman ako "ok lang lawrence... Salamat sa lahat ng ginawa mo para sakin sapat na yun" saad ki habang nakangiti

"Ano bang klaseng pamamaalam yan parang hindi na kayo mag kikita ni lawrence ahhh" saad ni manang ngumiti naman ako "siguro po matatagalan bago kami magkita ulit" saad ko tiningnan ko si lawrence bago ngumiti " magiging ok lang ako" saad ko na lang

Tangap ko na ang tadhana ko " saan kaya ako papatayin ni yohan?" Tanong ko kay kenzo "tangap mo na talaga ang kapalaran mo sa kamay nya..." Saad nya tumango naman ako "oum wala naman akong magagawa kundi tangapin diba? " masakit oo pero ok lang. At least matatapos na ang pag hihirap ko

Sayang lang kasi hindi man lang ako makakapag paalam ng maayos kina nanay "siguro dun ka nya papatayin sa lugar kung saan natagpuan ang bangkay ni Emely " saad ni kenzo tumango naman ako siguro nga

"Alam ko na bakit hindi tayo mag saya ngayun? I mean party ganun. Para naman nakangiti kang mamamatay" saad ng isang lalaking kapapasok lang napa ngiti naman ako ng batukan sya ni lawrence

"Gusto ko yun pero ok lang ba kay yohan na mag pa party kayo?" Tanong ko inakbayan naman ako nung lalaking kapapasok lang "oo naman tsaka wala naman sya diba..." Saad nya "ayokong gumawa ng bagay na ikakagalit nya" saad ko nalang

"Ako nga pala si jared... Ang pinaka gwapo sa kanilang lahat" saad nya napangiti naman ako bago makipag shake hands sa kanya "walang duda... Ikaw nga ang pinaka gwapong mahangin sa kanila" saad ko dahilan para matawa si kenzo at lawrence

"Ngayun lang may sumang ayon sa kagwapuhan ko" saad nya "malapit na pasukan kaya alam mo na busy ako sa pag aasikaso ng school... Jusko... Dami talaga ng pwedeng maging trabaho sa school pa talaga" maktol nya at naupo sa couch "masaya naman sa school" saad ko sayang hindi ko na mararanasan ang muling mag balik aral

"Masaya sa school na yun private yun ehhh" saad nya tumango naman ako "sana may time na ma bisita ko yung school na yun" saad ko kaso bawal akong lumabas ng mansion ni yohan bawal nga akong pumunta ng gate ehhh

"Boring kaya sa mansion noh. Kaya kung ako sayo mag enjoy ka din" saad nya awkward naman akong ngumiti kasi naiilang ako sa pag akbay nya "masaya sana yun... Pero wag na lang" saad ko at inalis ang kamay nya sa balikat ko

"Pinagbabawalan si zean lumabas ng mansion" saad ni kenzo oo nga guatuhin ko man mag enjoy hindi ko din magagawa... Malaya nga ako sa mansion pero para ko na ding nakakulong sa malaking hawla dahil sa bawal akong lumabas... Hindi ko din makikita ang pamilya ko

"Maiba tayo..." Biglang saad ni jared dahilan para tingnan ko sya "nung kinasal si yohan invited ba kayo?" Tanong nya tumango naman silang dalawa "tapos ako hindi man lang na invite? Grabeng tao yun... Kaibigan pa ba turing sakin nun?" Napangiti naman ako para syang batang nagagalit kasi inagawan ng laruan

"Kanino sya kinasal?" Tanong nya tinuro naman ako nung dalawa "weh? Pinakasalan ka nya tapos papatayin ka din nya?  Tangahin talaga" saad nya napangiti naman ako "ano kayang mangyayare kapag narinig nya sinasabi mo?" Tanong ko tiningnan naman nya ako

"Edi patay tayo pareho..." Biglang saad nya kaya napatawa naman ako funny syang kasama... Sayang lang at hindi ko sya nakilala agad pero kung nakilala ko sya siguro magiging masaya ang dalawang lingo ko sa mansion na to well at least kinasal ako bago mamatay tsaka naranasan ko na makipa sex diba?

Napailing na lang ako sa iniisip ko pero kung bibigyan ako ng pag pipiliian gusto kong manatili sa lugar na ito... Gusto kong makasama ang mga taong ito...

Gabi na at naisipan kong maglakad lakad sa labas ng mansion andito lang naman ako sa garden ehhh napapansin ko lang na puro roses ang andito pero lanta na yun

Kulang sila sa dilig kaya nalalanta sila siguro halaman to ni Emely at napabayaan na ito mula ng mawala sya naupo ako dun at kinuha ang mga nalantang bulak lak tinangal ko yun para gumanda naman... Kasi natabunan na ng mga lanta yung mga makukulay pa

Huminga ako ng malalim bago ko ilagay sa isang gilid yung mga tuyo na "emely... Sorry ahhh hindi mo deserve yung ganung klase ng kamatayan pero nangyare sayo yung trahedyang yun..." Bulong ko sa rosas "pero hayaan mo bukas makakamit mo na yung hustisya na ninanais ng daddy mo at ako makakamit ko na yung kalayaan ko" saad ko nalang bago tumayo

"Wag mong pabayaan ang daddy mo ahhh. Sana kapag nawala ako bumalik yung dating sya" yun ang tanging hiling ko para sa kanya