My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 15: ᴍᴀʜᴀʟ ᴋɪᴛᴀ ʏᴏʜᴀɴ

Z̆̈Ĕ̈Ă̈N̆̈'S̆̈ P̆̈Ŏ̈V̆̈

Nakatingin lang ako sa labas habang umaandar ang sasakyan... Mukhang tama si jared mukhang kung saan natagpuang patay ang anak nya dun din nya ako dadalhin at papatayin hindi ko talaga makikita manlang ang nanay ko bago ako mamatay? Seryoso na ba yun?

Tahimik lang kami habang nasa byahe si yohan naman seryoso lang na nakatingin sa daan hindi napapaisip tuloy ako ano kayang nasa isip nya ngayun? Pumikit ako at pilit pinakalma ang sarili ko

Huminto kami sa isang ilog  "bakit tayo andito?" Tanong ko lumabas lang sya ng cotse kaya sumunod ako tiningnan ko ang paligid "masyadong lib lib ang lugar na ito" saad ko habang nag lalakad

Ng huminto sya ay huminto din ako "yohan anong ginagawa natin dito?" Tanong ko sa kanya nakatingin lang sya sa ilog "dito natagpuan ang bangkay ng anak ko" saad nya medyo nalungkot naman ako marahan akong lumapit sa kanya

"Kaya dito mo din gustong patayin ang taong gumawa nun sa kanya?" Tanong ko hindi sya umimik kaya tumahimik ako saglit "wala akong ka alam alam na may pinatay ang tatay ko dahil ang pagkakakilala ko sa kanya... Mabuti syang tao" saad ko naupo ako at pinaglaruan ang tubig

"Alam mo ba nung bata ako lagi nya akong binibilhan ng mga laruan lagi nya din akong binibilhan ng pasalubong... Mapag bigay sya sa mga kapit bahay namin..." Saad ko sa kanya tahimik lang sya "kaya hindi ako makapaniwalang may pinatay ang ama ko... Hindi mo ako masisisi"

Tiningnan ko sya nakatingin lang sya sa kawalan "hindi ko akalain na pinatay ni tatay ang anak mo sa ganung paraan" saad ko "he raped my daughter.... Before he kill her" saad nya parang ang sakit sa dib dib

"Brutally murdered" dag dag nya pa tiningnan ko sya "my little girl is too young para maranasan yun pero pinaranas yun ng walang puso mong ama" saad nya tumayo ako "pero patay na ang tatay ko yohan" saad ko sa kanya

"Hindi ko mapapatawad ang sarili ko zean... Dahil hindi ko nabigyan ng hustisya ang pagkamatay nya" saad nya pero cold pa din sya basa ko sa mga mata nya ang sakit "kaya ba papatayin mo ako para ipaghiganti sya?" Tanong ko tumingin din ako sa ilog

"Zean kailan man hindi naging tama na ako ang magbayad sa kasalanan na hindi ko naman ginawa." Saad ko tiningnan nya ako diretso sa mata "anong ibig mong sabihin? Hayaan ko na lang na walang hustisya ang anak ko?" Tanong nya umiling naman ako "matagal ng nabigyan ng hustisya ang anak mo... Nung namatay si tatay dun palang nabigyan na ng hustisya ang pagkamatay anak mo" saad ko sa kanya

Hinawakan ko sya sa pisngi nya "hindi kita pipigilan na patayin ako... Kung ito yung magpapasaya sayo sige lang ituloy mo" saad ko tumulo ang luha ko bago ako dumistansya sa kanya " nakahanda na naman ako sa ganitong sitwasyon eh nakahanda na akong mawala" dag dag ko pa tiningnan ko lang sya diretso sa mata nya

"Pero sana isipin mo din kung gusto din ba ni Emely na mabuhay ka sa poot at sakit ng nakaraan" saad ko "enough" saad nya tumulo ang luha ko " ang gusto ni emely mabuhay ka ng masaya at ipagpatuloy mo yung buhay mo" saad ko binunot nya yung baril nya at tinutok yun sakin

"Enough" madiing saad nya umiling ako " alam kong gugustuhin ni Emely na maging masaya ka at  harapin ang bukas at tangapin ang nangyare... Tangapin mo na wala na sya" saad ko huminga ako ng malalim " hindi gugustuhin ni Emely na ikulong mo yung sarili mo sa nakaraan yohan"

ʙᴀɴɢ

Napapikit ako ng barilin nya ako tumama yun sa balikat ko ramdam ko ang sakit nun minulat ko ang mata ko at tiningnan ulit sya hinawakan ko ang balikat ko "yohan... Ang gusto ni emely ngayun ay ang mabuhay ka ng masaya at tangapin na wala na sya at kahit anong mangyare hindi na sya babalik" saad ko ngumiti ako "kapag ba nagkulong ka sa sakit at poot ng nakaraan babalik ba sya? Hindi diba?" Saad ko " kahit anong gawin mo hindi mo na maibabalik ang buhay na nawala na. Kahit patayin mo pa ako hindi na sya babalik" saad ko seryoso lang syang nakatingin sakin

"Kahit patayin mo ako ngayun wala namang magbabago diba? Hindi pa din naman sya babalik at kahit patayin mo ako ngayun tingin mo ba magiging masaya sya?" Tanong ko sa kanya " kung andito ngayun si emely hindi nya gugustuhing makita kang nagkakaganan" saad ko

Sayang hindi nya mababasa yung sulat na binigay ni Emely para sa kanya "any last word zean? " tanong nya ngumiti ako sa kanya pumikit ako kasabay nun ang pag tulo ng luha ko... Dinilat kong muli ang mata ko "mahal kita yohan" saad ko sa kanya kasabay nun ang pagpatak ng butil ng luha sa gilid ng mata ko

ʙᴀɴɢ

Napaluhod ako sa sahig at unti unting natumba sa damuhan wala na akong lakas para tumayo pa nag didilim na din ang paningin ko pero kahit ganun pinilit kong tingnan si yohan at kita ko ang pagpatak ng luha sa mata nya "yohan..." Bulong ko bago tuluyang ipikit ang mga mata ko

maybe in another life i will be  able to love you just the way you are...

L̆̈Ă̈W̆̈R̆̈Ĕ̈N̆̈C̆̈Ĕ̈ P̆̈Ŏ̈V̆̈

Huminga ako ng malalim at tumingin sa labas "sure ako dedu na ngayun si zean" saad ni jared sabay inom ng kape tiningnan ko si kenzo na nakatingin lang sa laptop nya

"Kilala mo naman si yohan... Kapag binaril nya sure akong wala pang isang segundo dead na yun" dagdag nya pa sumandal ako sa couch wala na akong magagawa kung ganun

"Nakabalik na ba si yohan?" Tanong ni Eliza na pababa ng hagdan umiling naman kami "7:00 am nung umalis sya " saad ni Eliza tiningnan ko naman ang relo ko "8:30 palang " saad ko naman sa kanya "baka may dinaanan lang sya" saad ni jared tumango naman ako "baka nga" sagot ko naman

"Hindi pa ba bumababa si zean? Tanghali na" saad naman ni manang nagtinginan kami nina jared hindi nga pala alam ni manang ang tungkol dun umiling naman ako "wala na po si zean manang hindi na sya babalik" saad ko nalungkot naman ang mga mata ni manang "saan daw sya pupunta?" Tanong ni manang

Ngumiti lang ako "sa malayo..." Saad naman ni kenzo oo tama sa malayo... Napatingin kami sa pag pasok ni yohan "yohan" tiningnan ko ang damit nya may bahid yun ng dugo "bakit ganan ang itsura mo?" Tanong ni manang "don't tell me..." Saad ni eliza tumango naman si yohan

Umiwas ako ng tingin ginawa din nya ang ginawa ni Rolando garcia kay zean tinapon sa ilog kawawa naman sya