Numaranı Versene Bebbek -Hyunlix-

Ne alaka amk

"Lia!"

"Efendim efendim"

"Bana evrakları getir,hemen."

"Tabi efendim hemen efendim."

Bıktım lan!Usandım hayattan amk!Yeter yani.Hergün işe geliyorum neden?Hayır birde babam etkeni var şimdi.Kendisi acayip katıd-

"Felix!Naptın lan yine!"

Acaba naptım yine?

"Efendim babacım🥰"

"Naptın lan!?"

"Napmışım yine babacım🥰"

"Bu resim ne Felix?"

Resme baktığımda öylesine çizdiğim ve sonra çöpe attığım resmi gördüm.NE ALAKA AMK????

"AAAA YETER BE SİKİCEM BELANI KARDEŞİM SANANE!?"

Babam bana öylece bakıyordu.Şimdi ben değil o beni sikicek☺

"Sana ceza git siddiki-mualla mahallesine geçen yaptığım binaya bakmaya git falan bir şeyler yap böyle boş boş oturacağına."

Acayip boşum cidden ya.OLM BURDA SENİN YAPTIKLARINI SİLİYORUM GÖTÜNÜ TOPLUYORUM YİNEDE YARANAMIYORUZ AMK!AYIP AYIP

"OLM BURDA SENİN YAPTIKLARINI SİLİYORUM GÖTÜNÜ TOPLUYORUM YİNEDE YARANAMIYORUZ AMK!AYIP AYIP"

"Efendim!?"

"Timam babacim🥰"

Siddiki-mualla caddesine gitmek üzere yola çıktım.Sonradan aklıma gelen şeytani fikirle Jisung'un babasının şirketi olan Han Şirketi'ne gitmek için yolumu değiştirdim.Han Şirketine geldiğimde arabamdan indim ama Lia'yı çağırmayı unutmuşum.Hemen Lia'yı aradım.

"Lia!"

"Efendim efendim?"

"Hemen Han Şirketine gel."

"Tamam efendim,tabii efendim,hemen efendim."

Aramayı sonlandırdığımda asansörün önüne geldiğimi farkettim.Asansörün önünde bekleyen 2 kişi vardı.Biri 40lı yaşlarının sonlarında,biride benimle yaşıt gibi duruyordu ve büyük ihtimalle baba-oğullardı.Yanlarına geçip asansörü beklemeye başladım.Onlar kavga ederken babası olduğunu tahmin ettiğim adam bana dönüp;

"Oğlum sen kaç yaşındasın?"

"22 yaşındayım beyfendi."

"Bak Hyunjin,senle yaşıt işte!Git arkadaş falan ol,sonrada sevgili olun.Oğlum adın ne?"

Ne olduğunu anlamadan evleniyorum sanırım lan!

"Felix,Lee Felix efendim."

Adam şaşkın şaşkın bakıyordu.E heralde babam koskoca Lee Şirketinin sahibi!Bende müdürüm bir zahmet tanı!

"Sen Lee Şirketi'nin müdürü müsün?"

"Evet,efendim."

"Hyunjin buda,Hwang Hyunjin.Bende
Babasıyım."

Tahminlerim doğruydu.Biz böyle konuşurken Hyunjin sadece bana bakıyordu.Daha sonra telefonum çaldı.

"Efendim Lia."

"Efendim,neredesiniz?Korumalarınızı da almamışsınız."

Oh,unutmuştum.

"Unutmuşum Lia,Asansörün önündeyim."

"Peki efendim,hemen efendim."

Ve koşarak gelen bir Lia gözüktü ufukta.

"Efendim korumalarınızı almalısınız,yine aynı durumun olmasından korkuyorum.Belki daha kötüsü bile olabilir..."

"Lia,sorun yok.Korumaları getirdin mi?"

"Efendim getirdim.Cebimdeler hatta.Bakın."

Ve cebinden bir hap çıktı.Çantasından da bir şişe su çıkarıp bana uzattı.

"Lia,bune?"

"Efendim,bayılmamanız için bir ilaç.Bu aralar ne yemek yiyorsunuz,ne eve gidiyorsunuz,ne uyuyorsunuz.Bayılmalarınız da bu yüzden arttı.En azından haftada bir eve gidin lütfen."

"Tamam Lia,teşekkürler."

İlacı içtim ve o sırada asansör geldi.İçinden bir adet Jisung çıktı.Bir yandan kollarını açıp koala gibi bana yapışırken bir yandan söyleniyordu.

"Hayır ne diye beni alıyorsun?Kızamıyorum da..."

Bitti.