İYİ BAYRAMLARRRR...BİZİM ŞEKER OKUYUCULARIMIZ. :-D
Bu "ANIMSA" kitabımın 2. Bölümüdür. İyi okumalar...♥♡♥
DİLAN & EMİNE
Dersler çok sıkıcı geçmişti. Biraz Merve ile dolaşalım dedik ve servise binmedik. Evime gelene kadar birlikte yürüdük. Merve beni evime bıraktı ve kendi evine gitti.
Kapıyı açar açmaz hissettiğim gaz kokusu evin heryerine hakim olmuştu. Annemi baygın bir şekilde yerde görünce gözümden akan yaşlara engel olamadım.
Yanına koşup ona eğildim. Kesik kesik nefes alıyordu. Bir yandan titreğen elimle annemin elini tuttum. Diğer yandan 112'yi aradım.
******************************
Ambulans kısa bir sürede gelmişti. Merve' yide aradığım için. Merve ambulanstan önce gelmişti. Annemi birlikte dışarı taşımıştık.
Annemi ambulansa bindirirlerken Merve' ye döndüm. Ağlıyordu . Arabama bindik ve ambulansı takip ettik.
Izmir'de olan babamı aradım ve olanları ona anlattım.
******************************
Evet uzun bir süre burada oturuyordum. Merdivenleri resmen esir almıştım.
Annem dünyalar kadar güzel, zeki, güçlü ve anlayışlı. Bir kadındı.
Babamın bizi terkettiği günden sonra hep birbirimize destek olduk. Daha fazla tutunduk hayata ikimiz sadece ikimiz...
Onsuz bir hayatı düşünemiyorum. Onsuz bir hayatın ben ağzına sıçıyım.
Hani bazı kızlar vardır. Babasına aşık olup ona imrenirler. Hepsi yalan işte. Eğer baban sen 3 yaşındayken seni terk ediyorsa, aşık olup imreneceğin kimse olmaz belki. Benim hiç bir zamanımda babam yoktu ama annem vardı. Ben onun gücüne, duruşuna, tavırlarına, konuşma tarzına, zevkine aşık olup imrendim.
Gözümden akan yaşların hakkı hesabı yok. O giderse ben ne yaparım? Asıl sorun bu. Merve yanıma oturduktan sonra bana sarıldı. Uzun bir süre sarıldık. Bir sesle Merve' den ayrıldım ve sesin geldiği yöne baktım.
"Kayra kızım. " diyip bana gelen babama baktım. Hızla gelip sarıldı bana. O sırada doktor annemin bulunduğu odadan çıktı. Babamın kollarından ayrılıp doktora doğru koştum.
" Doktor bey annem nasıl? İyi demi kendine geldi? "
"Şey Kayra hanım. Yapılan tüm müdahalelere karşı annenizi kurtaramadık. Allah rahmet eylesin. " dedi ve yanımdan uzaklaştı.
Merve'nin anlatımından
Doktor bu cümleleri kurduktan sonra gitti. Kayra kahkaha atarak " Hahahaha duydunuz mu annem ölmüş? Annem ölmüş hahaha" Kayra bunları dedikten sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı .
"Ölemez o ya. Söz vermişti bırakmıcaktı beni. Niye bırakıp gitti beni niye ? Merve annem ya o güçlü kadın ölmüş. Merve hayatımda değer verdiğim kişi ölmüş. Ölmez ölemez o ya" diyip saçlarını çekmeye başladı. Hem ağlıyor hem saçlarını çekiyordu.
Babasına döndüğümde bulunduğu yere çökmüş ağlıyordu. Hemşireler gelip Kayra'ya sakinleştirici yaptılar. Kayra derin bir uykuya dalmış bir şekilde hastanedeki odalardan birindeydi.
Babası hastane işlemlerini hallediyordu. Kayra uyanınca Cem amca bizi eve yolladı. Kendisi mezarlığa gidecekti.
1 HAFTA SONRA
Kayra'nın anlatımından
Annemi toprağa vereli 1 hafta olmuştu. Ben 2-3 defa intihar girişiminde bulundum ama hepsi başarısızdı.
Babam Merve ile bizim karşımızdaki koltuğa oturduktan sonra söze girdi.
" Kayra ve Merve benimle İzmir'e geliyorsunuz. " dedi babam. Babamın sesi kulağımda yankılanırken Merve ile birbirimize baktık. Sonra babam devam etti "Hazırlanın yarın Izmir'e gitmek için yola çıkıyoruz" dedi.
İşte şu dakikadan itibaren babamın kararını değiştiremezdik.
******************************
Sabahları annemin o ninni gibi gelen sesiyle uyanan ben şimdi horozlu çalar saatimin sesiyle uyanıyorum. Aman ne güzel.
3 saat sadece 3 saatim vardı. Son bir defa İstanbul'un kokusunu iliklerime işletmek için son 3 saat.
Yatağımdan kalkar kalkmaz odamdaki lavaboya girdim. Yüzüme peş peşe sular çarparken eski anılarım gözümün önünden film şeridi gibi geçmişti. Suyu kapattıktan sonra saçımı topladım ve ıslak yüzümü havluya sildim.
Gardırobumun içindeki kıyafetleri dün gece toplamıştım. Odamdaki tüm eşyalarımı toparldıktan sonra odamın içinde tur attım. Son dakikada yatağımın altındaki hatıra kutum aklıma gelince kutuyu dışarı çıkarttım.
İlk fotoğrafta benim ilk okul günüm vardı.
O günden bir gün önce annem odasında birisiyle konuşuyordu. Telefondaki ses bir erkek sesiydi evet evet bir erkek sesiydi. Annem ağlayarak " lütfen gel Cem o senin kızın " diye ağlıyordu. Bidakika bu Cem benim babam olan Cem'mi? Annem telefonu yere fırlattığında koşup ona sarıldım.
Belki herkesin annesi babası yanındaydı ama benim biricik annem vardı. Tek yaşama sebebim. Gözümden akan yaşlara engel olamadım.
Diğer resimlere baktığımda benim ilk yürüdüğüm zamanda annemle fotoğrafım vardı. İlk çıkan dişimle gülerken yine fotoğrafta annem vardı. Tüm fotoğraflarda annem vardı. Benim tüm adımda beni destekleyen annemdi.
Hatıra kutumun kapağını kapattıktan sonra bavullarımdan birine tepiştirdim. Annemin bana hediye ettiği tavşanım Bıdık'ıda yanıma aldıktan sonra odamda son bir kez gözlerimi gezdirdim. "Elveda odam" diyip kapıyı açtım ve odamdan çıktım.
Annemin odasına girip yatağına oturdum. Yastıklardan birini alıp kokladığımda annem koyuyordu. Annemin tüm özel eşyalarını bir valize kattıktan sonra odasından çıktım ve kapısını kilitledim. Anahtarı kolye yapıp boynuma astıktan sonra aşağı indim. Merve ve babam beni bekliyordu. Evden çıkmadan önce" Elveda geçmişim, Elveda anne , Elveda hatalarım" dedikten sonra kapıyı kapattım.
Arabayı kız kulesine sürdüm. Oraya geldiğimde arabadan inip denizin kokusunu , İstanbul'un kokusunu içime çektim. Ardından bağırarak "ELVEDA ISTANBUL" dedim.
