Ölüm sessizliği

17 3 1
                                    

Keşke durdurabilseydim o zamanı,
Bir kerecik sarılmak istedim,
Lütfen dursun zaman,
Lütfen dur,
Rüya olsun lütfen,bu kabustan kalkayım nolursun lütfen Allah'ım.
Ne olursun dur 4:17
Durduramadım,
Herşey bitti.

...

Deprem olmadan iki hafta önce,

Öleceksin iklima
Öleceksin
Enkazdasın
"İmdat ,kimse yok mu ? Yardım edin lütfen,enkazdayım,boğuluyorum,yardım edin,sadece bir su...
...
Ne düşünüyordum,ölecek miydim?
Sıkışıyordum,boğuluyordum,burnuma gelen beton kokular,yağmur kokusu,toprak kokusu.
...
Ölecek miydim ?
Kimse yardım edemiyordu.
Acıyor,bu acı ölümün acısı mıydı ?
Gözlerim kapanıyor,nefesim kesilmeye başlıyordu,nabzım azalmaya başlamıştı.
Sanki karanlığın içine düşmüştüm.
Belki de ölmüştüm.
Buydu hayat kaderim...

...

"Ayhhhh"gözlerimi açtım,herkes uyuyordu,yüzüm boğazım sırtım her yer soğuk terler dökülmüştü.Neden böyle bir rüya görmüştüm.

Ayağa kalktım ,mutfağa girdim suyu içtim,hiçbir şey yok iklima iyisin demiştim.Ama bu rüya beni çok rahatsız etmişti.Neden böyle bir rüya görmüştüm.Belki de gerçekleşebilir miydi ?

Belki de gerçekleşme ihtimali vardı,sonuçta bu dünya ölümlü dünya olduğu için bu olumsuz duygularını içimden atmayı bir şekilde başarmıştım.Ancak aklımdan gitmeyen o enkaz altında kalıp ölümü tatmak iliklerime kadar işlemişti.
Balkona çıkıp,içime oksijeni çektim.Manzarayı izliyordum,çok güzeldi.Yüzüme gelen ceylan irkilmeme sebep olmuştu.

Hemen sıvıştım,oturma odasına gidip telefonu elime aldım saate baktım saat 4,13 geçiyordu ansızın bu içimi ürpertmeye başlamıştı.Neden bu saate o kadar anlam yüklüyordum ki,
Ya da belki de ben çok düşündüğüm içindir.
...
Herkes mışıl mışıl uyurken ben uyanıktım,hala düşünüyordum.
Düşüncelerim beni uçuruma doğru itekliyordu.
Neden o kadar düşünceleri kafama dolduruyordum...
Normal miydim ? 15 yaşındaki kızın düşünceleri bunlar mıydı ?
Anlamıyordum.
...
Telefonumu kanepeye attıktan sonra odama döndüm ablam uyuyordu,yeğenim doğmamıştı 6 aylıktı,ablamın üstünü örttüm.
Yatağıma oturup kafamı yastığa koydum,duvara bakıyordum,boş gibiydim neden böyle oluyordu ki anlamıyordum...
Aradan birkaç dakika geçti duvarla bakışmamız son bulmuştu.Gözlerim yanıyordu,gözlerimi kapattım.

Aradan birkaç saat sonra,
"Kızım uyan".
"İklima,hey sana diyorum uyan".
"Saat 11 oldu kalk,ne bu uyuduğun acıktım ben kalk".

Gözlerimi açtım,annem bana bakıyordu işaret veriyordu,tabi kulaklarım duymuyordu.Küçük yaşta kaybetmiştim.Ama annemin dilini okuyabiliyordum bu konuda ustalaşmıştım.
"Hadi kalk kızım,hadi güzel kızım"dedi
"Tamam anne".

Kalktım,annem mutfağa geçip kahvaltı hazırlıyordu.Ben ise tuvalete gittim,aynaya baktım saçlarım kısaydı,yüzüm solgun,çöküntü vardı üzerimde her zaman ki gibi gülümsemeye çalıştım.

"Gülmek neden bu kadar acıtıyordu yüzümü"
Anlamıyordum,yüzümü yıkadım,nemlendirdim,havluyla yüzümü sildim çıktım.
Annemin yanına uğrar ve sordum"anne yardım edebileceğim birşey var mı"dedim.
Annem "git üç tane ekmek kap gel,ayrıca ekmekler kızarık olsun çiğ sevmiyoruz biz"dedi.

Cidden sevmiyorlardı aralarında bir tek kızarık ben sevmiyordum,dişlerimi fazlasıyla acıtıyordu.Annem"ne bekliyorsun,bön bön bakacağına git ekmek al"demişti.Gerçekten bön bön bakıyordum.
"Tamam anne"
Ayrıldım mutfaktan üzerime ceket giydim anneme"ben gidiyorum"dedim.
"Dur bekle"!
"Efendim anne"
"Çöpleri al"
"Anneeee,bir bitmedi şu çöp attırma sevdan "
"Sus eşşoğlu,evin küçüğü sensin,ne dersem onu yapacaksın cin"
"Anne,eeee bana bir kardeş doğuraydın"
"Kısmet senmişsin"
Güleriz**
"Tamam anne ben gidiyorum"dedim.
"Tamam"dedi
...
Yalnız,çöpleri almadan kapıya varmıştım,içime ateş serpiyordu,altıma sıçıyordum.
O korku annemin bana iklima diye bağırmasıydı.
"İKLİMAAAAAAA"
"ÇABUK BURAYA GEL,ÇÖPLERİ AL"
siktir,benim sıvışmam lazım.Hemen kaçtım.kıl payı kurtulmuştum.
...
Ekmeği alır gelirim,dönerken annem bana camdan bakıyordu.
İç sesim
"Sıçtın iklima,helal olsun sana embesilsin sen"
İşlediğim hatayı bilmezlikten gelerek mala yatmayı tercih etmiştim,ciddi insanları umursamamazlık konusunda bana altınkelebek ödülü verebilirsiniz,ciddi ben bu dünya'da birinci sırada yer alabilirim.
...
Annem "çabuk yukarı gel,şişeleri almayı unutma"dedi.Su şişelerini alıp yukarı çıkmıştım.Annem "geç içeri" dedi.
"Tamam anne"
Kahvaltıyı ailecek yaptık,kahvaltı yaparken ben pek konuşmayı sevmezdim.Çünkü yemek yerken insanın konuşası gelmiyor.

Sofrayı topladık,ablam"iklima,sen mutfağı temizle ben biraz uzanacağım"dedi.Ben de "tamam abla"dedim.Sonuçta hamileydi dinlenmesini gerekiyordu.
Mutfağa girdim,telefon müziğini açıp,bulaşıkları yıkamaya koyuldum.Bulaşıkları yıkarken aklıma muhabbet kuşumun yemi kalmadığı,gelmişti.
"Siktir,unuttum"
Annem geldi.
" kızım,kuşlar aç yem verdin mi ?"
"Vermedim"
" neden ?"
"Yem kalmadı"
"Sorun yok kızım"
" Ne yapalım,bildiğin yer de kuşçu var mı ?"
"Dayınların orda var,istersen çarşıya çıkalım"
"Hiç çıkasım yok"
"Hadi kızım,neredeyse birlikte zaman geçirmeyeli aylar oldu,sürekli kavga ediyoruz"
" tamam anne"
"Tamam kızım,hazırlan namaz kıldıktan sonra çıkalım".
"Tamamdır"
...
Namazı kıldık,hazırlandık artık çıkmak üzereyiz.
"Kızım evin anahtarı nerde".
"Bilmiyorum anne,görmedim'"
"Bu evin sorumlusu sensin,araya kaybeden sensin"
Susarım
"Tamam anne"
"Hadi hazırlan yürü"
"Tamam anne"
Yürüdük,gezdik dolaştık,ben havanın güzelliğine bakıyordum,hava Cidden çok güzeldi ve hoş kokuyordu.
"Belki de ölüm sessizliğinin pembe kokusuydu"
Annem
"Hadi dayının yanına gidelim"
"Ben de özlemiştim Bilal dayımı"
"Ah kızım"
"Ne"
"Birşey yok"
"Tamam"
Dayımı çok seviyordum,her gülüşünü.
Dükkana girdik.
...
...
Belki de o dükkan son girdiğim gündü.
Dükkanın berrak kokusu,montlar,kıyafetler.
Yeni şeyler,insanı mutlu etmeyi adeta bir şekilde başarıyordu...

Durdurabilseydim o zamanı,
Son bir dileğim olsa dilerdim zamanı durdurmayı,
Son bir dilek,
Sarılmayı isterdim bir kez daha anılarıma.


Devamı part ikide gençler 🖤

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 17, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ölüm SessizliğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin