8

9 3 0
                                    

Nayeon'dan

Sabah olduğunda evdekilerden ses gelmiyordu.Bir ihtimal de olsa odaya göz gezdirdim,belki Jeongyeon dün akşam yanımda kalmıştır.

Tabii düşündüğüm gibi değildi.Jeongyeon odada yoktu.

Yavaşça yatakta oturur pozisyona geldim.Tam o sırada alt kattan sesler geldi.İkisi bir şeyler konuşuyordu ama duyamıyordum.

"Ne kadar saklamak istesen de kızı salak yerine koymak sence de fazla değil mi?"

"Abi inan bana tek düşündüğüm şey sensin.Ne kadar acı çektin hatırlamıyor musun?"

Ah,pencere açık kalmış.Kalktım ve pencereyi kapattım.

"Ama o-"

"Aması falan yok bu işin abi.Bu aşk ikinize de zarar veriyor."

Kapıya doğru yürüdüm.

"İyi tamam da ona ne diyeceğim? Öptüm diyorum,anlamıyor musun?"

"Uzak duracaksın,gerekirse tekrar git ama sakın...Sakın tekrar onunla-"

Kapıyı açtım ve aşağı indim.Beni görünce ikisi de sustu.

"Günaydın ne konuşuyordunuz?"diye sordum.

"Günaydın unnie,özel bir şey değildi.İstersen masaya geçelim açsındır."

Kafamı salladım.Chaeyoung ile konuşurken gözlerim hep onun üzerindeydi ama o bana bakmıyordu.

Göremiyordum o güzel gözlerini ve parıltısını.

Eskiden ne güzel bakardın bana Jeongyeon...Ne tatlı gülerdin,ne sıcak sarılırdın.

Eskiden güzeldi her şey,eskiden güzeldik biz.

Anlamıyorum ki.

Anlamlandıramıyorum.Niye terk ettin beni o gün? Niye ayırdın bizi...Niye sevmeye devam etmedin beni?

Neden gittin Yoo Jeongyeon?

Ne oldu da o gözlerindeki parıltı yok oldu bana bakarken,ne oldu da aramıza koca yıllar girdi?

Niye yaptın bunu bize?

Sandalyeye oturdum,Jeongyeon boğazını temizledi gergince.Konuşmaya başladı ama ben bu konuşmanın sonunu tahmin edebiliyordum.

"Uh,Nayeon...Biliyorum aklın çok karıştı.İnan bana benimki de öyle.Yine de şunu bilmeni istiyorum.Chaeyoung bana anlattı eski kız arkadaşını.Yanlış düşünmeni istemiyorum  bahsettiğin kişi ile alakam yok.Bu yüzden lütfen bana o gözle bakma."

Gözlerimi tabağımdan ayırmadım.Bu yalanı nasıl söylersin? Sesim titremeye başladı.

"Öptün." dedim

"Anlamadım?"

"Öptün beni.Dün akşam..."

"Alkol almıştım üzgünüm.Telafi etmemin bir yolu var mı?Çok pişmanım...Sonrasında ben de çok rahatsız oldum."

"Yalan..."

"Yalan değil! Gerçekten.Senin bahsettiğin kız arkadaşın 2018'de Kore'deymiş.Ben o yıllarda Amerika'daydım."

Gözlerim dolmaya başladı yeniden.Yapma Jeong...Hayır, şimdi de birbirimize yalan mı söylüyoruz?

Ağlamaya başlamadan önce Jeongyeon mutfağı terk etmişti.Benden rahatsız olan Jeongyeon,bana yalanlar söyleyen Jeongyeon...

Chaeyoung yanıma geldi ve sarıldı bana.Beni tek anlayan oydu.Benim için çabalayan tek kişi de oydu.

"Teşekkürler,her şey için." dedim.

"Rica ederim,her zaman unnie."

Gözlerimi kapattım Chaeyoung'un kollarında.Hayalini kurdum Jeong.Yanımda olan kişi aslında sensin ve bana sarılıyorsun.

Gel lütfen Jeongyeon.Kurtar beni.Sonsuza kadar sarıl bana.Sonsuza kadar öp.Ama gel yalvarırım.

Lütfen...


Come back | 2yeonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin