İncir Ağacı

Aden

Barın için model önerebilir mısınız? Sizce Barın'a en uygun model kim?

Keyifli okumalar

Açılan dış kapının sesinin ardından bu tarafa ilerleyen minik adım sesleri duyuldu. Önümde ki boks torbası ile ilgilenmeyi bırakıp yönümü kapıya döndüm.

Kapıdan giren minik beden tüm yorgunluğumu uçururken kollarını açarak bana doğru koştuğunu görünce tek dizimin üstüne çökerek kollarımı açtım.

Kollarımın arasına atlayan minik kız kollarını küçük bir kıza göre fazla sıkı bir şekilde etrafıma sardı. Kollarımı ince beline dolayıp onunla beraber ayağa kalktım.

"Nasılsın güzelim?"

"Çok mutluyum." O harfini uzatması gülmeme sebep olurken yüzüme meraklı bir ifade yerleştirdim.

"Peki bu tatlı kızı bu kadar mutlu eden nedir?"

"Babamla konuştuk. En geç iki güne gelecekmiş." Dedi minik parmaklarıyla iki işareti yaparak. "Babam dedi ki uyuyup uyanacakmışım, uyuyup uyanacakmışım gelecekmiş."

Yüzümde oluşan tebessüm ile yanağını öptüm, öperken derin bir nefes alarak hoş kokusunu içine çektim. O kadar masumdu ki bazı anlar gerçek hayat ile tanışacak olması ödümü koparıyordu.

"O zaman bence babana bir sürpriz yapmalısın." Gözlerinin parlaklığı artarken tekrar el çırptı.

"Evet! Ne yapalım? Ne yapalım?" Dudaklarımı büzerek düşündüğümü belli eden bir ses çıkardım.

"Bilemedim ki şimdi. Baban ne sever?"

"Beni!" Büyük bir kahkaha atarken başımı salladım.

"Evet, tabi ki seni sever."

"O zaman beni süsleyelim mi Rüya Abla? Daha güzel olursam babam beni daha çok sever." Kaşlarım çatılırken bunu nereden çıkardığını düşünüyordum.

"İstersen süsleriz tabi bebeğim ama sen zaten çok güzelsin. Ki olmasan bile baban seni olduğun gibi sever. O seni her türlü sever."

"Ama Deniz'in annesi bize ne kadar güzel olursanız o kadar sevilirsiniz dedi." Söyledikeri sinirlenmeme neden olsa da ona yansıtmamak için gülümsedim.

"Sevilmek için kendin olman, dürüst olman yeterli. Herkesin kendisine özgü bir güzelliği vardır bu yüzden güzellik sevilmeye etki etmez." Yanağına bir öpücük daha kondurup yere bıraktım.

"Ne yapacağız o zaman?" Yerde bağdaş kurup onu da kucağıma çektim.

Birkaç anım canlansa da pek bir şey hatırlamıyordum bu yüzden neyi seveceğini bilemezdim. Ayrıca zevkleri değişmiş de olabilirdi.

"Babam tavuk çok sever Rüya Abla. Tavuk yapalım mı?"

"Tamam ben Duru'ya söylerim."

"Hayır seninle yapalım lütfen." Ben bu kıza nasıl hayır diyebilirdim? Diyemezdim sanırım.

"Tamam bebeğim. Tamam beraber yapalım."

Dudaklarını yanağıma bastırdığında gülerek ayağa kalktım. Elini tutup odadan çıktım, merdivenleri de çıkarak Adem ile birlikte bizim dairenin önünde durdum. Cebimde ki anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.

"Biz geldik! Mete evde misin?"

"Buradayım! Ama şimdi çıkmam gerekiyor. Siz kimsiniz?" Ceketini giyerek koridordan çıktığında bakışlatı önce beni sonra Adem'i buldu. "Prenses? Hoşgeldin." Adem'in önünde diz çöktüğünde Aden kıkırdayarak ona sarıldı.