THE 𝙼𝙰𝙵𝙸𝙰'𝚜 𝚄𝙽𝙸𝚅E𝚁𝚂𝙸𝚃𝚈 (COMPLETED/Under edited)

CHAPTER 19: HEADACHE

LOLLIE

BUMANGON ako dahil naramdaman kong hindi ko ito kwarto parang naisugod na naman ako sa clinic nato. Biglang sumakit ang aking ulo dahil siguro sa subrang pagod ko kahapon at nabasa pa sa ulan paniguradong ito ang kinalabasan ko.

"What you feel right now?"napatingin ako sa nagsalita at siya yung gumamot sakin dating naisugod ako dito. Gusto ko na namang tumalima at sabihing umalis siya mataray kasi 'tong babaeng 'to.

"Sumakit parin yung ulo ko pero okay na ako."umalis ako sa kinahigaan ko at nakaramdam naman ako nang pagkahilo.

I need to go, we have a test right now, malapit na ang final exams ang kaibahan nang klase ko kaklase ko yung mga kuya ko.

"Hindi kapa pwedeng umalis may lagnat kapa at hindi pa humupa ang lagnat mo."Hindi ako nakinig sa kaniya at nagpatuloy ako sa paglalakad.

Tinawag pa niya yung pangalan ko pero hindi ko nalang iyon pinansin. Tumakbo ako papuntang dorm at putakti gusto kong sumigaw sa sakit dahil parang umalon bigla ang laman nang ulo ko dahil sa pagtakbo ko.

Wala na gaanong tao marahil klase na I am sure I'm late to my first class. Nagmamadali akong nagbihis nang damit at kinuha ang itim kong bag para pumasok na wala nadin akong naabutang tao sa dorm. Tumakbo na naman ako at gaya kanina napaiyak ako sa sakit galing sa ulo ko. Ayuko talagang mag kasakit ako dahil sa ulo ko ito pupuntirya ang sakit, lalo na kapag wala akong tulog mas lalo siyang sasakit.

Walang paanlinlangan na pumasok ako sa klase at lahat ng atensyon nila ay nasa akin na.

Randam ko yung pamumutla ko kanina pa naman ito mas dumagdag nang tinignan ako ng mga kapatid at kaklase ko.

"Why aren't your late miss mondrade?"bumuhos ang kaba sa aking dibdib.

"I'm sorry ma'am, hindi na po mauulit."napayuko ako at tinago ang mukha sa subrang hiya.

"Wag kang uupo kapag hindi ko sinasabi."napatingin ako sa kaniya hindi ko maiwasang mapahawak sa ulo ko. Hindi ako uminom nang gamot.

"Punta ka sa may pwesto mo and don't you dare to seat if you don't have my permission."Wala akong magawa at tumayo ako sa may upuan ko. Randam kong tingin nila sakin. Nakaramdam ako ng hilo pero binaliwala ko yun.

"Umupo ka ako bahala."napatingin ako sa kapatid ko na nandito na sa harapan ko.

"Wag na baka ikaw pa ang maparusahan sa ating dalawa okay lang ako."biglang sumama ang tingin nito sakin at tinapat naman niya sa akin ang kaniyang malaki't maskuladong palad sa aking noo.

" You have still a fever why are you left in hospital clinic, dapat nag pahinga ka." Galit na bulong nito sakin.

"Okay lang ako, tapos kailangan kong magtake nang exam."napahinga siya nang malalim at tinuro yung nasa likod nang kaniyang upuan na bakante.

"Doon ka umupo ako ang bahala."

"Mr. Mondrade bakit ka nandiyan sa harapan ng kapatid mo?!"napaiktad ako sa subrang gulat.

"Papaupoin ko siya, you have a problem with that?"siryusong saad nang kapatid ko sa aming guro.

"And who are you to say that to me, only me to give a permission to both you here in my class !"sigaw niya sa aming lahat. Ayan nandamay na tayo. " At pwede kanang umupo Mr. Louie Mondrade."

"Sige maupo kana okay lang ako."binigyan ko ito nang pilit na ngiti para ipahiwatig sa kaniyang maayos lang ang kalagayan ko.

Tumango ito at nagpatuloy lang ako sa pakikinig sa papamagitan ng pagtatayo ko dito. Sumakit nadin yung binti ko dahil sa pangangalay.

"Pwede kanang umupo sa likod nang kuya mo."napangiti naman ako doon at nagmamadaling pumunta sa pwesto nang tinuro ni kuya kanina.

"Tabunan mo ko matutulog ako nahihilo na ako."sabi ko pa nang nadaanan ko ito at tumango naman siya sa akin.

Pinalapit naman niya ang kaniyang mga barkada para gawan nila ako nang harang at napangiti naman ako doon. Nakatulog ako dahil sa sama nang pakiramdam at sakit nadin nang ulo ko.

Nagising ako nang may kumalabit sa akin. Napatingin ako dito at pati nadin sa paligid namin na wala nang tao at guro. Naalala ko naman ang test namin.

"Ang test ko hindi ako nakapag take nang exam."nag-alalang sabi ko sa kanila. Oo sa kanila dahil nandito naman sa harapan ko yung grupo nang tatlo kong mga kapatid.

" Ako ang sumagot sa mga test mo lahat."napatingin ako kay kuya Leo. Wow! For real.

"Salamat k-kuya."nakangiting sabi ko sa kaniya natigilan naman ito dahil sa pagtawag ko sa kaniya nang kuya.

Siguro ito na ang oras na paunti-unti na akong magpatawad sa mga taong may kasalanan sakin. Ayukong mamatay sa mundong ito na may sama ng loob sa mga tao.

Niyakap ko siya hindi lang siya pati ang iba kong kapatid. Naluha sila dahil napatawad ko na sila isa-isa. Niyakap nila ako mahigpit at gusto kong matawa nang halikan nila yung buo kong Mukha. It's been years we haven't like this before we doing bardagulan together with my brothers.

"Thank you for accepting our sorry madami akong kasalanan sayo."napatingin ako kay kuya Leo. Napangiti naman ako doon.

"I'm sorry and thank you for accepting me again as your brother."Ganon din ako kay kuya Lenard.

"Sinabi na nila lahat eh, so thank you and I love you my bunso."napatawa ako sa sinabi ni kuya Louie.

"I miss that ha, tara na kumain na tayo kanina pa ako gutom pumunta lang ako dito pagkatapos kong magbihis."Nakita ko sa kanilang mga mata ang galit pero tinawanan ko lang Yun.

Masaya na ako sa anong meron kami ng mga kapatid ko, sana hindi pa ito tapos.

Pumunta kami sa may cafeteria at nakita ko sa labas ang pinaka pamilyar na bulto ng isang tao napatakbo ako doon kahit gusto ko nang masuka sa subrang sakit nang ulo ko. Nanlabo nadin ang aking paningin siguro dala nadin nang gutom ko. Kinaya ko pading pumunta sa kaniyang pwesto at niyakap ko ito.

"I miss you kuya Lerk."Sabi ko sa kapatid ko na napalaki pa ang mata dahil sa sinabi ko.

"What did you say can I heard it again my Van-van."napangiti ako at napatawa sa sinabi niya.

Van-van you calling me again like that lake in the ravers.

"Nahihilo ako kuya."hindi ko narinig ang kaniyang sinabi dahil nanlabo na ang aking paningin 'di ko nadin marinig ang nasa paligid ko.

Napakamalaking himala na nagkaayos na kami magkapatid gusto ko naman yun kisa mag iwasan kami palagi. Naramdaman ko na ang bigat nang aking pahinga. At do'n na ako tuluyang napapikit.

____________________________________________
Another chapter na naman cuties. Be ready for the next chapter.