My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 25: ᴢᴇᴀɴ's ᴘᴀɪɴ

L̆̈ă̈w̆̈r̆̈ĕ̈n̆̈c̆̈ĕ̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Napatingin kami sa pagpasok ni kenzo "tama ang hinala ko nakay kenji si zean" saad ni kenzo tiningnan ko naman sya "anong ibig mong sabihin?" Tanong ko napatingin kami sa pag baba ni yohan "kinuha nila si zean at sinabi sakin ni kenji na kapalit ni zean ang Usb na hawak mo" saad ni kenzo kay yohan

"Yun naman pala eh ibalik mo na lang yung Usb para makuha na natin si zean" saad ko "did they hurt zean?" Tanong ni yohan kay kenzo umiling naman si kenzo "hindi... Hindi nila sinaktan ang asawa mo... Bagkus ay tinuturing nilang bisita si zean" at parang may mali... Napapaisip ako "at tingin ko yung files ni zean sa Usb na pag aari ni kenji... Dahil may pagtingin si kenji kay zean" saad naman ni kenzo dahilan para tingnan ko sya "may gusto sya kay zean?" Tanong ko... Lahat na lang ata nagkakagusto kay zean kahit ako...

Z̆̈ĕ̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Nakaupo lang ako sa kama ko habang nakatingin sa kutsilyo na galing kay kenji ᴏᴏ... ᴘɪɴᴀᴛᴀʏ ᴋᴏ ᴀɴɢ ᴀᴋɪɴɢ ɪɴᴀ ᴀᴛ ɴᴀᴋᴀʙᴀʙᴀᴛᴀɴɢ ᴋᴀᴘᴀᴛɪᴅ... Hindi maalis sa isip ko ang mga sinabi ni kenji kanina lang ᴀᴛ ᴀɴɢ ᴋᴜᴛsɪʟʏᴏɴɢ ɴᴀsᴀsᴀʏᴏ ᴀɴɢ ɢɪɴᴀᴍɪᴛ ᴋᴏ sᴀ ᴘᴀɢᴘᴀᴛᴀʏ sᴀ ᴀᴋɪɴɢ ɪɴᴀ

Naguguluhan ako bakit nya nagawang patayin ang kanyang ina? Tumulo ang luha ko hindi ko akalaing may mga taong gaya nya... Pero bakit ba ako masyadong naapektuhan sa kanya? Napatingin ako sa pag pasok ni kenji sa kwarto kinuha ko yung kutsilyo at nilagay sa tagiliran ko

"I understand kung kamumuhian mo ako dahil sa nalaman mo" saad nya bakit? Bakit hindi ko kayang iwasan ang isang to? Si yohan... Pareho sila ng presenya ng lalaking to... Hinawakan ko sya sa pisngi "hindi... Alam ko na may dahilan ka para gawin yun..." Saad nya hinawakan nya ang kamay ko "lahat ng ginawa ko para kay kenzo lahat ng yun" saad nya dama ko na nagsasabi sya ng totoo

Lumapit ako sa kanya at niyakap sya "dama ko yung paghihirap mo kenji" saad ko naramdaman ko ang pagbasa ng damit ko "sige lang... Ilabas mo lang lahat ng sakit na nararamdaman mo andito lang ako" saad ko sa kanya humigpit pa lalo ang yakap ko sa kanya

Kumalas sya sa yakap nya sakin at kinuha ang phone nya may ginawa sya dun may tinawagan sya "hello" yawag nya tiningnan ko lang sya binigay nya sakin ang cp nya at nakita ko ang pangalan ni yohan dun "kayo lang ba yung magka away na may number ng isat isa?" Tanong ko kinuha ko yung phone "zean?" Rinig kong tawag nya napangiti ako "yohan... Kunin mo na ako dito...gusto ko ng umuwi sayo" saad ko tumulo ang luha ko "miss na kita" rinig ko ang pagbuntong hininga nya "kukunin kita jan ok... Wag ka ng umiyak" saad nya tumango naman ako

K̆̈ĕ̈n̆̈j̆̈ĭ̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Nakatingin lang ako kay zean habang natutulog sya maamo ang mukha nya... Hinaplos ko yun " alam kong balang araw maiintindihan nyo din kung bakit ko ginagawa ang lahat ng ito" saad ko umayos ako ng tayo at tiningnan ang kutsilyo na nasa kanya "sana ingatan mo ito sa oras na makabalik ka sa taong gusto mo... Pero hiling ko na sana manatili ka pa sa tabi ko" bulong ko sa kanya "pero ayokong ikulong ka sakin... Ayokong pilitin kang piliin ako "

Gusto kong makita kang masaya zean at alam kong sa piling ni yohan magiging masaya ka... Kaya ibabalik kita sa kanya "yohan" saad nya ngumiti ako at marahan syang hinalikan sa noo nya

Z̆̈ĕ̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Nasa isang lugar kami kasama nila ako may hinihintay kami dito "yohan" nakamgiting saad ko akma ko syang lalapitan kaso hinila ako pabalik ni kenji "dala mo ba?" Tanong ni kenji pinakita ni kenzo ang Usb handa silang ibalik yun para sakin? Napangiti ako kinuha ni yohan ang Usb at naglakad palapit lumakad din si kenji at dahil hawak nya ako ayun kasama nya akong lumapit pero hindi ako nakalapit kasi huminto silang dalawa

"Ang Usb kapalit ni zean" saad ni kenji "do you really think ibabalik ko ang Usb sayo?" Tanong ni yohan sa kanya dahilan para tingnan ko si yohan... "Y-yohan!!!" Gulat na saad ko "kapag hindi i can kill zean infront of you" saad ni kenji yumuko ako para hindi nila mapansin ang pagtulo ng luha ko wala akong kakampi ngayun

ᴛᴀɴᴅᴀᴀɴ ᴍᴏ ᴢᴇᴀɴ sᴀ ᴍᴜɴᴅᴏɴɢ ɪᴛᴏ sᴀʀɪʟɪ ᴍᴏ ʟᴀɴɢ ᴀɴɢ ᴋᴀᴋᴀᴍᴘɪ ᴍᴏ... Naalala kong saad ni kenji at tama sya hindi dapat ako nagtiwala sa kanila "kahit patayin mo sya sa harap ko wala akong pake alam... " saad ni yohan dahilan para kumirot ang dib dib ko ang sakit? Napaka walang puso nya "pinapakita mo lang sa asawa mo na wala kang kwenta..." Saad ni kenji "alam kong hindi mo sya kayang saktan kenji..." Saad ni yohan "tama ka... Pero ayaw mo bang bumalik sa piling mo ang asawa mo?"

Tanong nyang muli "wala na akong paki alam... Kahit mamatay pa sya" saad nya tumunghay ako hindi ko na kaya ang sakit "ganun ba yohan?" Umiiyak na saad ko "mas mahalaga ba yung Usb na yan kesa sakin?" Tanong ko sa kanya tiningnan nya lang ako wala akong makitang emosyon sa kanya "oo" maigsing saad nya

ᴛʀᴜsᴛ ᴍᴇ ᴢᴇᴀɴ ᴍᴀs ᴍᴀʜᴀʟᴀɢᴀ ᴘᴀ ᴀɴɢ ʙᴜʜᴀʏ ᴍᴏ ᴋᴇsᴀ sɪᴋʀᴇᴛᴏɴɢ ʏᴜɴ tiningnan ko si kenji ng maalala ko yung sinabi nya muli kong binalik yung tingin ko kay yohan "wala lang ba ako sayo? Wala lang ba lahat ng pinag samahan nating dalawa?" Tanong ko sa kanya tiningnan nya ako sa diretso sa mata " oo" saad nya

Ang sakit... "Bakit ang sakit mong mahalin?" Tanong ko sa kanya "ayoko na..." Saad ko "una pala lang naman ayaw mo na sakin diba? Bakit hindi mo na lang ako pinatay ng araw na yun? Pinasaya mo pa ako nung birthday ko ginawa mo din yung mga gusto ko " umiiyak na saad ko "pinapaasa mo lang ako" saad ko tumango naman ako "oo nga pala sinabi mo na papahirapan mo ako at unti unting sasaktan para maramdaman ko yung sakit na naramdaman mo" saad ko"para hindi ka na mahirapan saktan ako at para matapos na yang paghihirap mo"

Kinuha ko yung kutsilyo sa tagiliran ko kinuha ko yung kamay nya at nilagay dun ang patalim na iyon "hayaan mong tapusin ko na ang paghihirap ko at ng sa ganon hindi mo na ako patuloy na masaktan pa" saad ko tinusok ko yung kutsilyo sa dib dib ko habang hawak nya yun

"ZEAN..." Sigaw ni kenzo at lawrence kita ko ang gulat sa mata ni yohan "zean" bulong nya tumumba ako pero agad akong nasalo ni kenji "zean... Anong ginawa mo?" Tanong nya tumulo ang luha ko "pagod na ako kenji..." Saad ko "pagod na akong magmahal" binuhat nya ako "wag mong  ipikit ang mata mo" saad nya "dadalhin kita sa hospital please wag kang pipikit" saad nya buti pa sya... Pinapahalagahan nya ang nararamdaman ko bakit hindi na lang kasi sya ang una kong nakilala?

"Zean..." Tawag nya sa pangalan ko kusang bumagsak ang kamay ko marahan kong pinikit ang mata ko kung panaginip man to pakiusap gisingin nyo na ako