I Met Her (My First Love Is My First)

Prologue

PHARITA’S POV

“Help!!!” Agad akont napabangon sa mahimbing na pagkakatulog ko nang mapanaginipan ko nanaman ang gaving sumira sa buhay ko, at ang taong dahilan kung bakit hanggang ngayon ay kinakain pa rin ako ng takot na nararamdaman ko.

“Prae, hey are you alright?” Tanong ni Rami na nasa kabilang kama lang, nagising ko ata siya sa sigaw ko.

“Yeah, I am.” Tipid kong  sagot at bumalik sa pagkakahiga. Napabuntong hininga ako ng malalim at Nakita ko naming tumayo si Rami saka umupo sa gilid ng kama ko, tinignan niya ako  saka siya nagsalita.

“Napanaginipan mo nanaman siya, noh?” Nagaalalang tanong niya. Tymango ako bilang sagot, at napaluha ng paunti-unti,

“Walang gabi Rami, walang gabi na hindi ko siya napapanaginipan. Napakasama niyang tao!! Sinira niya yung buhay ko!!!” Ang paunti-unting luha ko ay tuluyan nang nauwi sa hagulgol. “Kung sino man siya, pagbabayarin ko siya!!” Seryoso at galit kong sabi, niyakap ako ni Rami at sakanya ko iniyak lahat ng halo-halong nararamdaman ko.

“Shh, I’m here.” Sabi niya at kasabay ang mahinang tapik sa aking likod, gumanti ako sa yakap niya hanggang sa tuluyan na’ko kumalma. Kumalas ako sa pagkakayakap at nagpasalamat sakanya.

“To be honest Ram, I didn’t know when and where am I gonna start? Kasi wala man lang akong kalam-alam sa taong yon, while he’s doing that to me hindi ko man lang Nakita yung hayop niyang mukha, because he hurt me.” I said. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa ba, kasi kahit pilit ko mang kalimutan numabalik at bumabalik siya sa panaginip ko, at ang hindi ko pa maintindihan boses babae siya.
“Then why don’t you ask your  Dad for a help? Kilala mo ang Daddy mo Prae, he will do anything for his one and only princes at alam naman natin kung gaano makapangyarihan ang Daddy mo, so ask him.” Umiling-iling akp sa suhwstyon niya, “Why?” Nagtatakang tanong niya, napayuko ako. “Hey!” Tawag niya

“You don’t get it Ram, ikaw na mismo nagsabing makapangyarihan si Dad, kaya ayo’kong sirain yung repotasyon niyabilang isang respetadong tao sa larangan ng business world hanggang maaari! Ayo’kong malaman niya na yung nagiisa niyang anak at ay galling sa rape!!!
“ May takot kong sabi. “malaking gulo ‘to para sa pamilya naming kung nagkataon, at isa pa----” Nagdadalawang isip ako kung itutuloy ko ba ang dapat na  sasabihin ko. Lumingon ako para tignan siya, nakatitig siya sa’kin at hinihintay ang mga susunod ko pang sasabihin, pero hindi na ako nagsalita kaya nagtanong na siya.

“What?” curious na tanong niya. Umiwas ako ng tingin at muli, I sigh heavily. “Ano nga?! Anong isa pa?!!!” pangungulit niya, niyugyog niya ako ng mahina sa balikat. 

“I-Isa pa Kapag nalaman ni Dad nan a-rape ako, may tendency na ipahanap niya nga pero hindi niya hahayaang makulong.” Seryoso at may bahid na lungkot na sabi ko.

“A-anong ibig mong sabihin?” Takang tanong niya, sa pagkakataong ito tinitigan ko siya sa mata.

“Rami, sa family namin kung sino ang unang makakuha ng virginity mo ay kailangang siya na ang pakakasalan mo, at sa tingin ko mas matimbang ang tradition na iyon kay Dad at Mommy kaysa sa akin na anak lang naman nila.” Casual kong sabi sabay tumayo para kunin ang tubig na nasa maliit na table malapit sa paahan ng kama. Matapos uminom binalingan ko si Haram na nakatulalang nakatingin sa’kin, malamang ay hindi siya makapaniwala sa mga narinig mula sa akin. “Di ka naniniwala sa’kin?” Tanong ko pa.

“N-naniniwala ako, ep—pero ngayon ko lang nalaman na ganoon pala sa pamilya niyo?” Hindi ko alam kung matatawa o hindi ako sa reaction ng mukha niya, nakakunot kasi ang nuo niya at bahagyang nakanganga pa. “Kaloka ang pamilya mo Prae, paano pala pag yung lalaki na yun ang nakatuluyan mo, anong gagawin mo??” Ngayon ay nakikita ko nanaman ang pagaalala sa mukha niya.

“Sa totoo lang hindi ko alam, baka magpakamatay nalang ako.” Ngumiti ako nang may halong sakit, maiisip ko pa lang na ikakasal ako sa lalaking iyon halos mamatay na’ko, what more pa kaya kung mangyari talaga iyon? Baka ikamatay ko na talaga.

“Prae, I’m here, kun gsa tingin mo  hindi ka matutylungan ng Daddy mo sa bagay nay an, andito ako.” Lumapit siya at hinawakan ako sa kaliwa kong kamay.

“Thankyou Ram, hindi ko alam ang gagawin ko kung wala ka, baka nabaliw na ako kung lahat iyon sasarilihin ko.” Nakangiti kong sabi at niyakap siya.

Shin Haram is my childhood friend, nagging magkaklase kami since elementary. Halos sabay kaming lumaki at siya rin lagi ang nasasabihan ko ng mga problema, lalong lalo na nga yung nangyari sa akin last year. Alam niya lahat ng tungkol sa’kin maliban sa tradition ng family naming na ngayon ko lang sinabi. Wala naman kasi akong pakialam sa tradition naming na iyon until dumating yung gabing hindi ko inaasahan. Sobrang depress ako that time at biti nalang andiyan si Haram para damayan at samahan ako nang mga panahon na iyon, kaming dalawa lang ang nakakaalam ng nangyari sa’kin, at wala akong balak na ipaalam iyon sa pamilya ko dahil baka ipakasal mila ako sa taong sumira sa buhay ko.