"Tanrı'nın kutsal ışığında parıldayanın yozlaşması an meselesidir. İblis, melek ya da insan; düşünen her varlığın en ilahi laneti, Tanrı'nın sunduğu üstün mevkiyi ve gücü, kendi iradesiyle dengede tutmaya çalışmaktır."
Vatikan'a bağlı iblis melezi a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günler hızla geçmiş, iki ay boyunca Judy, parkurda ve yazılı eğitiminde daha iyi bir seviyeye ulaşmıştı. İlk mührünü oluşturmak için Aiden'ın onayıyla çukura geçit açmasına ve ilk avını tamamlamasına karar verilmişti. Yeni avcıların ilk avları için, her zaman şehir merkezine uzak bir konumda kapı açılır ve olası güvenlik sorunuyla kolayca başa çıkmak için bütün birim av boyunca bu noktada beklerdi.
Riley'nin Judy için seçtiği konum, kesişme olarak adlandırılan ve başka bir evrenin Uyuyan Dünyası'yla üst üste bindiği konumdan olabildiğince uzak bir noktadaydı. Bu konumu yetmiş yıl önce keşfetmişti ve aralarına katılan son acemi için beş yıl önce kullanmışlardı. Fakat ne yazık ki acemi avcının şansı yaver gitmemiş ve eğitimi hafife alması ona cehennemin yedinci katında başıboşlarca param parça olacak bir sonla geri dönmüştü.
Belirledikleri dört ağacın ortasına ilerleyen Riley ve Judy, yan yana durdular. Hemen ardından arkalarında duran Ezio'ya Riley işaret verdi ve "Tütsülemeye başla," dedi.
Ezio, elindeki üzerlik tohumu dolu tütsülüğü ateşe verdi. Dört ağacın belirlediği karenin köşe noktalarına sırasıyla gidip büyülü sözler okudu. Judy'nin görmeye alıştığı tuhaf bulanıklıklar hızla sağa sola kaçıştı ve alanı terk ettiler. Ezio işini bitirip alandan çıktı ve tütsülüğü yere bırakıp izlemeye başladı.
"Senden tamamen sakin olmanı istiyorum," diye söze girdi Riley. Judy'den daha çok gergindi ve bu gerginliğinin sebebinin, Judy'nin zarar görme ihtimali olduğunu kendince inkâr etmekteydi. "Eğer heyecanın ve korkun mantığının önüne geçerse, olacakları tahmin bile edemezsin."
Baştan aşağı avcı kıyafetlerini giyinmiş Judy'nin kalbi iki saniye kadar korku yüzünden hızlansa da eğitimini hatırladı ve sakinleşmeyi başardı. İlk seferiydi ve tabii ki korkuyordu. Derin bir nefes alıp başıyla onaydı. Bandanasını ve eldivenlerini düzeltip sağ bacağını öne çıkarttı ve Riley'nin yönlendirmelerini hazır bir duruşla bekledi.
Riley, Judy'yi baştan aşağı süzdü. "Güzel. Şimdi, kendini hazır hissedene kadar bekle ve saf enerjini serbest bırakıp geçidi aç."
Judy, göğsünü ele geçirmeye uğraşan titreme dalgasıyla olan savaşını kazandığı an saf enerjisini serbest bıraktı. Kalbinden taşan enerji gözlerini ve teninde kabaran dövmeleri altın rengine buladı. Judy kollarını kaldırıp yanlarını birbirine yasladı ve geçit açmak için kullandıkları sözleri söyledi. Karşısında açılan geçit, yıllardır bu işi yapan bir avcının açtığı kadar iyi olmasa da bir acemi için oldukça iyi sayılırdı. Geçit tamamen açılınca, kollarını indirdi ve yedi lordun cehenneminin kızıl ışığı, yüzüne yansıdı.
"Zincirini hazırla," diye ufak bir hatırlatmada bulundu, Riley. Judy, ilk kez cehennemle yüz yüze gelmiş ve doğal karşılanacağı gibi şaşırmıştı.
