BARUT KOKAN PAPATYALAR

12

🌷

Düşüp bayılmamdan tam olarak yarım saat geçmişti. Ben köşede elimde buzlu şişeyle otururken diğerleri işine dönmüştü. Şebnem ise ortalıkta yoktu! Özür bile dinlememişti. Bilerek yaptığını düşünen kısmımı susturmakta zorlanıyordum. Yanıma gelen asker annelerinden biri şişeyi çekip anlıma baktı.

"Çok şişmemiş. Ay kızım nedir bu başına gelenler bugün? Önce elin sonra başın. Ay kesin nazar var nazar."

"Kim neden nazar etsin?"

Teyze şöyle bir süzdü beni.

"Hanım hanımcık kızsın, pekte güzelsin. Bekar oğlu olan her kadın dönüp bakmıştır. Onun nazarıdır." Dedi ve sanki çok komikmiş gibi güldü.

Çatlak mıdır nedir

Teyze çantasından yarım bıraktığı örgüyü çıkarıp ona devam ederken ben sessiz sessiz oturup etrafı izliyordum. Sıkıntıdan kendimi öldürecektim. Mangal başından birinin yardım istemesiyle elimdeki buzu hemen bırakıp ayaklandım. Daha fazla burada oturup kendime eziyet edemezdim. Sözde eğlenmeye gelmiştim!

Mangal başında Yunus vardı. Elindeki et paketlerini  bırakıp bana döndü.

"Sen dışında başka birini kastetmiştim. "

"Olmaz, yardım edeyim işte."

"Olmaz sen yaralısın git otur."

"Abartma yaralı falan değilim. Altı üstü biraz başım şişti o kadar. Hadi ne yapmalıyım onu söyle."

Yunus oflayarak et paketlerinin olduğu koca poşeti uzattı. Bana bir poşet verip kendiside dört poşeti aldı.

"Ağırsa bana ver."

"Değil."

Ağırdı.

Neyse çaktırmadan arkasından gittim ve et paketlerini masaya koydum. Onun bana vermiş olduğu görev pişmiş etleri ekmek arasına koymak, istediği zamanda yeni etleri ona götürmekti. Ekmekleri keserken aklıma gelen soruyu Yunus'a sordum.

"Yunus ben ilk geldiğim zaman beni karargaha getiren biri vardı. İsmi Barış'tı. Onu göremedim. O gelmedi mi?"

Etleri bir tür çevirip dudağının yanındaki sigarayla konuştu.

"Bizim ekip onu pek sevmez. Biraz şeydir..."

Yunus sanki anlatıp anlatmama konusunda tereddüt ediyor gibiydi. Oysa birlikte gizli işler çevirirken bana güveniyorlar sanmıştım.

"Ney...?"

"Çıkıntı. Bizim ekipten biriyle bir dönem sıkıntı yaşadı sürekli bahsedip huzursuzluğa sebep oluyor. O da farkında hani! Ondan gelmedi."

Bana anlatması beni istemsizce mutlu etmişti. Barış'ın çıkıntılık yapacak biri olduğunu düşünmemiştim. Bana son derece kibar davranmıştı.

"Peki Şebnem nerede? Oyundan beri ortalıkta yok?"

"Top tırnağını kırmış depresyona girmeden yenisini yaptırması gerekiyormuş, ona gitti."

"Ne puhah!"

Kendimi tutamayıp buna gülmüştüm. Ben gülünce Yunus da güldü ve omuzlarını yukarı kaldırıp ben ne bilim ya yaptı.
Yunus yeni etler için tabak isteyince hemen ayaklanıp elimdeki büyük tabakla yanına gittim. Hala dudaklarında duran sigarası genzime dolunca öksürmeye başlamıştım. Ne kadar iğrençti! Hani insanlar bunu ne diye içerdi ki?

Öksürdüğümü görünce sigarayı yere atıp üzerini ayağıyla çiğnedi.

"Kusura bakma."

"Sorun değil."