Ben Şevval 13 yaşındayım. Ve benim kendimden fazla sevdiğim, değer verdiğim annemin doğurmayı unuttuğu 2 kızı var. Sena ve Nida onlar ikizler... 10 sene önce karşılaştık ikizlerimle. Aynı apartmanda oturuyorduk. Zamanla kardeş gibi olduk... Her saniyemizi dolu dolu ve birlikte geçiriyorduk. Hep hayal kurardık. İcat yapmaya çalışırdık. Bahçede kartonlarla bir ev yapmak isterdik birgün orada birlikte yaşayacağımıza inanırdık. Evden oyuncaklar kaçırıp onları satardık (tabi parasız :) ) Kum Ebesi diye bir oyunumuz vardı hergün oynardık kayıncakta kendimiz bulmuştuk. Biz bugüne kadar 5 kardeştik. Kardelen ve Nehir de vardı.Bigün o haberi aldık Kardelen Ünye'ye taşınıyordu Dünya başımıza yıkılmıştı sanki. Üzüldük hemde çok... Şimdi Kardelenle görüşmüyoruz bile. Neyse Kardelen aramızdan ayrılmıştı. Eksik kalmıştık. Bu ayrılış çok erken olmuştu. Aradan 2 sene geçti. Ve 4 kardeştik , arkadaşdık♥ Duyduk ki Nehir taşınıyor... Daha bir üzüldük. Sadece ikizler (Sena-Nida) kalmıştı ya onlarda giderse ben napardım, dayanabilir miydim ? Nehir şehir dışına gitmemişti Allah'tan arada sırada görüyoruz. Evet... Aradan bir yıl geçti :) Sena bana 'annem hamile' dedi.Ben hiç istemiyordum. O testlere inanmayın diyordum, kıskanıyordum. Hatta olmaması için dua bile ediyordum. Dokuz ay geçti. Ve Ela Ecrin dünyaya geldi. Çok sevmiştim onu. Kardeşlerimin parçasıydı o. 26 Ocak 2013'te doğdu Ela'm. Şimdi öl deseler itiraz etmem. On yıl oldu be. Dile kolay... Onlar benim herşeyim...ikizlerim...Sena'm...Nida'm...
Şimdi bana deselerki hayat hikayeni anlat.Onları anlatmadan geçemem ki...
Betül Teyzem onların annesi benim de anne parçam gerçek teyzemden yakın olan güzel, genç kadın...♥ Onlar benim kankam değil, kız kardeşim.
