33 5 0
                                    

20122023

Zamanın birinde tüm dünyadan soyutlanarak yaşamak isteyen bir yıldız geceleyin ıssız olan bir çölün üzerinde parıldamaya başlamış.

Ay yokmuş, diğer yıldızlarda.

Karanlık gecedeki tek aydınlık bir o yıldızmış.

Koca çölde güneşin kavurduğu kum taneleri ve sessiz sedasız bir kaktüs varmış yalnızca.

Kaktüs bir gün yenilmiş merakına. Bozmuş uzun süreli sessizliğini ve şöyle sormuş yıldıza.

"Seni kim sürdü buralara? Kimler dışladı parlak varlığını? Kimler yetersiz buldu koca çölü aydınlatan ışığını?"

Uzun süre sessiz kaldığından, peşi sıra devam etmiş sorular.

"Nedir bu denli üzen parlak ruhunu? Neden şikyatlenmezsin hiç? Neden canın yanarken dökmezsin göz yaşı? Göklerde mutlu olmalısın, herkes bir yıldız olmak isterken nedir senin sessiz hikayen?"

Kaktüsün konuşabildiğinden dahi bihaber olan yıldız korkmuş önce, parlak ışığı titrekçe yanıp sönerken tek tek sindirebildiği sorular bir yük olmuş omzunda.

"Ne bir parlak varlığım, ne ışığım ne de hikayem var. Buradayım sadece."

Kaktüs şaşırmış aldığı cevapla.

"Sen benim gördüğüm en parlak yıldız, gecemi aydınlatan en güzel ışık ve dinlenmeyi hakeden bir hikayesi olan varlıksın."

Demiş.

"Sen yalnızca beni gördün. Gökyüzünde neler oluyor bilmiyorsun."

Kaktüs gülmüş.

"Farkında değil misin hala? Diğer yıldızları göremiyorum çünkü aciz bir kaktüse görünecek kadar yeterli değil ışıkları. Ego ve samimiyetsiz duygularla dolu. Neler oluyor gökyüzünde bilmiyorum fakat benim yıldızım koca bir çölün karanlığında parıldıyor tek başına. Dürüst ama bir o kadarda kırgın."

"Beni tanımıyorsun. Kırgınlığımı bilemezsin. Neden buraya sürüldüm anlayamazsın. Gözyaşlarım yeryüzüne düşemeyecek kadar uzaktayım sana. Şikayetlenmem çünkü budur benim hakettiğim."

"Dünyaları hakkediyorsun oysaki. Bu çöldeki her bir kum tanesi kadar hemde."

"Bilmiyorsun."

Kaktüs biliyormuş değerlisinin ne hissettiğini, biliyormuş değerlisinin canının ne denli yandığını.

"Yıldızım bir gün gözlerini açacak, kendini suçlamayı bırakacak. Çabalarının aslında nasılda yeterli olduğunu görecek. Yalnız olması sorun değil çünkü gökyüzünde kendisine er ya da geç bir dost bulacak. Yalnız olması sorun değil çünkü kaktüsü her zaman onunla olacak. Yıldızım, bir gün öyle yakınımda olacak ki gözyaşlarını silebileceğim. Ve ona tüm kırgınlıklarının geçmesi için bir şarkı söyleyeceğim."

Yıldız şaşırmış duyduklarıyla. Kaktüs ise onca yılın suskunluğunu bir gecede buluşturmaya devam etmiş gökyüzüyle.

"Kusursuz benin yıldızım, kırgın sadece, yanlış anlaşılmış ve çabaları görmezden gelinmiş. Dinlenmesi gerek, biraz uyursa ve kendinden nefret etmeyi bırakırsa geçecek her şey."

Söz vermiş sonrasında, samimiyetle.

"Yıldızım dinlenene dek, onu koşulsuz ve karşılık beklemeden seveceğim. Yalnızlığına dost olacağım. Yıldızım dünyalar kadar güzel. Ve bu koca çöl ona ayna oluncaya dek yıldızımı bekleyeceğim. Bir gün kendi yansımasını benim gözümden gördüğünde ise her şey değişecek."

20122023

yıldız, çöl ve kaktüsün masalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin