KTS #1: Rekindled Debauchery (COMPLETED) [BxB]

CHAPTER 37

Sarquael POV

Mag iisang oras na kaming magkayakap ni Twinary at hindi man lang ito humiwalay sa'kin kahit na alam kong nangalay na ito. He tried to comfort me and epektibo naman. He always whisper sweet words and trying his best to make me calm.

I don't know what I did to deserve this man. 

Hinawakan ko ang batok niya at ganon na lamang ang panlalamig ng buong katawan ko after I saw the thing on my palm.

It was blood, it was blood all over the back of his head. 

Kaya pala ang putla niya, I hurriedly called someone for help and the nurses assist Twinary. And here I am again, blaming myself for what happened. 

I hurt him again, I did. 

"Sarquel, you okay?" Tanong ni Manang. Tumango ako bilang pag tugon, she cupped my cheeks and look into my eyes. "I know you're not okay Sarquel, dahil ba ito sa ama ng Bata?" Natahimik ako sa sinabi ni Manang. How did she know? 

"Paano mo nalaman Manang?" Puno ng kagulohan ang pumasok sa isip ko. 

"Kahit hindi ko pa siya nakikita Sarquel na kahit anong tago mo sa'kin malalaman at malalaman ko din iyun," Ngumiti ito kapagkuwan, tahimik lamang akong naghihintay sa resulta ni Twinary samantalang si Manang ay inabala ang pag gawa ng bagong scarf gamit ang yarn. Ito na talaga ang pinagkakaabalahan ng matandang ito bukod sa pagtatanim ng mga bulaklak sa bakuran ng bahay ko ay pag ko-crochet din ang hilig nito. 

Maaaring pangunahan na naman ako nito sa oras na magsisinungaling ako tungkol kay Twinary, nasa bahay lang naman si Manang naglalagi pero bakit niya nalaman ang tungkol kay Twinary? 

Sa isipang iyun ay ang imahe ng panunukso ni Sawyer ay lumabas sa ulap na nakapuwesto lamang sa bandang ulo ko. Sino pa nga ba ang magsusumbong sa lahat ng sikreto ko kundi si Sawyer lang naman may gawa non. 

"Sarquel, maiwan na muna kita dyan ha... kukuha lang ako ng damit ni Que, at sayo, magluluto pa ako ng makakain niyo," Paalam nito. 

My hands are trembling and my whole body is getting numb. Niyakap ko ang sariling katawan but someone sit by my side and hug me instead. His body is warm and I like it, my eyes are getting heavier. 

Hindi pa man gumising ang diwa ko ay napabalikwas na ako ng bangon, nilibot ko ang paningin sa paligid at napanatag naman ang loob ko ng makita ko si Twinary na nakaupo sa Isang upuan habang nakapatong ang ulo nito sa kama, hawak nito ang kamay ng bata. 

Nilapitan ko silang dalawa at tiningnan ang mukha nila sa isat-isa, mula ilong, mata, at labi ay kopyang kopya ni Twinary. If ever anyone saw this two they would think that Quewersaylle is Twinarys son. 

Sandali akong natigilan, what am I thinking? Of course, Twinary is my son's father. I can't deny that. But I can't tell him the truth yet. 

Kinapa ko ang cellphone sa loob ng bulsa at kinunan ko ng litrato ang dalawa. Pumasok ang nurse sa loob kaya napatikhim ako at umaktong walang ginawa. Ngumiti sa'kin ang nurse at naririnig ko ang mahina nitong tawa habang may kong anong ginagawa sa IV pole. 

"Sir, send mo sa'kin iyung picture na kinuha mo sa kanila ha? Para sa document ko at panigurado akong maganda ang pagkakuha non." Pabiro nitong sabi, lumabas na siya habang dala ang tray. 

Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa ng mga reports ng bigla tumunog ang cellphone kaya tiningnan ko kong sino ang caller kaya sinagot ko ito ng mapagtantong si Manang pala ang tumawag. 

Hindi pa man ako nagsalita ay inunahan na niya Ako, "Sir, pasensiya po kung babalik po ako sa'min sadyang may emergency lang po talaga. Magpapaliwanag po ako sa inyo kapag okay na po ang lahat pasensiya po talaga." Iyun lang ang sinabi nito ngunit mababanaag ang takot sa boses nito. Binabaan na niya ako ng tawag at naiwang naguguluhan.