Geçmişten:
"Baba.. bugün Öğretmen bize kimsenin uzun süre yaşamayacağını hatta bir gün herkesin öleceğini söyledi."
Ben her zamanki gibi bir şeyler anlatıyordum, Annem ve Babam da beni dinliyordu. Babam saçlarımı örerken, Annem de Denizin ayakkabısını temizliyordu.
"Öyle mi demiş?"
"Evet Baba! Nehir de Okuldan sonra ağlayıp durdu bana da anlatmadı neden olduğunu!"
Denizin araya girmesiyle ona gözlerimi devirdim.
"Çok ağlak bu kız, bide ben Savaşçı olacağım diye ortada dolanıyor!"
"Sen sus ya! En azından ben gerçeklere uğraşıyorum senin gibi ilerde spiderman gibi iplerle oradan oraya atlayacağımı söylemiyorum!"
Benim cevabım üzerine Deniz sustu hatta benim üzerime gelecekken Annem tuttu onu.
"Oğlum bir dur! Saçını yap şurda düğüne geç kalacağız!"
"Uğraşmazsın o zaman o çirkin ördek!"
"Sensin o!"
Sonra da kaldığım yerden devam ettim.
"Baba, bir gün sizde ölmezsiniz dimi?"
Benim bu sorum yüzünden evde bir sessizlik oluştu.
"Sen o yüzden mi ağladın?"
Denizin kafasına birden jeton düşmüştü. Annem konuşacakken Babam araya girdi.
"Kızım Anneler ve Babalar ölümsüzdür."
Hevesle Babama döndüm.
"Nasıl yani? Siz ölmeyecek misiniz?"
"Hayır. Biz ölümsüzüz kızım."
"O nasıl oluyor Baba?"
Deniz de bu soruyu sordu. O kıvırcık saçlarıyla uğraşmaya bırakmıştı. Babam da saçımı örmeye bitirmişti. Annem de dahil Babamı merakla dinliyorduk.
"Bizi ölümsüz yapan sizin bize olan Sevginizdir Çoçuklar. Siz bizi sevdikçe biz de ölümsüz oluyoruz."
Sonra babam bir elini benim kalbime bir elini de Denizin kalbine koydu.
"Siz sevdikçe biz burada var olmaya devam edeceğiz."
Bunu bu yaşımda anlamamıştım. Çünkü daha 10 yaşındaydık.
"O zaman siz hep ölümsüzsünüz çünkü ben sizi çoookk seviyorum!"
Denizin cevabıyla Annem gülerek Denize sarıldı. Bende onlara sarılırken Babamın da bize sarılmasını bekledik.
Ve umduğumuz gibi de oldu. Babam da bize sarıldı.
O zamanlar sanırdım ki biz hep böyle kalacağız.
—
Ortalık fena karşıcak gibiydi.
Ben bu Kızı yolardım. Normalde öylece kavgacı bir İnsan değilimdir ama o Kızı fena döverim ben.
Anlamsız gözlerle Mahire bakarken Mahir ellerini bir suçluymuş gibi havaya kaldırdı.
"Valla sevgilim felan değil, burayı nasıl buldu haberim bile yok!"
Mahir öyle diyorsa öyledir. Ona güvenim tamdı. Çünkü onun Ruhunu anlayabiliyorum, biliyorum ve tanıyorum. Mahirim yapmaz.
Mahirin yaptııı Nehiiir
İç sesime gözlerimi devirip ayağa kalktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Nehiri | Texting
Roman d'amourNehir Adında bir deli dolu bir Kız, Okulda platonik olduğu çoçuğa yazmaya başlar. Onunla gizemli bir şekilde yazışırken, beklemediği Olaylar onu bekler. Hesabı birden çalınan Nehirin yerine geçen bir Kız, sevdiği Çoçuğa ondan önce açılır. Nehir b...
