Ne kadar yakınız her şeye,
Ve ne kadar uzağız her şeye
∞
Kesik kesik nefeslerimin göğüsümü sıkıştırdığını hissediyordum. Verdiğim nefesİn buğusu etrafta yok oluyordu. Hafif karanlığın dibinde, kapıyı sıkı sıkı tutuyordum. Kapının kilidini sıkıca tekrardan çevirdim, kulağıma gelen sesle kapının kolu elimde hafifledi ve kendini yere bıraktı.
"Kapıyı kim kilitledi lan!" Diye gür sesle bağıran Varisin sesinden başkası değildi "orada ki her kimsen kapıyı hemen aç yoksa..." tehditinin devamını kapıyı açarak susturdum
"Sen" dedim korkuyla "söyler misin! kapıya hayvan gibi vurmanın amacı neydi!" kapının bitişinde çatık kaşlarıyla beni süzüyordu. Kapıyı sertçe itip içeriye girerken aniden sesini yükselti "kapıya hiç vurmadım!" dedi eliyle kapıyı gösterirken "kapının kilitli olduğunu fark ettiğimde sonunda vurdum o kadar"
Varise şaşkınlıkla baktım "birisi kapıyı kırmaya çalışıyordu" dedim sinirle
Kara gözleri buğulandı, histerikçe gülüp kanepeye doğru yürüdü. Günlüğün olduğu yere gelince bir an durdu. O anda içimi endişe kapladı. Kafasını hafif aşağıya eğip ,tekrar yürüdü. Sert kanepeye hızla oturması sonucu, gıcırdama sesiyle gözlerimi devirdim. Bu sesten nefret ediyordum. Kollarını geniş bir şekilde iki yana açmış rahatça oturur pozisyonda yayıldı.
"Varis" dedim şüpheyle "dışarıda birisi olduğuna eminim" diyerek tekrar kapıyı gösterdim.
Başını bıkkınca sağa sola salladı "dışarıda" dedi ve işaret parmağıyla kapıyı gösterdi "benden başka kimse yoktu Bengi"
Tereddüt ederek karışısında ki masaya oturdum. "Ama..." diye ağzımı açmıştım ki cümlelerimi alaylı sözleriyle kesti
"Sarhoş falan değilsin dimi?" Diye sordu
Gözlerimi sinirle kısıp bakışlarımı diktim "ordan bakınca sarhoş gibi mi duruyorum!" Sinirle karışık öfkemi fark etmesi için hışımla ayağa kalkmaya çalıştığım sırada kolumdan tutup kanepeye oturttu.
"Dışarıda benden başka kimse yok" diye tekrardan yükseldi
Kanepede öne doğru bir adım attım "kapıda biri vardı" diye üsteledim dişlerimin arasından "kim bilmiyorum ama birisi vardı! ...asla yanılmam orda biri vardı" dedim tekrarlayarak
"Yoktu !" Diye yükseldi Varis
"Vardı!" Diye yükseldim bende
Ona karşı verdiğim tepkiyle tek kaşı havaya kalktı ve afalladı. Sanırım bu deli cesaretimi tahmin etmiyordu "Emniyetten çıktım ve beni görünce verdiğin tepkiye bak kelebek" dedi. Sesi bir anda yumuşamıştı.
Ellerimle saçlarımı karıştırdım "ben yalan söylemiyorum Varis" dedim sesim titreyerek "yemin ediyorum birisi kapıya vuruyordu ve kimsin dememe rağmen sesini çıkarmadı"
Kaldırdığı kaşını indirmiş bana yaklaşmıştı. Eliyle gözüme değen saçları kulağımın arkasına doladı "sadece" dedi ve biraz durduktan sonra devam etti "hepimiz yorgunuz kelebek"
Nedenini bilmiyorum ama şu an içimden sadece ağlamak geliyordu. Bana neyin var dese hıçkıra hıçkıra ağlayacaktım. İçim dolup taşmış, lapa lapa yağıyordu. Gözlerimi kapatıp usulca tekrar açtım. Derin bir nefes verdikten sonra konuyu değiştirme kararı aldım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN İKİZİ
Novela JuvenilHer şey tehlikeli bir hal almıştı Beni ona bakarken yakalamıştı Bana olan ilgisinden nefret ediyordum Benim kim olduğumu biliyor muydu? Ya da ben onun kim olduğunu biliyor muydum? Benim onun peşinde olduğum gibi Oda benim mi peşimdeydi? ∞ Teyz...
