1k oy için çok teşekkür ediyorum..
İyi okumalar dilerim.
Medya: Boran'ın yeğeni.
Tunayla gördüğüm mükemmel rüyadan hiç uyanmak istemiyordum, ama maalesef sabah olmuştu. Koluma dokunan elle uyandım, lan yanımda Tunay yoktu?!
Kafamı yana çevirince yatağıma konmuş bebekle kala kaldım, hassiktir yeğenimdi lan bu! "Oy oy kurban verene güzelliğin ne senin böyle."
Tek kolumun üzerine doğrulup onu izledim, burnu gözleri çok güzeldi, bana benziyo tribine çoktan girmiştim. Minnacık eliyle bana dokunmaya çalışıyordu. "Sen buralara nerden geldin."
Çocukla şimdiden eğleniyordum, büyüyünce nolurdu acaba. Yanağından öptüm kokusunu içime çektim, mis gibi bebek kokuyordu. Ellerini her yerini öpmeye başlamıştım. Yenidoğan bebek nasıl bu kadar tatlı olabilirdi ya baldan tatlıyd resmen. Bide hiç ağlamıyodu nedense.
Yataktan kalktım, saate baktım. 7' ye geliyordu şimdi 2 saatten kahvaltı yaparlardı. Kucağıma aldım, kollarımın arasında gözükmüyodu çocuk. Odamın kapısı açıktı lan. Dikkatlice merdivenden inmeye başladım. Düşmekten korkuyodum şuanda.
"Amanına minnoş."
Merdivenden inerken bile oynuyodum onunla. Merdivenin solundaki odadan sesler geliyordu, içimden 'ya hak' çekip daldım. Annem babam abim yengem bi kaç teyze bide Tunayım oturmuş bana bakıyorlardı. "Selamün aleyküm."
"Aslanım!"
Şuan ağlamamak için zor duruyodum, bebeği anneme verip abime atladım, sımsıkı sarıldım çok özlediğimi iliklerime kadar hissetmiştim tekrar.
"Aslanım... Nasıl özlemişim seni."
"Hele bakıyım bi."
Kafamı çekip yüzümü incelicekti ama benim şuan domates olduğuma kesindim. Gözlerim çoktan dolmuştu. "Şşşş oğlum yapma lan."
Güldüm, tekrar kocaman sarıldım. Keşke bu anı durdursaydımda hep böyle kalsaydık. "Hoş geldiniz abi." Dedim.
"Hoşbulduk koçum." Diyip geri çekildi, tamam ağlamayacaktım.
Yengeme de sarıldım, en son gördüğümle aynıydı kadın hiç mi kilo almıyodu. Ona da hoşgeldin dedim.
"Gerçi biz seni gördük sonra zaten küçük Boran illa amcamla yatıcam diyince yanına bıraktık." Dedi tekrar otururken. Güldüm, "Bak sen şuna, valla beklemiyodum bi kalktım yanımda sessizce bebek yatıyo bide hiç ağlamamasına şaşırdım."
"Yok yok hiç ağlamaz." Dedi yengem, nasıl la ağlamayan bebek mi olurdu.
"Tabii ben odaya daldığımda sen uyanmadında başkası uyandı." Dedi, imalı imalı konuşup Tunaya bakıyordu o da halının desenini inceliyodu mal.
"Hiç duymadım valla nası rahat geldiniz mi?" Dedim.
"Ne yalan söyleyeyim gelmedik, ikimizde kaç gündür uyumadık saymadım." Diyince üzüldüm bi anlık.
"O zaman siz direkt odaya geçin abi hiçbişey düşünmeden uyuyun biz bakarız miniğe birsürü adam var burda." Dedim, annemde dediğimi onayladı yengemden bebeği alırken.
"Kuzum ben odayı geceden hazırladım hadi varın yatın siz bavulları Tunayla Boran taşısın, kalkın hele."
Dördümüzde misafir odasına gidiyorduk, aslında misafir odası olmasına rağmen kimse girmiyodu hatta nevresim bile olmazdı annem koymuştur kesin. Tunayla ikimiz önde elimizde bavul gidiyoduk. Odaya geldik, içeri gidip bi köşeye bavulu koyunca abime döndüm, "İsmi ne oldu abi?"
"Miran." Dedi, yatağı açarken çok geçmeden kendini yatağa attı. Güldüm.
"Hayırlı olsun ismi gibi yaşasın." Dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOÇUM bxb
Ficción General'Şimdi nolcak koçum? Kurşuna mı dizilelim?' -Aşiret ailesinden birbirine aşık olan iki kuzen hikayesi. Uyarı! +18, Argo ve Uygunsuz İçeriktir.
