Nehir Adında bir deli dolu bir Kız, Okulda platonik olduğu çoçuğa yazmaya başlar.
Onunla gizemli bir şekilde yazışırken, beklemediği Olaylar onu bekler.
Hesabı birden çalınan Nehirin yerine geçen bir Kız, sevdiği Çoçuğa ondan önce açılır.
Nehir b...
Bu Bölüme •Herkes Gider mi? - Cem Adrian Şarkısını öneriyorum.
İyi Okumalar
Anne demek, ev demek. Anne demek, İlaç demek. Anne demek, Mutluluk demek. Anne demek, Neşe demek. Anne olmadan hayatın yoluna gitmez aslında. Hep bir eksiklik hissedersin. Anne sıcaklığı olmadan yoluna nasıl devam edeceğini bilemezsin.
Babam bana Annemin ölümsüz olduğunu anlattı. Ölemezdi! Hayır!
"Anne!!"
Hemen yanına koştum. Bileği kanıyordu. Bu cam o lanet Alkohol şişenin parçasıydı.
'Alkohol bir gün benim sonum olacak' demişti Annem. O zamanlar anlamazdım, şimdi anlıyordum ama anlamak istemiyordum!
Hayır ölemezdi! Anneler Ölümsüzdü!
Hemen boynundaki nabza baktım. Atmıyordu. Diğer bileğin nabzına baktım. Atmıyordu. Kalbine yokladım. Atmıyordu. Kalbi durmuştu. Ve o an benim için Zaman da durmuştu. Sanki zaman geçmiyordu benim için.
"Anne! Uyan nolur!"
Başımı kalbimin üzerine koyup Allah'a yalvardım. Beni bırakmasın diye. Kimim vardı ki benim? Annemden başka kimim vardı benim? O da beni bırakamazdı! Ailemden kalan tek kişi oydu!
"Anne nolur beni bırakma! Gitme sende! Nolur! Senden başka kimsem yok benim!"
Ölemezdi, Anneler ölümsüz demişti Babam! Gidemezdi! Bu da yalan olmasın nolur! Hayır her şey şu an kabus olmalı!
Doğruldum onun yüzüne baktım.
Gözleri hala açıktı. Beni kandırıyordu.
"Şaka yapıyorsun dimi? Eve geç geldim diye şaka yapıyorsun şu an!"
Sarsmaya başladım Annemi, sonra canı acır diye bıraktım.
"Anneee!"
Haykırmaya başladım. Yüzünü tuttuğumda buz gibi olduğunu hissettim.
Annemin yüzü sıcacaktı hep. Yoksa yıllardır dokunamadığım için değişmiş miydi? Ev de soğuk değildi oysa. Havalar sıcaktı. Belki gece oldu diye soğuktur, bilmiyorum ki.
"Anne uyan nolur!"
Haykırmaya başladım bu sefer. Annemi sarsamaya bile kıyamıyorum ben, o nasıl kendi canına kıydı ki? Beni hiç mi düşünmedi? Kendisini peki?
"ANNE!"
kafamı Annemin göğsüne gömüp hıçkırarak ağlamaya başladım. Atmıyordu bu Kalp! Yıllar sonra tekrar Annemin göğsüne kafamı koydum ama bu kalp atmıyordu! Annemin canı yoktu. Hissetmiyordu beni.
Kendimden geçene kadar ağlarken birilerin beni kaldırmaya çalıştığını gördüm.
En son hatırladığım şeyler çırpındığım, ağladığım, haykırdığım ve Annemi bırakmak istemeyeşim.
Gerisi koca bir Karanlıktı.
—
Mahirden:
Nehir gittikten sonra onu Instagramda ekleyip yüklediği Fotoğraflara bakmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
