Ruhumun Şifası

13.Bölüm

İyi okumalar...

Kollarıma bayılan Ayçiçeğimi kucağıma aldım.Gözlerim Akın abiyi buldu.Onu bırakmak istemiyordum.Ama Akın abi isterse karşıda çıkamazdım.

"Senin kucağında kalsın Aslanım.Belli ki onun sana ihtiyacı olduğu kadar senin de ona ihtiyacın var."

"Eyvallah abi."

Kucağımdaki Ayçiçeğim ile mağaradan çıkmaya başladım.Arkamdan ise Akın abi geliyordu.Dışarıya çıktığımızda timin gözlerindeki rahatlamayı gördüm.Akın abi kesin emir verdiği için gelemedikleri yüzlerinden belli oluyordu.Gözleri kucağımdaki Ayperiye kaydığında Akın abi önümüze geçip konuştu.

"Çok korktu bu yüzden bayıldı.Hadi helikopterle buluşacağımız konuma ilerleyelim.Bu itler şimdi buraya yakın bir yerde bekliyor olabilirler.Tetikde olun her ihtimale karşı.Yaralı istemiyorum demir timi anlaşıldı mı ?"

Demir timi :Emredersiniz komutanım.

Helikopterin geleceğe kordinatta doğru ilerlerken kucağımda yatan Ayçiçeğime bakıyordum.Üç gündür ne yemek yiyebilmiştim nede uyuyabilmiştim zehir olmuştu günlerim.Nefes almayı unutmuş gibi hissediyordum.Takii o bana sarılıncaya kadar.O sarıldığında saçlarından gelen yasemin kokusu burnuma dolduğunda işte dedim işte nefes almaya başladım.Hayat yeniden renklendi sanki.

Sonunda helikopterin geleceği konuma ulaşmıştık.Helikopter geldiğinde herkes bindi.Helikopterin içindeyken Akın abi yanıma gelip oturdu . Ayçiçeğimin saçlarından öpüp seviyordu.

"Çok korktum güzelim seni yeni bulmuşken kaybederim diye çok korktum.Benim daha senle gerçekleştirmek istediğim bir sürü hayallerim var kardeşim.Sakın gitmeyi düşünme."

Yüzündeki yaraları gördükçe kalbim ağrıyordu.Çok canını yakmışlardı güzelimin kim bilir ne kadar korkmuştur da belli etmek istememiştir.Güçlü durmak istese de çok kırılgan bir yapıya sahip aslında bir bakış bir söz bile kalbinin kırılmasına yetiyor.Onu herkesten korumak istiyorum.Kimse zarar vermesin kimse kırmasın istiyorum onu.

Ben gözümden sakındıkça babası denilen it daha çok kırıyor Ayçiçeğimi.Baba sevgisine aç bir kız Ayçiçeğim.Babası onu sevsin ona değer versin diye bekliyor ama salak adam kendini öyle bir kaptırmıştı bunun farkında bile değil.Sanki karşısındaki kızı değil emrindeki bir işçi.Yüzünü incelerken içimden gelenleri söyledim.

Sen beni kendine nasıl bu kadar bağladın Ayçiçeği , ben sensiz nefes alamayı unutur hale gelmişim.Sen yokken dünya dönmeyi bırakıyor sanki.Güneş doğmayı unutuyor ben kapkaranlık bir dünyada yine bir başıma kalıyorum.

Ben karanlıktan korkuyorum Ayçiçeği senin olmadığın karanlık bir dünya istemiyorum.Beni o dünyaya hapsetme olur mu ? Beni sensiz sevgisiz kimsesiz bırakma.Akın abi gözlerime bakarken gözlerimi kaçırdım.Gözlerim dolmuştu çünkü bu hisse de yabancıydım.Uzun zaman olmuştu duygularımı hissetmeyi bırakalı.Ben gün sayardım Şehadet şerbetini içmek için ama ilk defa göreve giderken geri dönmek istedim.Geri dönüp Ayçiçeğime kavuşmayı hayal ettim.

Ayperim güzelim benim ruhumun kayıp yarısı canımın içi özlediğim duygularımı yeniden yaşamamı sağlayan kadın.Sen benden hiç gitme...

Helikopter iniş yaptığında gelen sağlık çalışanları ile Ayperiyi kulağımdan alıp hastaneye götürmek için ambulansa taşıdılar.Biz de Albay 'dan izin alıp arkası sıra yola çıktık.Ayperi acil müdahale odasına alırken bizde bekleme salonunda öylece bekliyorduk.Timin yoğun bakışlarını üzerimde hissetsem de konuşmadım.Aradan geçen zamanla önüme şu şişesi uzatıldı.Uzatanın sahibine baktığımda Arda olduğunu gördüm.Elime aldıktan sonra konuştum.