estructura dura//EBGAS

"BIÇAK"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Geçen gün hoca arada yaptırdığı gibi yine konu vererek hikâye yazmanızı istedi.Konu dediğimde kelime örneğin;borç,geçim derdi,eşitlik vb. bende yazdım falan baya uzun herkes okuyor sırayla.Ben okudum hoca her zaman ki gibi beğendi ve bu sefer dedi ki 'hikayelerin çok güzel sanki amatör biri tarafından değilde profesyonel biri tarafından yazılmış gibi aferin'yapti birazcık sevinmiş olabilirim..

Bölüme geçelim;

Vargas'dan

Duşumu alıp yatağa girdim.Ebrar'da duşunu aldıktan sonra uzandı.Bana arkası döndüktü saçlarına bakıyordum.

Nedeninin ne olduğunu bilmek istemiyorum ama onu yanımda istiyorum.Nedeni ne olursa olsun..

Uzun zaman geçmişti,fakat düşüncelerim uyumama engel oluyordu belki de ona birşey olacak diye uyuyamıyordum.

Dönük olan yüzümü Ebrar'a çevirdim.Onunda arkası döndüktü ve muhtemelen uyumuştu.

Üstüm tamamen onun kokusuyla sarılıydı ve bu benim en son şikayet edeceğim şey bile olamazdı.

Bir anda hiç beklemediğim birşey oldu,Ebrar gözleri açık bir şekilde bana döndü yüzünü.Gözlerimi kapatmaya çalıştım fakat anladığından emin olduğumda rezil olmamak amacıyla gözlerimi açmayı düşündüm ama içimden umursamayarak gözlerimi kapalı tuttum.

Ebrar:uyumadığını biliyorum

Vargas:doğru

Gözlerimi açtım ve karanlıkta pekte belli olmayan karşımdaki yüze baktım.

Karanlık olmasına rağmen yüzünü görebiliyordum çünkü her bir zerresi aklıma kazınmıştı.

Ebrar:neden uyumuyorsun

Vargas:düşünüyorum

Ebrar:beni mi?

Vargas:evet...yani hayır

Gülümsediğine emindim ki öyle olduğu çokta belliydi,nefes alış verişleri bile değişmişti.

Görmediğim ama gördüğüm gözlerin en derinine bakarken aşağı kattan gelen kırılma sesiyle bir anlık refleksle olduğum yerde doğruldum.

Ebrar:sakin rüzgardan düşmüştür

Ebrar:yani camı açık bıraktıysan

Vargas:gel bakalım

Ebrar:belliki bırakmamışsın

Yataktan kalktık ve aşağı kata inmek için kapıyı açtık.Göz açıp kapayıncaya kadar aşağı indiğimizde ışıkları açmak için elimi duvara uzattım fakat benim tarafımda olmadığından açamadım.

Ebrar kolunu yana uzattı ve ışıkları açtı.

Kimse yoktu ve ortada düşen birşeyde yoktu.En köşelere gittiğimde ise(şuan sessizken bir anda bildirim geldi Allah çarpsın bıraktım altıma)yere düşmüş olan bir tane kitap gördüm.

Kitap az önceki gibi bir ses çıkaramazdı bu kitabın şeklinden ve yapısından belliydi.

Kafamı koltuğun arkasında ama rafın önünde olduğum yerden kaldırdım.Ebrar'a döndü gözlerim ve de onun kahverengi gözleriyle buluştu.

Kafamı olumsuz anlamda sağladığımda sanki tüm düşündüklerimi anlamış gibi tamam anlamında salladı kafasını..

Yan tarafına gittim hızlıca..

Mutfağa doğru sessiz olmayan adımlarla ilerledik.Mutfağın kapısından geçtiğimizde ışığı açtım.

Tezgahın üstüne ve yere dökülmüş olan bıçaklar dikkatimi çekmişti.

Bir rüzgar 12 tane bıçağı devirmeye yeter miydi..?

Kafamı Ebrar'a doğru çevirdiğimde gözlerinin bir yere takılı olduğunu fark ettim.

Baktığı yöne baktığımda sadece dolap kapağı değilde dolap kapağının üstüne ayak yansıması görüyordum.

Aynı anda arkamıza döbmemizle iki iri yarı adam görmemiz bir oldu..

Ha bir bıçak..

-_-_-_-_--_-_-_-_--_-_-_--_-_-_-_--_-_-_--_-_-_-_-_--_-_-_-_-

Oy vermeyi unutmayınnn

Sizi seviyorummm 🐢❤️‍🔥

Kendinize çok dikkat edin güzellerimm 🐢🖤