TGA: The Lost Ultimate Hacker Assassin

Chapter 7: Family Bonding

A/N: I'm sorry for the long update guys, medyo busy sa exams last week at medyo may hangover pa kaya ngayon lang nakapag-sulat uli. Baka wala na akong readers dito.. Hope you understand na student pa po ako.

Here's the update, sorry sa errors..

--------------

-Zeryll's POV-

Maaga akong nagising at gaya ng nakagawian ay nagluto ako ng almusal para sa mag-ama ko.. Kahit alam ko na ang totoo ay di ko parin mapigilan ang sarili ko na gawin kung ano ang nakasanayan..

Matapos na akong magluto nang maalala ko ang sinabi ni Lucas kagabi.. Talagang hinintay ko siyang umuwi kagabi pero nong naka-uwi na siya ay pumasok na ako sa kwarto at humiga na.. Akala siguro niya ay tulog na ako nong mga panahon na'yun kaya rinig ko ang lahat ng sinabi niya.. At di ko man aminin ay nakaramdam ako ng sakit, nasasaktan akong makita siyang ganun. Di ko alam na ganun pala ang epekto ng mga nangyayari sa kanya.. At para narin makabawi ay tutuparin ko ang kahilingan niya..

I will remain as Farah's mom.. Kahit papano ay napamahal na sakin ng lubos ang bata. Tinuring ko na rin siyang tunay kong anak.. At kahit papano ay napamahal at napalapit na ako sa mag-ama.

I admire Lucas, di man niya sabihin.. I broke his heart last night.. At kahit ganun, he still loves me. I guess nothing's more wonderful than a person whose heart has been broken but still continue loving.

Farah and Lucas are such wonderful persons.. And before I leave, I'll have this day to make them happy at para narin gumawa ng mga masasayang ala-ala para may baon ako.

"Good morning, mommy.." Bati ni Farah na pababa sa hagdan at kusot pa ang mata.

"Good morning, baby.." Sinalubong ko siya at kinarga.

"Put me down, mommy. I'm heavy.. Your wound might bleed.." Worried na sabi niya at nagpout. I chuckled.

"It's alright, baby. You're not heavy.." And I kissed her forehead and cheeks tapos binaba ko siya sa isang high chair.

"No matter what happen, baby.. Remember this one.. Mommy loves you so much.. So much, baby. You will always be here, baby." I point at my chest.

"Remember that always, baby. Mommy loves you so much.." And I give her tiny kisses in her face that made her giggle.

"Hihihi. M-mommy.. S-stop. Hihi. It tickles me. Hihi." Natatawang sabi niya kaya natawa narin ako.

"Why is my baby laughing?" Napalingon kami sa nagsalita na pababa ng hagdan at halatang bagong gising pa dahil sa magulo nitong buhok..

"Good morning, daddy!" Tuwang-tuwa na bati ni Farah at itinaas pa ang kamay tapos bumaba sa high chair at sinalubong si Lucas at nagpakarga.

"Mommy is giving me butterfly kisses, dad. Mommy is so sweet today.." Naka-pout na sumbong niya sa dad niya kaya natawa lang ang huli.

"Good morning, Ice.." Nakangiti kong bati sa kanya ng magtama ang mga mata namin. Shock is plastered in his face.

"G-good morning, C-cream.." Nakangiting lumapit ako sa kanila ni Farah..

"Come, breakfast is ready.." Kahit gulat ay sumunod siya sakin na dala si Farah..

"What did you prepared for breakfast, mom?" Excited na tanong ni Farah nang maibaba siya ni Lucas sa high chair.

"Dad and baby's favorites." Sagot ko at tinanggal ang mga takip sa ulam. Parang naghugis star ang mga mata ni Farah pagkakita niya sa chicken joy at spaghetti. Nagluto naman ako ng omelette at fried rice na paborito ni Lucas every breakfast tapos ay nilabas ko na ang ginawa kong coffee and sandwich niya..