Altüst olmuşum - Mavi gri.
Prens ve Prenses - Simge
Bu Bölüme bu şarkıları öneriyorum.
İyi Okumalar.
Edgar Allan Poe bir sözü var;
"En korkunç canavarlar Ruhumuzda gizlenenlerdir" diye.
Sanırım benim Ruhumda gizlenen Canavar benim canımdan parça olan İkizim.
Karşımda öylece dururken yanıma çöktü.
Ben hayal mı değil mi diye algılamaya çalıştım.
Bence bu bir Kabus!
Ben birazdan uyanacağım!
Yoksa Deniz Annemin Mezarına değil, Annem hayattayken gelmeliydi! Annemin istediği de buydu çünkü! Oğlunu bir kez daha görmekti..
"Benimle devam edeceksin Hayatına. Çünkü bizim birbirimize ihtiyacımız var Kardeşim."
Bu Denizdi. Saçları kıvırcıktı tıpkı küçüklüğündeki gibi. O kıvırcık saçlarını bir tek ben sabırla tarardım. Gözleri benimkileriyle aynı..
Bu Denizdi!
"Sen.. nasıl.. ne?"
Şaşkınlıktan konuşamıyorum. Bizim yıllar sonra ilk karşılaşmamız Annemin Mezarında mı olacaktı?!
Deniz de Annemin mezarına baktı. Gözlerine baktığımda kıp kırmızı olduğunu gördüm. Ağlamış mıydı?
"Sen artık yalnız değilsin Nehir."
Yanılıyordu. Ben hep yalnızdım. Ama artık değildim çünkü benim Mahirim vardı. Benim Mahirim nerde? Bir tek onun yanında kendimi güvende hissediyorum artık.
"Ben yalnız değilim ki zaten?"
Hemen ayağa kalktım. Ayağa kalkarken biraz takılırken Deniz tuttu beni. Güçlüydü. Büyümüştü. Küçükken beni tutarken o da düşerdi. Düşmedi.
Hemen ellerini üzerimden çektim. Hayır o bizi hiç merak bile etmedi!
"Seni bilemem ama benim sana ihtiyacım yok! Sen.. Sen kimsin ya?!"
Deniz bunu beklemiyordu. Karşısında başka biri varmış gibi bakıyordu bana.
"Şimdi mi aklına geldik?! Senin burada ne işin var Deniz Bulut?!"
Deniz konuşacakken ben izin vermedim.
"Ya bu Kadın!"
Dedim mezarı göstererek. Annem ölmüştü, Toprağın içindeydi benim Annem!
"Bu Kadın siz gittikten sonra neler çekti siz biliyor musunuz?! Ya toparlanamadı ya! Siz orada Mutlu Aile pozu verirken benim Annem.. kendisini öldürdü!"
Haykırdım. Çekinmedim. Ben ne kadar acı çektiysem o da çeksin istedim.
Bir tarafım şu an gözlerindeki çaresizliği görünce kıyamazken diğer tarafım öfkeli ve kinliydi. O kıydı.
Oysa çok özlemiştim ben Keşe kafamı!
"Ben.. bilmiyordum.. Nehir ben gelmek istedim! Ben sizi çok özledim! Her saniye! Her dakika çok özledim!"
"O zaman niye hiç aramadın? Niye hiç yazmadın?! Neden ya Neden?!"
Deniz birden bana sarılırken, öfkeden delirmek üzereydim. Ama birden bir ses duyuldu.
O sese baktığımda Mahirin bizi izlediğini gördüm. Ona baktığımı görünce hemen geldi ve geldiği gibi Denize yumruk attı.
İşte bu beklediğim bir şey değildi, hele şu anda, bu yerde bu zamanda hiç değildi!
"Mahir! Ne yapıyorsun?!"
"Kim bu tipini siktiğim Çoçuk?!"
Bana bir anda öyle bir döndü ve öyle bir sordu ki, nereye uğradımı şaşırdım. Ne sanmıştı? Bir dakika onun aklındaki düşünceler nelerdi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Nehiri | Texting
RomanceNehir Adında bir deli dolu bir Kız, Okulda platonik olduğu çoçuğa yazmaya başlar. Onunla gizemli bir şekilde yazışırken, beklemediği Olaylar onu bekler. Hesabı birden çalınan Nehirin yerine geçen bir Kız, sevdiği Çoçuğa ondan önce açılır. Nehir b...
