DRAGON EYES {NAMJİN}

Bölüm 1

Aslında devam eden kitapları bitirmeden yeni kitaba başlamayı düşünmüyordum ama çok heveslendim buna yaa, umarım sizde beğenirsiniz

Seokjin bu günün geleceğini hep biliyordu. Haberi, kanlı savaştan kaçan ve ayak işlerini yaptığını bildiği bir çocuk aracılığıyla almışlardı. Küçük çocuk, yaralarının etkisiyle son nefesini vermeden önce mesajı Seokjin'in ellerine sıkıştırmayı başarmıştı. 

Genç adam çocuğun ölümünden babasının ölüm haberinden daha çok etkilendiğini fark etmişti. Hâlâ sıcak olan kan cübbesine sızarken, Seokjin ölü çocuğun saçlarını okşadığında hizmetkârlar dehşet içinde onu izliyordu. 

Mesajı okumak neredeyse imkânsızdı, parşömen zar zor bir arada duruyordu ama parçaları bir araya getirebilmişti: Babası Ejder Savaşçısı'yla olan savaşı kaybetmişti.

"Lordum, izin verin onu çıkarayım..." Taehyung ayaklarını sürüyerek ilerleyip cesedi Seokjin'in kucağından indirmeye çalıştı.

"Bir dakika daha," dedi genç adam yumuşak bir sesle, ayak işlerini yapan çocuğun saçlarını düzelterek. "Bana bu uyarıyı vermek için hayatından vazgeçti. En azından bunu yapabilirim." Taehyung başını sallarken dudakları aşağıya dönüktü. 

"Ne... ne yapacaksınız?" 

Seokjin içini çekti ve babasının adamları tarafından doğrulanabilmesi için parşömeni uzattı.

"Ejder Savaşçısı'nın babamın topraklarını ele geçirmek için yola çıktığını sanıyorum. İnsanları evlerinde kalmaları ve kendilerini korumaları konusunda uyarın. Tüm kadınlara ve çocuklara kaleyi terk etmelerini söyle, çünkü korkarım onlara merhamet edilmeyecek. Erkeklere de eğer isterlerse silahlanmalarını söyle: Eğer firar etmek isterlerse onlara karşı hiçbir emrim yok."

Taehyung'un dudağı titrerken gözlerine yaşlar dolmuştu. "Adamlarınız sizi terk etmeyecek."

Seokjin gülümseyerek, "Onlar benim adamlarım değil," dedi. "Babamın adamları."

Bu doğruydu. Seokjin hiçbir zaman babasının hayalini kurduğu gibi bir savaşçı olmamıştı. Bunun yerine, heybetli güzelliğiyle ilgili hikâyeler krallığa yayılmış ve kraliyet kadınları evlenme teklif etmek için sıraya girmişti. 

Babası onun savaşta bir işe yaramadığını fark eder etmez, bir güç hamlesi planlamaya başlamıştı. Gözü kraliyet ailesinin üzerindeydi: ailelerine değerli bir unvan kazandıracak bir prenses...

Ama Seokjin, resmi görüşmeyi yapamadan babasının öldüğünü düşünüyordu. Sadece ismen nişanlanmıştı ama mühürler henüz atılmamıştı ve kraliyet şehrini henüz kendi gözleriyle görmemişti. 

Anlaşıldı mı bilmiyorum ama Seokjin'in babası Krallıkta bir lord yani Kral değil, yöneticilerden biri ama çok zalim. Seokjin de savaşçı olmadığı ve çok güzel olduğu için onu Prensesle evlendirmek istiyor kraliyet ailesine girmek için ama olaylar başka gelişecek tabi

Hayal kırıklığına uğramayı içine sindiremiyordu: Bir prensesle evlenmek eğlenceli olabilirdi ama lord bir kadına asla aşık olamayacağını yıllar önce fark etmişti. 

Taehyung düşüncelerini bölerek, "Lordum, sizi yıkamalıyız," dedi. "Buraya gelmeleri iki saat sürer, belki daha az."

"Onun için güzel mi görünmeliyim?" Seokjin kirlenmiş cübbesine bakarak alay etti, kırmızı kumaş siyaha boyanmıştı. 

Hizmetkârı başını sallamadan önce burnunu çekti. "Onu onurlu bir şekilde karşılamalıyız lordum."

"Pekâlâ," dedi Seokjin, çocuk kucağındayken ayağa kalkarak. "Önce onu annesine teslim edeyim. Güneşin doğuşunu görecek kadar yaşayamayacağım için annesine hiçbir şey için söz veremem ama en azından teşekkürlerimi sunabilirim."