journey of pleasure

1. Τα χρώματα

Το βράδυ κυλούσε αργά, αργά και βασανιστικά, ουσιαστικά όμως η αναμονή το έκανε αυτό.
Η αναμονή για το ταξίδι, ένα ταξίδι που και οι τέσσερις περίμεναν εδώ και πολλά χρόνια, μόλις δεκαοκτώ χρονών, μία ημέρα πριν τα Χριστούγεννα θα ξεκινούσαν το ταξίδι τους προς την Σλοβενία με το αμάξι τους.

Λίγες ώρες μετά τα πράγματα τους βρισκόταν στο πορτμπαγκάζ του αμαξιού, και με τραγούδια ξεκίνησε το πρωί τους στον δρόμο. Μπορεί να ακουγόταν κουραστικό να βρίσκονται τόσες ώρες σε ένα αμάξι αλλά το αποτέλεσμα εν τέλει θα αποδείξει το αντίθετο.

[...]

Όταν φτασαν στον προορισμό τους κατευθύνθηκαν προς το διαμερίσματα που είχαν νοικιάσει, μικρό σπίτι κοντά στο κέντρο της πρωτεύουσας. Είχαν αποφασίσει να βγουν όσο αργά και να ήταν, έτσι η καθεμία ετοιμάστηκε, τα χρώματα που φορούσαν αντιπροσώπευαν την κάθε μία ξεχωριστά.

Η Ελευθερία είχε φορέσει έναν κόκκινο κορσέ μία μαύρη παντελόνα και ένα ζευγάρι μαύρες ψιλες γόβες, το κόκκινο χρώμα σήμαινε ψυχική και σωματική δύναμη καθώς και το πάθος. Σχετίζεται με την ένταση, τη θέληση, τα νεύρα, τον θυμό, την ηγεσία, το κουράγιο, την προσμονή, την χαιρεκακία αλλά και  την οργή. Ταυτόχρονα To μαύρο συνδέεται με την εξουσία, την κομψότητα, το θάνατο, το κακό και το μυστήριο, την ένταση, τη θέληση, τα νεύρα, τον θυμό, την ηγεσία, το κουράγιο, την προσμονή, την χαιρεκακία και την οργή συνδέεται επίσης με το φόβο και το άγνωστο.

Τα δύο αυτά χρώματα έδειχναν το χαρακτήρα της, δυναμική, το κάθε βήμα της είχε ένταση και θα μπορούσε να κάνει ακόμη και τον πιο ισχυρό άντρα να πέσει, η ομορφιά της θα έλεγε κανείς περίεργη, το μαλλί της ήταν ξανθό, αλλά τα μάτια της δεν ήταν ούτε πράσινα ούτε μπλε όπως όλοι θα περίμεναν, αλλά καστανά. Το σώμα της θα έλεγε κανείς ότι ήταν μία ατέλεια γεμάτη τελειότητα. Πίστευε ότι η Αφροδίτη η θέα της μυθολογίας της είχε χαρίσει την δική της μοναδικότητα.

Η Αγνή αντίθετα από την ελευθερία είχε φορέσει ένα ροζ μιντι φορά με λευκά μποτάκια, όχι πολύ ψιλά αλλά ούτε και φλατ. Το ροζ συμβολίζει τον ρομαντισμό, την αγάπη και τη φιλία.
Το άσπρο συνδέεται άμεσα με το φως, την καλοσύνη, την αθωότητα, την αγνότητα. Θεωρείται το χρώμα της τελειότητας.

Η πιο ήρεμη και συμπονετική φίλη, η πιο αληθινή, και ίσως λίγο πολύ η μαμά της παρέας.

Η Ραφ ή αλλιώς Ραφαέλα φορούσε μία γαλαζοπράσινη ολόσωμη φόρμα  το χρώμα αυτό συνδέεται με την συναισθηματική επούλωση και την προστασία. Καθώς και ψιλες γόβες σε πορφυρό χρώμα ένα χρώμα πνευματικό, ιερατικό αλλά και βασιλικό – αυτοκρατορικό. Εμπνέει σεβασμό, εξουσία αλλά κρύβει κάποιο μυστήριο. Δηλώνει την υπερηφάνεια, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, ενώ φανερώνει τις καλλιτεχνικές τάσεις. Η πορφύρα ήταν από παλιά τελετουργικό ένδυμα βασιλέων, ιερέων και ανώτατων αρχόντων. Ακόμα, δηλώνει επισημότητα και εγκράτεια. Γενικά, είναι το χρώμα της τελετουργίας για τις θεότητες του κάτω κόσμου.

Η Αθηνά, που το όνομα της το πήρε από την θεά Αθηνά επέλεξε να βάλει ένα σύνολο μπλε χρώματος, χρώμα της ουράνιας συνείδησης, της αλήθειας, της αρμονίας, της ηρεμίας και της ελπίδας. Συμβολίζει την αθανασία, το νου, την αποκάλυψη, την αγνότητα, την σοφία, την ευσέβεια και την ψυχρότητα. Αντιστοιχεί στο νερό και στο θηλυκό στοιχείο. Ακόμα, αντιπροσωπεύει την μάθηση και τα υγιή συναισθήματα ενώ ευνοεί την γνώση. Ενισχύει την αφοσίωση, τη σταθερότητα, την μεγαλοψυχία, την πιστή φιλία και την μετρημένη ζωή. Στους άντρες ξυπνά το προστατευτικό αίσθημα. Γενικά, το γαλάζιο χρώμα κατευνάζει τα πάθη. Έχει ηρεμιστικές ιδιότητες σαν χρώμα.

Η ηρεμία και η ψυχραιμία ήταν τα συναισθήματα που την κυριευαν τόσο πολύ που μπορούν να σε νευριασουν. Ήταν έξυπνη, αγαπούσε τα βιβλία και την μάθηση.

Μεταξύ τους ήταν η μέρα με την νύχτα, το φεγγάρι με τον ήλιο, το κρύο με το ζεστό, αλλά ταίριαζαν αρμονικά, βγαλμένες η κάθε μία από χρώματα και μυθολογία. Ίσως μικρές, αλλά όχι αβουλες.

Αφού κατέβηκαν κάτω στο κέντρο της πόλης σειρά είχε μία μεγάλη βόλτα δίπλα από το ποτάμι.