the white wolf

-2-

de man ging op zijn hurken zitten en keek haar aan, 'vertel maar tegen witte wolf hier dat ik bet Nicolaas ben.' 'En dat als ze zich nu weer naar haar menselijke vorm transformeert dan doen we jou en haar niets aan.'

ik gromde nog een keer en zei tegen Kira dat ze moest zeggen dat ik me terug transformeerde als iedereen zich omdraaide.

 'Ze transformeert zich terug als u en uw mannen zich omdraaien.'

hij knikte, stond op en zei: 'mannen omdraaien.'

De mannen deden wat hen werd gezegd. Ook de bèta draaide zich om. Ik transformeerde weer terug. deed de broek aan die in de tas zat en het zwarte T-shirt. Mijn haar liet ik los. Als je je lichaamsgeur liet ruiken konden er twee dingen gebeuren. ten eerste konden ze je gevoelens ruiken wat in hun voordeel kon werken. Ten tweede ik had geen zin om mijn mate bij deze mannen te ontmoeten. Ik kuchte. de mannen draaiden zich om en begonnen op ons af te rennen. Ik maakte aanstalten om me weer terug te veranderen maar de bèta trok een pistool en richtte die op Kira. 'Waag het eens' riep ik woest 'en ik ruk je kop eraf en ga ermee voetballen!'

hij grinnikte. Ik voelde hoe mijn armen op mijn rug werden gedraaid en vastgebonden. Kira werd omhoog getrokken en ook haar armen werden vastgebonden. Ik hoorde een laag gegrom vanuit de rand van het bos. Ik keek in de richting van het geluid en zag een bruine wolf staan. hij kwam op de mannen afrennen. 'Koran nee riep ik nog maar het was te laat. Er was een schot en koran werd in zijn poot geraakt. hij viel jankend op de grond. Ik werd meegetrokken en in een auto geduwd. Ik kreeg een blinddoek om. De auto begon te rijden en ik hoorde Kira zachtjes snikken. Ik maakte contact met haar en sprak haar moed in. Ik probeerde ook contact met mijn vader te leggen maar dat was vergeefse moeite. Hij was te ver weg. De auto stopte na een tijdje. Door die blinddoek had ik even geen besef van tijd meer. Ik werd uit de auto getrokken en over iemands schouder gegooid. Diegene begon te lopen. Hij liep eerst een trapje op en toen een trap af. Dat voelde niet fijn. Ik werd neergezet en de blinddoek werd afgedaan. ik keek recht in de ogen van bèta Nicolaas. hij grinnikte toen hij zag dat mijn ogen vuur spuwden. Ik werd op het bed geduwd en hij liep weg. Ik zat in een cel. Waar? Ik had serieus geen idee. Opzoek naar iets scherp was mijn eerste gedachte. Dan kon ik het touw doorsnijden en dan zag ik wel weer verder. Ik vond tot mijn teleurstelling niets. Ik zuchtte en leunde tegen de muur aan. Na een tijdje hoorde ik iemand roepen: 'een witte wolf?!'

Ik zuchtte, 'gaan we weer.' Ik leunde nu ook met mijn hoofd tegen de muur aan. Waarom moest iedereen over mijn vacht beginnen?! Ja die was wit! En ja ik was waarschijnlijk de enigste! ik haatte mijn vacht. Iedereen dacht dat ik zwak was omdat ik anders was. Andere kleur... dat zei nog niks, toch? Er kwamen drie mannen voor de tralies staan. Eén van hen was Nicolaas. hij stond links naast een oudere man. Hij had grijs haar, bruine ogen en brede schouders wat erop duidde dat hij vroeger gespierd was. Naast hem stond een wat jongere man. Ongeveer twintig. Hij had zwart haar en bruine ogen. Ze keken me aan. 'Dus zei de oudere man 'dit is een witte?'

Ik zuchtte en keek naar de muur tegenover me.

'Ja' zei Nicolaas.

'Wat is je naam?'

ik keek de oudere man aan, 'Lune.'

de jongere man fronste, 'die heb ik eerder gehoord.'

'Dat kan best kloppen, ik ben De witte wolf die iedereen zo bijzonder vind.'

hij keek me met samengeknepen ogen aan.

'Waar kom je vandaan' vroeg de oudere man. 

'De moonshine-roedel.'

hij knikte, 'hoe heet dat meisjes wat je beschermde?'

'Waar is Kiki?' Mijn stem verraadde mijn bezorgdheid maar dat leek hen niets te schelen.

'Kiki?'

'Ja, het is maar een bijnaam.' Ik stond op en ging recht voor hem staan, 'waar is ze?'

'In een andere cel.'

Ik knikte, 'en waar is die jongen met een kogel in zijn poot?'

'In weer een andere cel.'

'En wat wilt u van mij?'

'Ik wil praten dus... zoon.' 'Haal haar eruit en neem haar mee.'

de jongen knikte, deed de celdeur open en liep naar binnen. Hij pakte me beet en gooide me over zijn schouder. 'Laat me los' siste ik kwaad.

hij grinnikte en liep de cel uit. De oudere man en Nicolaas gingen hem voor. We kwamen langs een kamertje met een tafel en stoelen erin. In de kamer was ook een trap die liepen ze op. we kwamen in een witte hal. Ze liepen door een deur heen en we waren buiten. Ze moesten een trapje af om bij het pad te komen. Langs het pad stonden huizen. Er waren wat mensen bij de huizen aan het praten. Er kwam een groepje meisjes langslopen. 'Goedemorgen alfa Dick en bèta Nick' zeiden ze poeslief 'en goedemorgen Rick.'

'Goedemorgen meisjes' zei de oudere man. 

Shit! Ik had dus met een alfa te maken! Verdomme!
Aan het einde van het pad was een groter huis dan dat van de rest. De oudere man deed de deur open en liet iedereen naar binnen lopen. ik natuurlijk niet aangezien ik de hele tijd werd gedragen door die Rick. De oudere man ging ons voor naar een middelgrootte kamer. De muren waren blauw en de vloer was van hout. Er stond een bureau in de kamer. voor het bureau stonden twee zitstoelen. Nicolaas ging op één van die zitten. Rick zette me ertussen in. Zelf begon hij achter me te ijsberen in rondjes. De man ging achter het bureau zitten en keek me aan, 'goed Lune.' 'Zijn of waren je ouders belangrijk in je roedel?'