Shiplerimiz;
Seungin
Chanchang
Hyunsung
Minlix
----
"Hadi ama,kendine güvenmek başarının birinci yoludur."
Yaklaşık iki saattir,yanıma oturmuş ve beni sınav için gaza getirmeye çalışan Hyunjin hyung'u dinliyordum.Peki gaza getirebiliyor muydu?Maalesef ki hayır.
"Beni dinliyor musun sen?"
"Ah,evet dinliyorum hyung."
"İşte yani eğer dediklerimi yaparsan başarının yollarını katletmişsindir."
"Akşam bizim evde matematik çalışırız,daha iyi kavrarsın."
"Peki hyung."
Ve zil çalmıştı,bu yüzden Hyunjin hyung'a el salladım ve sınıfıma gittim.Buraya sınıf denir miydi ki?
"UNO AYOL!"
Bağıran Yeji noona herkesin dikkatini üzerine çekmişti.Aslında alakasız,ama bu sınıfta ki yaş grupları biraz farklıydı.Mesela,şuan uno oynayan 7 kişi 11. sınıftı.Bazıları ise-ve Yeji noona bu yaş grubunda- 10. sınıftı.Buradaki tek 9. sınıf olan bendim.Hatta ilk sınıfs geldiğimde dalga geçmişlerdi fakat şuan bir şey demiyordu.Bir kaç dakika sonra,izleniyormuşum gibi hissettiğim için arkama doğru döndüm.Siyah,saçları biraz uzun olan bir çocuk bana bakıyordu.Kahverengi renkli olan gözleriyle yaptığı o bakışlar,beni delip geçti gibi hissediyordum.Baktığımı fark etmiş olmalı ki,bakışlarını başka yöne çevirdi.
---
İlk defa fic yazıyorum imdat
Jeongin ve Seungmin medyadaki gibi görünüyor<3
