kaçmadan yakalanmak (töre berdel 18+)

götürüceğim.(Yarı 18+)

Onlar gitdikden sonra odama çıktım.Babamlar abimler tartışıyordu.Sonra babam kapıyı çarpıp gitdi arkasından abimler gitdi.Kaç saattir burdaydım.Yengemler ve annem odaya geldi.Ellerinde tepsi içinde yemekler vardı.Açlık hissi beni ele geçirmişken bu görsel tam bir şölendi.
"Güzel gözlüm,Arminim.Anasının kuzusu.Ne oldu neden kaçtın?"
"Yemüğimden biraz yedim ve gözlerim doldu"
Olanları konuştum.Tabi çatıyı söylemedim.Benim için üzülmelerini istemiyordum.
"Anne sadece sizi görmek biraz sakinleşmek istedim"
Dilşah"Miran endişelenmişti Armin,ona söyleseydin bura getirmese bile götürürdü seni başka yere"
"Bilemedim.."
Uzunca söhbetin ardından dinlenmek için beni yalnız bıraktılar.Biraz dinlendim ve aşağıya indim.Avluda oturmuş düşünüyordum.Miran ne yapıyor acaba?Şimdiye Seville Yaner işe başlamıştır.
Fikirlerimden babamın kükreyen sesiyle ayrıldım
"Senin yüzünden Mardin bizi konuşuyor"
Nasıl olduğunu bilemeden yerde babamın yumrukları altındaydım.Bağırıyordum annemler yengemler ne yapsada beni babamdan alamadılar.Dilşah abime arıyor ama açmadıklarını anlıyordum
Dilşah"Aç şu telefonu aç"
"Yapma kurbanın olayım ölücek kız"
"Ölsün.Ağalar konuşuyorlar kaçmış gelin eve gerigötürülmez.Neden kaçtı bu kızım ha neden?.Bir çoçuk bile verememiş.Elalem ne der?Ne yaptıda evden gizlin gece vakti çıktı dışarı.Kiminle görüşüyordu?Ha?söyleyin?Gebertmezmiyim lan seni şimdi"
Babamın vuruşları artıyor kan tadı ağzıma kadar gelmişti.Bağırışmaları artık duymuyordum.Gözümü kapatdığımda Miranın yüzünü görüyordum.
Babam"Miran ha Miran?Şimdimi kocan aklına geldi?" Zihnimdeki isim dudağıma dökülmüş Miran demiştim.Asıl cehennemi burda yaşıyordum.Dayakların ardı arkası kesilmiyor.Ağlamam şiddeleniyordu.Babam yüzüme karnıma tekmeler atıyordu.Beni öldürmede kararlıymış..Artık ses çıkartamıyor bilincimi kayb ediyordum.Gözüm yavaş yavaş kapanıyordu.Kapıdan Miranı gördüm.Onu o kadar düşünmüştüm ki hayali gözümün önündeydi.Bu acının içinde yüzüme gülümseme geldi ve dudaklarımdan yine o isim düştü
"Miran..."

MİRANDAN
Bütün günüm onu düşünürek geçmişti.Burda neler konuşulacakları aklıma geldiğinde onun için endişeleniyordum.Neden gitdiki.Ona birşey yapmamak bağırmamak için çatı katına bile çıkmıyordum.Düşüncelere dalmışken telefonun zil sesi kulağıma doldu.Arayan Dilşahdı.Hastanede olduğu için yanına gitmişdim onunla hala konuşmuyordum.Ne yüzle aramıştı beni?Açmadım ve dosyalarla oyalanmaya başladım.Kapı çaldı "Miran bey Dilşah hanım arayor sizinle konuşmak istiyor"
Çok sinirlendim."Kapat o telefonu onunla konuşacak hiç birşeyim yok söylersin"
Sekreter"Dilşah hanım- ama Dilşa-"Sesliye aldı telefonu
"Abi koş gel Armini öldürecek babasın Lütfen gel Abi"
"Ne noldu?"
Arminin acı dolu çığlıkların duydum koşarak şirketden çıktığımı Son surat oraya gitdim.Kapıyı açtığımda gördüklerim karşısında şoka uğradım Armin kanlar içinde yerdeydi Babası durmadan tokatlar tekmeler atıyordu.Nasıl yaptı o güzel yüzüne bunu.Ellerini kıracaktım.Armin kendinde değildi ama beni gördüğünde küçük gülümseme ile "Miran" dedi .Kalbim acıyordu.Babasını geri itdim Arminin kollarıma aldım
"Burdayım geldim bırakmıycam seni"
"Miran"
"Konuşma güzelim gidicez yorma kendini.Kapatma gözlerini bana bak"
Arminin gözkeri kapandı onu hastaneye götürdüm arkamdan Abileri ve her kes geldi.Hastane dolmuştu.Onu bu hale salan babasını görünce beynime kan vurdu adeta.
Miran"Sen ne yüzle buraya gelirsin?Ne hala sokmuşsun kızı"
Babası"Sen ne karışıyorsun?Onun cezası ölüm"
Miran"Ne konuşuyorsun ne cezası lan"
Babası"Miran duymadın mı?Her kes gece dışarı niye çıkmış kiminle görüşüyor diye konuşuyor.Bu  namus karasıyla nasıl yaşatayım onu?Adımızı batırdı"
Miran"Lan gebertirim o konuşanları.Benim karım lan o kimse birşey söyleyemez .Benim namusum o.Seninde kızına gücün yetdi.Gebertseydin o konuşanları."
Abileri sakinleştirmeye başladı.
Miran"Çıkın hepiniz burdan.Çıkın gidin."
Her kes sakince çıkıp gitdi.Arminin kendine gelmesi saatler aldı...

6-7gün sonra

ARMİNDEN
burda kendime gelmiştim.Bu günlerde hep abimler Miranın ailesi geliyordu.Miranda hep yanımdaydı.Aramız iyi olmasa yanımdan ayrılmıyordu.Ve bu uzaklığı yaratan oydu.Bu gün taburcu olucaktım.
Annem"hazır mısın kızım çıkalım?"
"Evet anne hazırım"
Abim"ben arabayı hazırlayayım kardeşim sende gel gidelim bir an önce"
Miran"Anlamadım nereye?"
Annem"Oğlum size yük olmayalım kendimiz gideriz eve"
Miran"Hayır Armin neden sizinle gidiyor?Armin evine gidiyor.Yani benimle"
Babaanne"Gelinimiz evinde daha iyi olur"
Miran"Hadi Armin gidelim"
Her kesle vedalaştım ve yola koyulduk.Eve girince Yanerle Sevilin yüzünü gördüm keşke görmeseydim.Eve girdim ve çatı katına geçtim.Miran avluda bir şeyler konuşuyordu.Odada uzandım.Bu koku ciğerlerimi mahv edicek kadar iyrençti.Yanerin bağırma sesi yine geliyordu "Ana kızın bura gelmesi ne demek biliyor musun?"
Miran"Karım burda kalıcak o benim namusun benim kadınım.Kimseden bir laf daha duymak istemiyorum."Sesler azalmaya başladı.Miran söylenecekleri kulak ardı edicekti.Benim için her kesi susturdu.
Kapı açıldığında Miran endişeli şekilde içeri girdi
"Odada yoktun merak etdim"
"Burdayım"
"Odaya geçmek istemiyor musun?"
"Bilemedim nereye gitmem gerektiğini"
Odaya geçtik.Duş almak için banyoya geçtim.Çıktığımda karanlık çökmüştü.Miran yemek getirdi
"Burda yemek istersin diye düşündüm"
başımla onayladım ve yemeye başladım.
"Film izlemek ister misin?"
Gülerek"Olur"dedim
Yemeği yedim ve Bahar gelip götürdü.Uzandım ve Miran film başlatdı.

odanın için böyle düşünün

Miran yanıma geldi ve birlikte film izlemeye başladık.Film çok güzeldi.Başımı Mirana yasladım.Oda rahatsız olmuş gibi kıpırdadı ve kafamı geri çektim.Yakın olmak istemiyordu.Filmi durdurdu.
"Bir şey atıştırmak istiyor musun?"
"hayır"
"Ben birşeyler yiyio geleyim o zaman"
Saat 12e geliyordu.Banyoya geçtim ve üstümü değiştim.Geceliklerden giyindim ve odaya geçtim.İlk fırsatda kendime düzgün bir gecelik alıcaktım.

Yatakta oturdum ve Miranı bekledim
"Geldim bakalım mı?"
"Olur"
Miran bana hiç bakmıyordu.Beni kurtarmak için getirmişti buraya.Aramızdaki herşey sanki erimiş gitmişti.Nasıl oldu bilmedim ama başım yine Miranın göğüsüne düştü.Uyku sersemliği işte.
"Pardon"dedm yüzü çok güzeldi.Onu özlemiştim.Bana dokunmasın sarılmasını.Güzel sözlerini.Keşke böyle olmasaydı. Bana yaklaşmamasına anlam veremiyordum.

MİRANDAN
o kadar güzeldi ki.Ona sarılmak koklamak istiyordum ama yapamazdım toparlanması gerekiyordu.Dokunursam kendime engel olamazdım..

ARMİNDEN
Yüzünü incelemeye başlamıştım.Oda hiç ses çıkarmadan bekliyordu.Bir anda dudağına yapıştım.Ne cesaretse.Oda karşılık verdi ve öpüşmeye başladık.Üzerime çıktı ve göğüsümü sıktı.
"Armin"dedi hırıltılı ses tonuyla  "İyi değilsin devam edersek duramıycam"
"İyiyim"
"Hayır Armin"
Onu itdim ve üzerine çıktım.Böyle öpüşmeye devam etdik. Elleri kalçamda geziniyordu.Altımdaki sertlik git gide büyüyordu.
"Siktir... istiyorum Armin seni sikmek istiyorum hemde sabaha kadar.O küçük amını parçalamak istiyorum"
Gözlerime baktı ve bende onu öptüm"Seni durduran ne?" dedim
Dudağı kıvrıldı ve bu andan itibaren ne o ne ben duramazdık...