+18 yetişkin okurlar için uygundur.
O bu dünyanın en güzeli.
O gri gözlü bir seri katil.
O çocukların kahramanı.
O bir kimsesiz, herkesin aradığı bir kimliksiz.
O Gri.
O Ateş Atakanlı.
Ve o karanlık gecede her şey değişti.
Aşk ise bu denklemde en y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Manga, Dursun Zaman
İyi okumalar!
Düşüncelerinizi benimle paylaşmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Güzel olan her şey kaybolunca bir kabusa dönüşüyordu.
Bir bebeğin nasıl bir umut olabileceğini yaşayarak deneyimlemiştim. O umudu kaybetmiştik.
Ateş'in, "Ölme Mavi." dediğini duydum.
Sonra soğuğu hissettim. Soğukla birlikte karanlık aydınlanmaya başladı ve gözlerim yavaşça açıldı. Baygın gözlerle gökyüzündeki bulutlara bakıyordum. Nefesim güçsüzleşmeye başlamıştı ve kalbim bir sonun içinde çırpınıyordu.
Ateş yeniden, "Ölme." dedi ve yüzünü gördüm.
Yolun ortasında, kollarının arasında yatıyordum ve asfalt soğuktu. Başta Ateş'in yüzü buğulu bir camın ardındaydı, sonra gözlerim odaklandı ve Ateş'in yüzü gözümün önüne geldi. Gri gözlerini saran kırmızı damarları ve gözlerini dolduran gözyaşlarını gördüm.
Gözleri tekrar yaşlarla dolmuştu ama Ateş bu sefer gözyaşlarını yerinde tuttu. Gri gözlerine dolan yaşlar güneşte parladı.
"Bu senin sonun değil Mavi."
Bunun ne anlama geldiğini biliyordum. Gelebileceği bütün anlamlar ruhumu bir ızdırabın pençesinde bırakmıştı.
Benim sonum.
"Kimsenin umursamadığı Mavi Altan'a bir şey olacak diye ağlayan bir adam hediye ettin sen bana." dedim. "Kısa bir süre olsa da içimde senin bir parçanı taşımak çok güzeldi. Sen bir ailen olmasını her şeyden çok hak ediyordun. Sana o aileyi veremediğim için üzgünüm."
"Ne yaşarsam yaşayayım, ne yaşanacak olursa olsun ben kimseye yalvarmadım ama sana yalvarıyorum." Sesi çaresizdi. "Dayan aşkım."
Sessizce, "Ne yaşanmış olursa olsun seninle karşılaştığım için bir keşkem yok." dedim. "Belki birbirimizi başka bir yaşamdan tanıyorduk ve şimdi burada sana veda edersem başka bir yaşamda da seni bekliyor olacağım."
Ateş başını iki yana sallayarak, "Veda ediyormuş gibi konuşma." dedi. Beni kaybetmekten korktuğunu biliyordum.
"Hayatımın en güzel anları seninle olan anlardı." dedim. "O anlarda hissettiğim mutluluğu hiçbir zaman hissetmedim."
Ateş daha güçsüz bir sesle, "Ölümün kıyametim olur Mavi." dedi.
Elimi kaldırıp parmak uçlarımı yavaşça yanağına koydum ve kirli sakallı tenine dokundum. Ateş de elini bileğime koydu.
Parmak uçlarımı hafifçe yanağında gezdirerek, "Seni daha önce hiç bu halde görmemiştim." dedim.
Bana doğru eğilip dudaklarını alnıma bastırdı. "Ne haldeyim Mavi?"
