R6'cı bey [B×B] ~ Texting ~ | düzenlendi |

o n ü ç

günümüz

Arden'in anlatımıyla

sabah perdenin ardından, gözüme vuran güneşle uyandım. yan tarafıma baktığımda Karan hâlâ uyuyordu, gülümseyerek dudaklarına minik bir öpücük kondurup ayağa kalktım. banyoya gidip işlerimi hallettim, ardından mutfağa inip kahvaltı hazırlamaya başladım.

aklıma gelen fikirle ellerimi havluya silip, telefonumu elime aldım ve dehayı aradım.

'dehâlı deha aranıyor...'

çalıyor...
çalıyor...
çal...

"efendim eniştoşkitoşkom?"

"sadece arden desen olurdu."

"ama sana eniştoşkitoşkom demek daha güzel."

"derken hiç mi üşenmiyorsun?"

"hayır üşenmiyorum eniştoşkitoşkom."

"her neyse, ben şey diyecektim; diğerlerini de alıp kahvaltıya gelsenize."

"ay olur valla kız enişte, ben diğerlerini toplayıp geliyorum."

"tamam bekliyorum, çabuk olun, görüşürüz."

"görüşürüz eniştoşkitoşkom."

gülerek gözlerimi devirip telefonu kapattım. ardından krep ve milföy böreğini yapmaya devam ettim.

her şey hazır olduğunda tam Karanı kaldırmaya gidiyordum ki, telefonum çaldı. cebimden çıkartıp arayana baktım.

'yüsyüs arıyor...'

gülümseyerek aramayı cevapladım.

"günaydın hayatım, çok özledim seni lan."

"günaydın güzelim, bende seni çok özledim ya, ne zaman geliyorsun yanıma?"

"aslında tam şuan çalıştığın kafedeyim, ama seni göremedim, neredesin?"

"şey ben o kafeden ayrıldım, sebebini sonra anlatırım. sana atacağım konuma gel, çabuk ol bekliyorum öptüm çok."

"tamam bebeğim, uçuyorum hemen."

deyip telefonu kapattı, "deli." diye mırıldanıp, telefonu cebime koydum.

"kimmiş o deli olan, çok öptüğün kişi?"

"sen ne zaman uyandın? duymamışım."

"bir şey sordum, kimdi o?"

"o benim k-"

sözümü bölen şey, kapının ziliydi. Karan'a gülümseyerek, kapıyı açmaya gittim.

"hoş geldiniz, geçin mutfağa, kahvaltı hazır."

hepsi bir ağızdan, 'hoş bulduk enişte.' deyip içeri geçti, Karan da yüzünü yıkayıp masaya geçince, bende çayları koymaya başladım.