Belkide İmkansız Değildir

19 (Yılbaşı Özel)

İlkin telefonu kenara bıraktığında Elifi izlemeye başlamıştı. Kumsal elindeki kül tablası ve viski bardağıyla içeri girdiğinde Handenin yüzünde bir gülümseme oluşmuştu,Kumsal eğilip bardağı masaya koyduğunda Hande kendine çeki düzen vererek konuştu "Teşekkürler güzellik" diyip göz kırptığında Kumsal başını sallamakla yetinmişti. Konu konuyu açmıştı ama Hande İlkinle konuşmak için ayağa kalktığında tüm bakışlar ona dönmüştü "İlkin konuşalımmı?" diye sorduğunda İlkin Elifin yanağımdan makas alıp kalktığında evden çıkıp bahçedeki koltuğa oturmuşlardı.
"Bir sorunmu var Hande" dediğinde Hande iç çekip konuştu "Eda ablalar birşeyden şüphe ettiklerini söylemişlerdi,bizde onun için test yaptırdık Gizeme.." dediğinde iç cebinden çıkardığı zarfı uzatarak konuşmasına devam etti "..bunu okuyunca daha iyi anlıycaksın" dediğinde İlkin bir elindeki zarfa birde yanındaki kadına bakıyordu.
Zarfı açıp okumaya başladığında kaşları havaya kalkmıştı sonra Handeye dönüp konuştu "Biz..kardeşmiyiz? Sen ben ve Zehra?" dediğinse Hande gamzeleri belli olucak birşekilde  gülümsemişti "Kardeşiz İlkin, bundan sonra hiçbir yere gidemezsin" dediğinde İlkin üzerindeki şoku atlatıp konuştu "Zehra biliyormu?" diye sordugunda Handa kafasını iki yana sallamıştı "İlk senle ben öğrendik" dediğinde İlkin bir anda Handeye sarıldığında Handede karşılık vermişti.

                           ***
"Ben odadayım,iyi geceler" diyip odaya giricekken Saliha kolundan tutup konuştu "Beni yanlış anladın Zehra ben sadece zamana bırakmak istiyorum" dediğinde Zehra gülümsemişti ama bu buruk bir gülümsemeydi "Zaman bize yaramıyor" dediğinde kolunu çekip odaya girdiğinde arkasında meraklı bir Saliha bırakmıştı zaman bize yaramıyor derken ne demek istemişti? Önceden tanışıyormuyduk ki..

Bu düşüncelerle birlikte koltuğa oturmuş kardeşinin ve Handenin gelmesini bekliyordu..

Mutfaktan su bardağıyla çıktığında koltukta oturmuş tavana bakan Salihayı görünce kapı pervazına yaslanıp durdu, "Orda durucağına otursana,yemem seni" dediğinde Zehra çekinerek karşı koltuğa oturduğunda Saliha kafasını kaldırmadan konuştu "Ben öyle demek istememiştim özür dilerim" dediğinde Zehra gülümsemişti,bu sefer içten bir gülümsemeydi. "Zaman bize iyi gelmiyor dediğinde ne demek istedin?" diye sorduğunda Zehra bakışlarını Salihanın üstünden çekip halıya indirmişti. "Çekme o güzel gözlerini,üşüyorum" dediğinde Zehra kafasını kaldırıp Salihaya baktığında Salihanın kendisini izlediğini gördü. "Bişey demek istemedim" diye ağzının içinde gevelemişti lafı "Bana doğruyu söyle Zehra,bilmek istiyorum" dediğinde Zehra kafasını sallayıp anltamaya başladı.

Biz aynı okuldaydık,hepimiz. İkimizide birbirine çeken bir enerji vardı aramızda ve ikimizde bunun farkındaydık. O zamanlar ben derslerime odaklanmıştım doktor olmak için-boşa uğraştım baksana- Sen bir gün gelip bana duygularıni açmıştı bende 'zamana bırakılm' dediğimde üstelememiştin. Sonra ben başka bir ülkeye siz bu işlere karıştınız sen beni unuttun ama ben unutamadım. Beni hatırlamadın bende üstelemedim.

Dediğinde Salihanın kaşları havalanmıştı "Böyle bir güzelliği nasıl hatırlamam" dediğinde Zehra kıkırdayıp konuştu"Hatırlamak istememişsindir belkide"

Normalde bölümü atmıycaktım ama yılbaşı olsuğu icin atıyorum.

Hollandada daha yeni girdik yeni yıla. Sağlıklı,mutlu,huzurlu ve bol kazançlı yıllar diliyorum.

🎄