kapıyı ne kadar zorlasam da açılmıyordu, vurmaya başladım yanıma atılan kağıt parçasını elime almaya çalıştım elim titrediği için yere geri düştü
"Açın kapıyı nolur" bağırmaya çalışsam da sesim soluğum çıkmıyordu şimdiden nefes nefeseydim
"açın kapıyı" dedim fısıltıdan farksız çıkan sesimle hem hiç ışık yoktu hemde kapalı alandı karanlıkta ışık gibi parlayan karşımda durup bana gülümseyen altay'a gülümsedim
"altayım" istemsiz gözlerimden akan yaşlarla 15 dakikanın sonunda görüş açımı kaybettim
altaydan
Maçı bitirmiş bizimkilerle terasta oturuyorduk
"Lan ferdi şu videoya baksana" dedi mert abi telefonu uzatırken
"mert abi dua et büyüğümsün" dedi ferdi
"Apo şarkı canın sağolsundu dimi? Tanıdık geldi mi sana bir yerden?" dedi halil kaçmaya hazırlanırken
"anandan tanıdık geldi kodumun halili" dedi sinirle çok gergin bir adamdı
"sen biraz gergo musun?" dedi yunus
"Gergo ne amk düzgün konuş" dedi yastığı barışa fırlatırken
"Lan bana niye fırlattın ben ne yaptım?" dedi yastığı eline alıp
"Gülüyordun sinirimi bozdun, her an bir şey diyecek gibiydin birde" dedi kaşları çatıkken
Kerem nerdeydi? Sorabilirdim herkes biliyordu bizi zaten "kerem nerde?" dedim
"bu da 2 dakika ayrı kalamıyor lavaboya gitmiştir" dedi halil herkes güldüğünde telefonumu alıp Kerem'e mesaj yazdım bizimkiler konuşmaya devam ederken aklım sadece keremdeydi birden elektriklerin kesilmesi ile halil bağırdı herkes telefon ışığını açtı
"bağırma kodumun halili kulağımın zarını siktin" dedi apo halili yere iterken
"kerem yok ve elektrikler gitti" dedim ayağa kalkarken dediğim şeyi anlayan apo halil barış ve yunusta ayağa kalktı
"yani?" dedi ferdi
"yanisi keremin karanlık korkusu var ve şu an tek başına" dedim herkes duyduğu şeyle istemsiz ayağa kalktı
"napalım nasıl bulalım iyi midir ki?" dedi yunus çok panik yapmıştı
"sakin bulucaz" dedi apo, berat da dahil olmak üzere tüm takım kerem'i arıyorduk elektrikler hâlâ yokken fatih hoca koşarak yanımıza geldi o da çok telaşlıydı
"Kerem nerde, bulun hemen" dedi sinirle alt katlara inip her kattaki depoya indik
"KEREM NERDESİN KEREM" Abdülkerim bağırıyordu
"bulucaz dimi kerem'i, iyidir dimi?" dedim sesim titrerken
"bulucaz kardeşim sakin ol" dedi mert abi omzumu sıvazlerken
en alt kata inmiştik en son berat bağırdığında herkes oraya doğru koştu
"burda kilitli bir kapı var gelin" dedi Abdülkerim kapıya doğru koşup ayağıyla tekme atarak kırdı
