SİDELYA

1 bölüm-Yıldız

İnsan hayatı boyunca bir çok aksilikler yaşar.Bu aksiliklerle yüzleşmeye çalışır,canını acıtsa bile.Benim hayatımdaki en büyük aksiliği bilmek istermisiniz?.O duyguyla tanışma hikayemi.O duyğunun adı acı.Evet, acı.

Ben Sidelya.20 yaşında acı duygusuyla tanışan bir kız.İsminin anlamı cennetde açan çiçek olan kız.

Daha bir kaç gün önce annemi babamı ve abimi kaybettim.Hala nasıl ayakta dura biliyorum inanın bende bilmiyorum.Ailemi bir trafik kazasında kaybettim.
Ailemle son konuşmamı hatırlamak bile istemiyorum.
O gün abimle son konuşmamızı...
Annemin bana "seni çok özledik kızım" demesini,abimin"çirkin sidelya'm" demisini,babamın "güzelim"kelimesini o kadar özledim ki size anlatamam.Keşke diyorum keşke...Keşke onlar yanımda olsalar kokularını alabilsem, seslerini duyabilsem,görebilsem onları.

Üniversite 1 gidiyorum.Ve artık üniversteme başlamam gerekiyor.
Ve tahmin edersiniz ki universitede yarın ilk günüm.Benim için çok zor geçeceğini bilsemde buna alışmak zorundaydım.Başka çarem yoktu.
Ailemi kaybedeli bir kaç gün olsa da okulu aksatmam,evde yatıp kalkmam,beni daha çok üzerdi.Bu yüzden de yapacaktım.Ve yarın üniversiteye gidecektim.

(Ertesi gün)
Saat 07:40.Ve ilk dersim 9 da başlıyor.Muhtemelen bu üniversitede bir çok arkadaşlarım olacakdı. Buna inanıyordum.Ve çok da arkadaş ortamım olmadığı için aynı zamandada
orda yalnız kalacağımdan korkuyordum.
Okuldan hiçbir arkadaşımı oradada görmeyecekdim.

Bir çok arkadaşım hatta akrabalarım bile beni hukuk dan uzaklaştırmaya,bunun zor olduğunu,üstesinden gelemeyeceğimi anlatmaya ve beni bu yoldan çıkarmaya çalışmılardı. Ama ben tabikide vazgeçmemişdim.Her kes benim avukat olma fikrimi inkar ederken,sadece bir kişi benim arkamdaydı.Babam.Aslında o istedi diye ben hukuku seçmişdim.Sadece o istedi diye.
Ve yapmışdım da.Sadece o istedi diye gece gündüz çalışmış,yeri geldiğinde kütüphanelerde yatıp kalmıştım.Ama ne hukuk okumakdan, ne de gelecekte avukat olacağımdan pişman değilim.Çünkü onu benden babam
istemişdi.Ve ben bundan gayet gururlu ve mutluydum.

Saat 08:10.Yataktan kalktım ve banyoya doğru yöneldim.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra,hemen yatak odama geldim.
Hemen dolaptan bol pantalon,siyah crop ve gömlek aldım.Makyaj yapmayacakdım.
Kahvaltıda yapmayacakdım.Yol üstü kahve alsam bana yeterdi.
Evim üniversiteden yarım saatlik bir mesafede olduğu için,hiç oyalanmadan evden çıktım.

Saat 08:20.Muhtemelen geç kalacaktım.Neyseki üniversitenin ilk günü olduğu için çok sorun edilecek bir durum değildi.

Ayakkabılarımı giydim.Ve aşağı indim.Hava çok güzeldi.Olabildiğince sakindi ve birazda yağmur yağıyordu.Normalde böyle sakin havaları pek sevdiğim söylenemezdi.Güneşli,sıcak havaları daha çok severdim.Ama artık eski Sidelya değildim.Eskisi gibi enerjik,sevimli,arkadaş canlısı biri değildim.Daha sakin,sessiz ortamlarda bulunan,
hiç konuşmayan biriydim.Bu halde olmam beni pek rahatsız etmiyordu.Ailemden sonra bu durumda olmam tabikide normaldi.İnsanlar bunu normal karşılamalıydılar.

Okula varmışdım.Ve tahmin etdiğimden daha büyüktü. Çok çalışkan bir öğrenci olduğum için bu üniversitede okuyacağıma ve ya hukuk kazanacağımı zaten düşünüyordum.
Saat 08:55.Dersin başlamasına 5 dakika kalmıştı.
Hemen içeri girdim ve sınıfımı bulmaya çalıştım.Burada o kadar sınıf vardı ki,sınıfımı nasıl bulacağımı düşünmemiştim bile!
Neyseki bir öğretmenden sorub buldum.
Sınıfın kapısını açdığım da hala öğretmenin sınıfta olmadığını görmek içimi rahatlatmışdı.
Hemen ön sıralarda boş bir yer bulup oturdum.Ve Aynı zamandada tanıdık bir sima aramaya çalışıyordum.

Ve tam tahmin etdiğim gibi burada olan hiç kimseyi tanımıyordum.Korktuğum başıma gelmişti.

"Selam!".İrkelerek önüme döndüğümde yanımda benim yaşlarımda bir kızın oturduğunu gördüm.
"Selam?"Dedim sorgulayan sesimle.
"Otura bilirmiyim?"Dedi.
"Tabiiki"dedim.
"Sanırım sende benim gibi burda yenisin"dedi kız.
"Evet.Ve bu biraz zor"Dedim.Evet gerçekdende zordu.Herkes bir birini tanıyor ve sen kimseyi tanımıyorsun.Korkunç bir şey.
"Adın ne buarada?Hiç sormadım"dedi
"Sidelya.Senin?"dedim.İsmimi söylediğim an yüzüme şaşkınlıkla bakdı.Sanırım ismime biraz şaşırmıştı.
"İsmin...Hem garip hem de güzel.
Benim adımda Meryem.Tanıştığıma memnun oldum"dedi Meryem.
"Evet her kes öyle söylüyor.Bende tanışdığımıza memnun oldum Meryem."dedim
"Sanırım burdakı tek arkadaşım sensin Sidelya."dedi Meryem.
"Benimde Meryem"dedim.
Bizim sohbetimizi yarıda kesen öğretmenin içeri girmesi olmuşdu.