The Mayor's Daughter

Kabanata 11

Kabanata 11

Before Kali could reacted, Ran disappeared, leaving her speechless. Why the hell would he tell her Dad about that? Iniisip niya palang kung anong magiging reaksyon nito ay gusto na niyang lamunin ng lupa. That was in the past. Why would he try to bring it up gayung wala namang kahulugan ang halik na iyon. She was drunk and mad at that time. That's it.

Sa ginawa ni Ran ay mas lalo lamang tumindi ang inis at galit na nararamdaman niya dito. She tried to bite the piece of cloth wrapped around her arm but failed. She also tried to grab the small knife beside the lampshade, but she can't reach it. Inis na inis na inuntog ang sariling ulo nang mahina sa headboard ng kama. Daig pa niya ang isang hostage kung tratuhin.

Ginawa na niya ang lahat ng makakaya niya hanggang sa maisipan niyang magsisigaw sa pagbabasakaling may makarinig sa kanya at makatulong.

"Help! I've been kidnapped!" she shouted wholeheartedly when she heard a car noise.

"I need help! Someone has tied me to my bed and I can't get out."

Hindi pa siya nakuntento at ipinatunog niya ang bell sa gilid at ibinagsak ang lampshade, gumawa iyon ng malakas ingay. Nang dahil sa ginawa niya ay mabilis na tinungo ni Ran ang kwarto at hinawakan ang kanyang baba at sapilitang ipinaharap ang kanyang mukha sa mukha nito.

Nakita niya ang pagdaan ng galit sa mga mata ni Ran at napansin ang pagtitimpi nito. Napangiwi siya at binelatan ang lalaki saka nagpatuloy tuloy sa pagsisigaw at paggawa ng ingay upang inisin ito lalo.

"Fucking shut up!" gigil nitong sabi at binitawan siya.

"I will never fucking shut up, not until you untie me."

"I will not do that. I will never let you escape again, Rosales. You'll have to stay here until I say so, sa ayaw man o sa gusto mo."

"I'll call the police!" Gigil na rin niyang sabi, nagsimula na ring tumulo ang luha niya dahil sa masakit na masakit na ang kanyang mga kamay at paa sa kakagalaw.

"Hinding hindi mo ako makukuha sa pag-iyak mo."

"Argh! You moron! Kidnapper!" Humihikbing wika niya.

He just smirked at pinanood lang siya na para bang natutuwa pa itong makita siyang umiiyak at namamaga ang mga mata at nahihirapan. This guy is so heartless. She swears she will tell her Dad about this and make sure he'll pay for what he did.

Kali didn't realize that she had fallen asleep because she was so tired from shouting and trying to untie herself. Nagising na lamang siya nang may marinig siyang muli na papadaan na sasakyan. Dali dali niyang ibinagsak nang malakas ang flowervase at sumigaw nang sumigaw. Natigil naman ang sasakyan sa tapat ng rest house nila hanggang sa marinig ni Kali na may matandang boses ng babae at lalaki ang nasa may pintuan. Akmang sisigaw siyang muli nang takpan ni Ran ang bibig niya ng tela nagpumiglas siya nung una pero kalaunan ay napatigil nang tutukan siya nito ng baril.

Ran motioned with his hand for her to not make a sound while pointing the gun on her temple. Labag man sa kanyang kalooban ay sinunod niya ang utos nito.

"I swear, I'll fucking shoot you in the head if you try to make a sound. Understand?" striktong wika nito at siya nama'y napilitang tumango habang tahimik na humihikbi. Nanginginig ang kanyang mga tuhod at takot na takot.

Ang tigas tigas ng ulo niya pero takot naman pala sa baril. He quickly looked away when their eyes met. Sa loob loob ni Ran ay nagi-guilty siya but he has no other choice to make her shut up. Matigas na matigas talaga ang ulo nito at nahihirapan siya kung paano ito kontrolin dahil para itong bata na hindi tumitigil hangga't hindi nakukuha ang gusto. She's very different from her younger sister, although Lily resembles her a lot.