When I meet him ( Aballana Series: Saved)

PROLOGUE

DISGUST

GRACE MARANGA

DALA-DALA KO ANG bagahe kasi kadadating ko lang galing US, kasalanan to ni Mom eh. Sabi nang ayaw kong sumama kasi magma-monthsary na namin ni Jason pag January 3, pero babawi ako kasi hindi ako nakauwi.

Habang naglalakad ako palapit sa condo na tinitirhan namin ni Jason ay, parang may kung anong bumagabag sa dibdib ko. Like, no joke.

Pero binalewala ko ito kasi baka dahil lang ito sa pagod sa byahe. Nasa harap na ako ng pinto ng condo namin ay mas grumabe ang lakas ng pintig ng puso ko parang may sumasakal. Itong intuition ko talaga parang Ewan.

But when I opened the door, my heart almost left my body, and my soul slowly broke. Pumasok ako at the kind of voices I've heard was leading mo to much pain, and I can't even stop it.

I try to think optimistically and thought that maybe Jason just watched some r18 movie. Pero hindi eh, masyadong makatotoo ang ingay. And I look out on the hallway clothes scattered everywhere and some women's undergarments also there. Napahigpit ako ng kapit sa bagahe ko at agad na binitawan ito.

Yung suot kong sweater na pula ay agad kong hinubad at diri-diritsong naglakad patungo sa ingay na yun, but it made my heart shattered Looking at them humping and havoruing each warmth makes me vomit. Ang dudumi nila!

Tangina nila!

Ayaw kong I describe ang ginagawa.nila kasi puta, ang sakit sakit!

Habang ako nagmamadali ang araw na makabyahe ako dito kasi ayaw kong magtampo ang tangina nito pero ang Saya Saya naman niya na wala ako. Nagawa pa niyang maka ngite habang tumatawag ako sa kaniya.

Why? Bakit ako pa?

May kulang ba sa akin?

Did I love too hard?

Did I cling to much?

Did I not prioritize him much to make a move like this,

Did my love for him be shallow?

Did he even think that this would make me break?

Or baka naman ako lang ang nagmahal kasi sa scenario na ito, ang Saya Saya niya eh. Nakaya niyang magawa ito without knowing kung anong mararamdamam ko.

Parang agos ng water falls ang luha ko sa nasaksihan. I combed my brownish hair, and my breath began to shorten. My asthma!

I try to get some air at napasindig ako sa bubong at may hagip akong gamit na babasagin at yun ang frame na bigay ko sa kaniya at may mukha pa namin yun, tapos ito. Puta!

Napatingin sila sa akin at agad akong tumayo ng matuwid and try to look strong pero sa kalooban ko puta, ang sakit!

" G-Grace.." gulatnang banggit ni Jason sa ngalan ko. Ganda naman ng bigay nang grace ni lord sa akin.

Naglakad ako palapit sa kanila at tiningna lang. At nagkomento.

" Ang Saya Saya niyo naman. Sorry, naka istorbo ako. Ipagpatuloy niyo lang yan." I even smiled, but then I walked away pero agad akong hinigit ni Jason.

" Grace, let me explain." Pagmamaka-awa ni Jason and I take a glimpse of the girl and loses my emotions on my face.

" Sa nakikita ko ngayon di mo na kailangan mag explain pa." At napangise na lang ng sarkastiko. " Really, si Dian pa talaga? Kadugo ko pa. Kakaiba ka mamingwit ha?" At agad na tumalikod.

Umayos ka ng lakad Grace, kaya mo yan. Huwag ka munang umiyak! Huwag muna!

Malakas ka, lakad lang!

Pero nang nasa malapit na ako sa pinto ay agad akong hinigit ulit ni Jason at dun na ako sumabog, sinampal ko na siya ng sobrang lakas.

At dun ko na nabitawan ang mga luha ko, dinuduro ko siya habang umiiyak na. Wala na akong pake kung ano ang itsura ko ngayon. Wala na akong pake!

" Wala kang puso! Di mo man lang naisip ang pagkakamali mo! Di mo man lang ako nirespeto! Wala kang puso! I've given you EVERYTHING, fucking my everything! Pero ito lang ang masaksihan ko! Wala kang kwenta!" He tries to hold me but I pushed him make him walk backwards.

" Dont you dare fucking touch, you dirty asshole! You little piece of Impucinous asshole! Puta ka!"

" G-Grace... let me explain. Let me talk please." He begs and even his tears beg to. I tsked and comb my hair again.

" Hindi ko alam kung paano to sabihin, hindi ko alam na ganito ang mangyayari. Hindi ko alam bakit ako ganito, pero, trust me pinagsisihan ko ito. Ill-" I cut him off.

" Huwag mo kong sabihan na hindi mo akam kung bakit nangyari ito, YOU!" turo ko sa kaniya. " You fucking let this happen. At anong trust me. Sa nakita ko, nasira mo ata ang trust na binuo ko para sayo. I build and fucking change myself for you kasi mahala kita pero, nakakatangina lang!"

Nag iyakan kami pero alam kong mas masakit pa ang nararamdaman ko kaysa sa kaniya, ang Saya Saya niya kanina eh.

Pero parang kasalanan ko din naman. Ako ang may kulang. Ako ang may kasalanan.

" Grace, magbabago ako. This is just a mistake. Babaguhin ko ito!"

" Tanginang mga salita yan! Mababago mo ang sarili mo pero hindi yung nakita ko! Pero..." napayuko ako at napailing.

" Dont... please... you'll blame yourself again! No.. please. Blame me! Don't fucking drag yourself for this! Balmer me! Talk shit about me please don't you'd are say those words! Do-"

" - Kasalanan ko din naman kasi I don't give you a love that will make you stay loyal. Kasalanan ko na kung bakit ka naghanap ng iba para sumaya. Kasalanan ko naman na kung bakit ito nangyari. I don't give you much love that will stop form making this mistakes. I don't prioritize you more kaya nangyari itong kasalanang ito." I looked at him and I smile painly.

" Hindi mo ata ako deserve kasi kung oo, di to mangyayari." And I left him together with my bag. He tries to call me and stop me but I won't budge.

Sa nararamdaman ko ngayon parang wala na akong pake! Wala na nga akong naririnig kundi yung mga salita sa utak ko na kasalanan ko. I think di para sa akin ang magmahal.

Ito yung una kong pag ibig and I build my trust, my heart for this. I expected naman sa mga heartbreak na mangyayari sa relasyong ito pero I guess it didn't cooperate my soul.

Sumakay ako sa elevator na walang kasama at sa pagkasara nundun na ako Napa upo sa sakit na naramdaman. Gusto kong manakit pero ayaw ng mga kamay ko kasi parang deserving ko to.

Gusto kong mag hystericala t maglabas ng Sama ng loob sa nasaksihan pero ayaw'ng lumabas. Nakakabaliw.

Pero puta! Nakakaulol naman ito!

Bumukas ang elevator at nasa ground floor na ako, pasalamat na lang at walang tao na naghihintay kasi for sure na muka akong Ewan sa itsura ko.

Dumiritso ako sa kotse at sinalampak ang bagahe sa likod ng sasakyan ko at agad akong pumasok sa drivers seat.

Pagkaupo ko at pagkasira ng kotse ko ay dun na ako nagpakawala ng sibrang sakit ng damdamin!

PUTA!

TANGINA!

FUCKING DISGUTING!

Nakakasuka, nakakawala ng dignidad! Tangina.

Pero hindi ko kayang isisi sa kaniya ang mga ito, kasalanan ko din.

Ilang minuto akong wala sa sarili at napagdesisyonan na umuwi.

Pero mas grumabe ata ang sakit na ito sa nalaman.

NAWAWALA SI SUNNY.