Kader Yağmuru

Günümüz:yüzleşme

Şarkının melodisini sesi yavaş yavaş azalırken mikrofonu kendimden uzaklaşrırdım ve birkaç adım geriye gittim, bu süre zarfında şarkım çoktan bitmişti bitmesine ama hayranlarımın hep bir ağızdan "Asya, Asya"diyerek tezahürat yapışlarını duyuyordum. Durdum ve son bir kez herkesi selamladım sonrasında sahne arkasına geçerek konseri sonlandırdım. Arka tarafa geçtiğimde ekip arkadaşlarım bir bir beni tebrik ediyorlardı, ne zaman sahneye çıkarsam çıkayım ilk günki heyecanımı yaşıyordum, evet hayalimi gerçekleştirmiştim, hayranlarım olmuştu, beni seviyorlardı...

O sırada yanıma menajerim iklim gelmişti, birlikte sohbet ederek kulise gittik. Bugün hem konserim hemde moda çekimlerim vardı,ilk önce burdaki işimi bitirip eve geçecektim dinlendikten sonra ise çekimin yapılacağı binaya gidip hazırlanacaktım.

Kulisteki ilk işim üzerimdeki rahatsız edici kıyafetlerden kurtulmaktı, toz pembe ve yeşil tonlarındaki elbisemi çıkardım. Geniş mavi bir eşofman ve de siyah bir tşört giyerek kıyafet işini hallettim. Makyaj çıkarma işlemini biricik yardımcım Saye yapıcaktı, ilk önce gözkapaklarımı sonrasında yanak ve alın çevremdeki makyajı sildi o makyajımı sildikçe yüzümün nefes aldığını hissediyordum her ne kadar şarkıcı ve model olsamda elbise ve ağır makyajdan haz almıyordum. Makyaj temizlememde bitmişti,Çantamı ve telefonumu aldıktan sonra kulistekilere veda ettim ve yavaş yavaş kulisten çıkarak arabama doğru yol aldım. Park yerindeki siyah arabamın kaputunu açtım ve çekimde giyeceğim kıyafetleri koydum, sonrasında şoför koltuğuna oturdum ve evin yolunu tuttum, yoldayken hala aklım sahnedeyken düşündüklerimdi, hayallerimi gerçekleştirmiştim ve bu hiç kolay olmamıştı. Çevremdekiler beni vazgeçirmek için türlü türlü şeyler denediler, dil döktüler ama hiç denemedikleri bir şey vardı;neden istiyorsun diye sormak...

Evet çevremdeki kimse bana bu soruyu sormamıştı, sadece Naz biliyordu cevabı. Tıpkı oda benim gibi çevresinden alamadığı ilgiyi, sevgiyi hayranlsrından almak için model olmuştu ve işe yaramıştı da fakat dediğim gibi bu ikimiz içinde hiç kolay olmamıştı. Ailelerimiz bize engel olduğu yetmiyormuş gibi birde evden atmakla tehtid etmişti, sadece çocuğunun iyiliğini düşünseydi bir ebeveyn o zaman işler farklı bir hal alırmıydı, daha kolay olur muydu?

Düşüncelerimi bir kenara attığımda çoktan eve varmıştım, ilk önce üzerimdeki kıafetlerden kurtulup ılık bir duş aldım haziranın ortasında olduğumuz için çekimlerden sonra eve kendimi zor atıyordum. Yorgunluğumun biraz da olsa azaldığını hissedince bedenim hafiflemişti, duştan çıkıp mavi salaş bir pantolon ile krem rengi tişört giydim ve kendimi salondaki koltuğa attım çekimler ortalama iki buçuk saat sonra olduğu için yorgunluğu üzerimden atmak pek zora benzemiyordu. Televizyondan program izlerken kendi konserime ve reklam çekimlerime denk geldim ve sesi açtım, haber'de"Ünlü şarkıcı ve başarılı bir model olan Asya Seçkin bugün olan konserde şahaneydi, hem elbisesi hem makyajı hemde güzelliği ile herkesi kendine hayran bıraktı. " Diye geçiyordu. Gerçekten insanlar böyle mi düşünüyordu güzel, başarılı bir insan. Aslında övülmekten pek hoşlanmam ama bu sözler adeta ruhumu okşamıştı...

Başka bir kanal açtığımda ise geçen hafta katıldığım program yayınında kendimi gördğm, bu beni mutlu ediyordu, herkes tarafından sevilmek çok güzel bir duyguydu. Kanalları kısa kısa izleyip değiştirirken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım çekime bir buçuk saat kala gerekli eşyalarımı alıp evden çıktım ve arabaya yöneldim, hazırlnamam uzun sürmediği için yola tam vaktinde çıktığımı düşünüyordum. Çok geçmeden çekimin yapılacağı binaya geldim ve asansöre binerek hazırlanma odamın olduğu katın düğmesine bastım asansör ineceğim kattan iki kat önce durdu ve kapıları yavaş yavaş açıldı.

İçeri giren asistanım Naz'ı görünce dudaklarımda mutluluk içeren bir tebessüm oluştu,Naz lila bir pantolon ve beyaz bir tişört giymişti, göz çevreleri ise eyeliner ve farla çevrili olurken toz pembe bir ruhla makyajını tamamlamıştı, ikimizde aynı katta indik fakat farklı odalara girdik ben odaya girer girmez herkes tek tek beni selamlamış hazırlığa başlamışlardı çok geçmeden koltuğa oturdum ve saçım ile makyajımın tamamlanmasını bekledim, saçım düz fön çekilmiş bir biçimde upuzun duruyordu makyajım ise sadeydi ilk defa bu konuda mutluydum, sıra kıyafetime gelince iki tane seçeneği vardı. Biri beyaz crop gömlek ile siyah diz kapağının biraz üstünde biten bir etekti ikincisi ise yine bir elbiseydi. Elbiseden daha bu sabah nasibimi almışken bir daha uğraşmamak adına ilk tercihim olan gömlek ve eteği seçtim. Son olarak marka beyaz gözlüğümü takarak çekimin yapılacağı alana doğru yol aldım.

Stüdyoya girdiğimde kadrajıma ilk olarak Naz girdi.Naz yavaş yavaş yanıma geldi telaşlı gibiydi. "Naz bir sorun mu var? " Dememe rağmen  o bana bakmaktan başka bişey yapmıyordu, yüzü kireç gibi bembeyaz olmuştu, kendine gelmesi için kollrından tutup"Naz neler oluyor? " Diye yineledim. Bu sefer Naz beni duymuş olacakki, "Bugünkü fotoraf çekiminde bir kişi daha yer alıcakmış. " Dedi. Kim olabilirdi ki? Hemde son dakika haber edilmiş birşeydi. "Kimmiş o? " Dememe rağmen Naz yine az önceki gibi garip garip bana bakıyordu saniyeler sonra ise sanki yaşadığı bir olayın şokunu atlarmış gibi bana baktı ve arkama dönmem için kaş göz işareti yaptı. "Aman Naz ne söyliceksen söy-" Dememe kalmadan Naz beni arka tarafa çevirdi ve biriyle göz göze geldim. Ela gözler...

Bir çift ela gözle göz göze geldim tanıdık gözlerin sahibi ise... Aral'dı, burada ne işi vardı?

Fakat o beni tanımadı, tiksinircesine nefret ettiği kişiyi tanımadı ve bana elini uzatarak, "Merhaba ben Aral Korkmaz tanıştığımıza memnun oldum. " Dedi ve sonrasında havada kalan elimi avuçları içerisine alıp öptü... Dilim tutulmuştu şimdi ne yapacaktım...

Bir bölüm daha. Bu bölümüde heyecanlı bir şekilde bitirmezsem olmazdı. peki , sizce Asya Seçkin ve ondan nefret eden Aral Korkmaz bu durum karşısında ne yapacak? Aral, Asya'yı tanıyacakmı yoksa Asya, Aral'a bizzat kendini tanıtacak mıydı?
Oy vermeyi unutmayın.
Bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın...