CHAPTER 12

590 14 2
                                    

Never let the pain from your past punish your present and paralyze your future.
-----
PAALALA : Moment ni Lirah
-----

Yeah! Had a great night with The Trios. Were really waisted. De joke 2 bottles lang naman ininom naman namin waisted agad.

Nung pag uwi ko sa condo humiga agad ako at natulog. Gusto ko maging peace but unfornately hindi i Had nightmare lagi naman eh kaya lang iba ngayon.

Nagising ako ng umiiyak bakit ?
Kase yung panginip ko yun yung pinakamasakit na nangyari sa buhay ko.

----

Flashback

" Hi mom! Ako po yung valedictorian". Tuwang-tuwa ko sabi kay mama.

" aba dapat ang laki na rin ng gastos namin sayo no? Pasalamat ka samin ka napunta.".my answered in a cold tone.

" ano po mom?". Naguguluhan kong tanong sa kanya.

" ano ka ba elizabeth! Bakit ganyan ka mkitungo sa bata?".galit na sabi ni dad.

"Eh totoo naman ah! Pasalamat siya at sa atin siya napunta! Kung hindi hindi maganda ang buhay niya". Ganting sagot ni mom kay dad.

"D-Dad ano pong ibig sabihin ni mom?". Tanong ko kay daddy.

" wala yun anak ngbibiro lang mommy mo. I'm so proud of you anak.". Sabi ni dad sa akin.

"Punyemas naman ricardo mag bibiruan pa ba tayo? Bakit hindi mo sabihin dyan kay lirah ang totoo? Ano mas pipiliin mo sya sa amin na totoo mong pamilya!."sabi ni mom kay dad.

" wala akong dapat na sabihin! Anak ko si Lirah a-anak -----". Hindi na natapos si dad yung sasabihin niya kase inatake siya sa puso.

Dinala agad namin si dad sa doctor but unfortunately hindi na kme nakaabot. He's dead on arrival. Dad was gone. The only person who loves me so much. The only who treat me as a gem and then he was gone because of -------

" mom I'm really sorry". Umiiyak kong sabi kay mama.

" walang magagawa ang sorry mo lirah patay na ang asawa ko!". Walang emotion na sabi ni mama.

" mom sorry po talaga dahil sa-----". Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil

PAK!!

Sinampal ako ni mama.

" dahil sayo namatay ang asawa ko! Dahil sayo namatay ang daddy ni daphnie. Dahil sayo wala na sinira mo ang buhay namin!." Galit na galit na sabi ni mama.

" ma hindi lang po kayo at si daphnie ang nawalan pati ako ma! Nawalan po ako ng tatay ! Ma anak niyo rin po ako!".umiiyak kong sagot sa kanya.

" hindi kita anak! Hindi ka anak ng daddy mo! Ampon ka lang! Sana noon palang tumutol na ako sa pag ampon sayo! Kaya lumayas ka! Ayokong makita kana habang buhay! You were no longer part of our family dahil ikaw ang reason kung bakit namatay ang asawa ko!". Sabi ni mama.

Wala akong nagawa kundi ang umalis ng umiiyak kahit hindi ko matanggap yung mga revelation na yun. Naintindihan ko lang ang lahat na I am adopted and the reason why He's dead and because of

me...

------ end of flashback -------

I just hug my pillow and cry the whole night at sinabi ko sa sarili ko na walang FOREVER.

-----
Author's Note

Kaya naman pla eh. Kawawa naman ang ating bida . Haist. ~T_T~
Naiyak tuloy ako. Kayo ba?
Kmusta naman? Ok lang ba.

comment
Vote
And suggest

Be a friend.

❤itsmeFAYEfheii❤

Ms. BITTER meets Mr. FOREVER [ Completed ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon