for my derelict favorite

1

Kaelus'un boş bakışları gökyüzüne odaklanmıştı. Parlak güneş ışığı gözden kaybolmuş gibiydi."...."Herhangi bir düşünce anında göğsünü acı verici bir şekilde sıktı. Bu yüzden hiçbir şey düşünmemeyi diledi. Sadece nefes alıyordu ama hepsi bu.Daha sonra kapı sessizce çalındı."Uross, lordum."Karanlık, darmadağınık zihinlerini uzaklaştırdı."...Girin."Alçak sesi anlamayı başardı ve kapı hiç ses çıkmadan açıldı."Bir ziyaretçimiz var."Artık her şey sinir bozucuydu. Bakışlarını kaçırmadan hemen cevap verdi."Onları geri gönder."Ancak uşak kıpırdamadı ve bir kez daha konuştu."Ben Hyperion.""...!"Evlendikten sonra ilk kez tanıştığı kişi Helios'tur. Henüz Helios'la barışçıl bir şekilde yüzleşmeye hazır olmadığında ne yapmalıdır? Eğer yapabilseydi bundan sonsuza kadar kaçınmak istiyordu.Ancak."...Girmelerine izin ver."Sonlandıramadığım kalıcı bağlılık onun aptal gibi görünmesine neden oldu.Bir süre sonra siyah elbiseli, uzun boylu bir adam belirdi."Kael."Dürüst olmak gerekirse Helios şok olmuştu. Kaelus, evliliğini sarılarak kutlayan bir arkadaş olduğunu düşünüyordu. Ancak birkaç gün içinde yüzü hiçbir şey ortaya çıkarmadı. Ancak o zaman eski dostunun içinde sakladığı yaranın büyüklüğünü tahmin etmeye cesaret edebildi.Kanepedeki gümüş rengi saçlar yukarı doğru kıvrıldı. Kurak kalmış Kaelus'un sesi çınladı."Yeni evliliğinden memnun musun?""...Sana sormak istiyorum."Helios koltuğuna çöktü."Gerçekten evli misin?""Ölecektim.""!"Helios olduğu yerde dondu. Öte yandan Kaelus'un ifadesi her zamanki gibi sakindi."Bunu engelleyen oydu. Odama girmek için öngörüsünü kullandı. Bu bir utanç.""...!"Mor gözleri cam bir yumurta kadar şeffaftı."Ona istediğini verdim çünkü evlenmek istiyordu. Böylece sıkıntı olmaz."Helios, aşırı teslimiyetini arkadaşının gözlerinden okudu. Sorulmamış içgüdüsel sorular ortaya çıktı."Neden... ...bana söylemedin...?""?"Kaelus ona hayretle baktı. Ne söylemesi gerekiyordu?Helios'un altın rengi gözleri yavaşça titredi."Eğer bu kadar acı çektiysen..... keşke bana daha önce söyleseydin!"Kaelus kıkırdadı."Evet. Her şey benim hatam.""!"Kaelus ayağa kalkıp serin bir hava verirken uzun gümüş rengi saçları şiddetle sarsıldı.Tanıdığı Kaelus çok soğuk kalpli bir adamdı. Hiçbir zaman evlilik eylemini gerçekleştirme konusunda bu kadar dürtüsel bir insan olmamıştı.Aniden kahkaha duydu."Neden? Evlenen tek kişinin sen olacağını mı sandın?"Dikkatlice düşündün mü? Oldukça şüpheli görünüyordu."Kaelus, çok nazik olan eski dostunun endişesine kahkahalarla güldü."Hayat konusunda dikkatli olmanın ne anlamı var?""Ne...?"Helios gülünçtü. Karşısındaki Kaelus'un gerçekten kendisi olduğunu mu söylüyordu?"Kael, bunu ne yapıyor...""Sevmem, birinin ölmesi ve sonunda yıkılmam tamamen benim hatamdı. Bunların hepsi benim kötü olmamın sonuçları.""Ne demek harap oldu?...!"Helios şaşkınlık içindeydi. Birşeyler yanlıştı. Kaelus'un sıcak bir gülümsemeyle ona mutluluklar dilediğinden emindi!Bu sırada Kaelus sanki ele geçirilmiş gibi mırıldanmaya devam etti."Hepsi benim suçum. Aptaldım. Aptaldım. Hayatta ne yapıyorum? Yaptığım her şey...!"Aniden artan ağrı nedeniyle bir süre nefes alamadı. Kaelus büyük bir aciliyetle göğsüne bastırdı."Aman Tanrım...!""Kael!""Ancak....""Ne? Bu ev Helios'un sözlerini benimkilerin önüne mi koyuyor?"Tereddüt eden Uross'a kızmıştı. Uross hemen başını eğdi ve geri çekildi."Üzgünüm.""Çıkmak."Uşak başka bir söz söylemeden dışarı atıldı.Helios, Kaelus'un soğuk tavrından bıkmıştı."Kael...""Ah, beklenmedik bir anda gelince böyle olur."Helios, acı bir şekilde mırıldanan Kaelus'la konuşmayı başardı."... Üzgünüm. Gerçekten hiçbir şey bilmiyordum...""Evet."Kaelus hafifçe homurdandı. Helios tekrar özür diledi."Az önce söylediklerim için özür dilerim. Dikkatsizdim."Gözlerinden soğuk bir rahatlama geçti."Sadece bana ne istediğini söyle. Ah, evliliğimi onaylamaya mı geldin?"Kaelus yavaşça masaya doğru yürüdü. Helios'un donuk sesi arkasından geliyordu.Helios dehşete düşmüştü. Yukarı koştu ve Kaelus'a yardım etmek için bağırdı."Uross!""Evet evet...."Kaelus elini sertçe salladı ama dışarıda olan Uross bir canavar gibi görünüyordu."Usta!""Vay... sana söylemiştim...""Kahya! Doktor nerede?"İkisinin yüksek sesi Kaelus'un başını zonklattı. Neyse ki nefesi kısa sürede stabil hale geldi."Uh... Gürültülü.... Uross, dışarı çık."

"Ancak....""Ne? Bu ev Helios'un sözlerini benimkilerin önüne mi koyuyor?"Tereddüt eden Uross'a kızmıştı. Uross hemen başını eğdi ve geri çekildi."Üzgünüm.""Çıkmak."Uşak başka bir söz söylemeden dışarı atıldı.Helios, Kaelus'un soğuk tavrından bıkmıştı."Kael...""Ah, beklenmedik bir anda gelince böyle olur."Helios, acı bir şekilde mırıldanan Kaelus'la konuşmayı başardı."... Üzgünüm. Gerçekten hiçbir şey bilmiyordum...""Evet."Kaelus hafifçe homurdandı. Helios tekrar özür diledi."Az önce söylediklerim için özür dilerim. Dikkatsizdim."Gözlerinden soğuk bir rahatlama geçti."Sadece bana ne istediğini söyle. Ah, evliliğimi onaylamaya mı geldin?"Kaelus yavaşça masaya doğru yürüdü. Helios'un donuk sesi arkasından geliyordu."Hayır, sorun şu ki... Bu kadar yeter. Çünkü onunla gerçekten evlendiğini biliyordum."....""Ve aslında kehanet gücüne sahipti. Dün gece, söz verdiği gibi sorunlu bir hırsızın yakalandığı yönünde bir telefon aldım.""Evet. Bu yüzden?""...."Helios bir anlığına suskun kaldı. Her şey yanlışmış gibi görünen o yüz. Orijinal Kaelus ile bu tamamen hayal edilemezdi."...... Hayır, hiçbir şey. Şüphelenmek için hiçbir nedenim yoktu."Helios sonunda kesin olarak anladı. Kaelus'un arkadaşı olduğunu iddia eden kadın gerçekten de onu kurtaran bir kurtarıcıydı.Hestia hakkındaki ilk izlenimimi düzeltmem gerekiyordu. O sadece sinsi düşüncelerini saklayıp Caelus'a yaklaşan bir peri değildi.Kaelus'un gözleri aniden bulanıklaştı."Aslında her şeyin düzeleceğini biliyorum.""...?"Kaelus kendisine bakan arkadaşına gülümsemeye çalıştı."Bu benim gururumdu. Sadece ikinizin mutlu olmasına ihtiyacım var ve yakında rahat edeceğim...""....""Gerçek duygularımla ancak uçurumun kenarına itildiğimde yüzleşebildim. Tamamen sivri uçlu. Nasıl dayanacağıma dair hiçbir fikrim yoktu. Sonunda ölmeyi tercih ettiğime karar verdim."Helios'un ağzı aceleyle açılmadı. Kaelus'un sesi devam etti."Dürüst olmak gerekirse beklenmedik bir şekilde hayatta kaldığım için hayal kırıklığına uğradım. Bu kararı tekrar almak kolay değil. Ama senin sayende bir şeyin farkına vardım. Artık kendimize karşı daha dürüst olalım."Kaelus'un gülümseyen dudakları hafifçe kıvrıldı."Öyleyse şimdiden söyleyeyim. Artık seninle ve Diana'nın yanında gülemeyeceğim."Helios gözlerini sıkıca kapattı. Bir daha asla aynı eski ilişkiye dönemeyeceğimizin beyanı. Diana'yı aldığından beri yapmaya kararlı olduğu şey sonunda gerçeğe dönüştü.Ama eğer o gün Kaelus gerçekten yanlış yaptıysa."...Sorun değil, Kael. Hayatta olduğuna gerçekten sevindim.Hestia'yı hâlâ sevmiyordu. Ama eğer o olmasaydı o ve Diana asla silemeyecekleri bir suçluluk duygusuyla yaşamak zorunda kalacaklardı. Sırf bunun için bile Hestia'ya teşekkür etmeli.Kaelus yalnız başına güldü."Böyle düşündüğün için teşekkür ederim."Helios, Kaelus'un odasından çaresizce ayrıldı. Bekleyen Uros derin bir şekilde eğildi."Seni dışarı çıkaracağım."Yürürken bir an sessizlik oldu. Sonra Helios ihtiyatla konuştu."Neden bana Kael'den bahsetmedin? Marki'nin kararı mıydı bu?""Bu hiçbir zaman resmi olarak emredilmedi. Ama Leydi Hestia sizi gördüğünde size söylemediyse, hem majestelerinizi hem de konumunuzu dikkate almış olmalı.""Hmm..."Helios bir şey düşünerek tekrar sordu."Kaelus Hestia denen o kadınla iyi anlaşıyor mu?""Bundan memnun değilsin. Ama biz onu bu ailenin bir başka efendisi olarak tanıyoruz."Uross dürüstçe cevap verdi.Helios, Hestia hakkındaki değerlendirmesini bir kez daha gözden geçirmek zorunda kaldı. Onun düşündüğünden çok daha zorlu olduğunu bile bilmiyordu."...Yakında onlara bir düğün hediyesi göndereceğim.""Bu inanılmaz, Majesteleri. Ustalar memnun olacaktır."Uross ona kibarca teşekkür etti.Diana, gizli faaliyetlerinden dönen Helios'u selamladı."Marquis nasıldı?""......."Helios'un ifadesi pek parlak değildi. Diana'nın kalbi kaygıyla doluydu."Bir sorun mu vardı?""Kaelus..."Bunu yetiştirmenin bu kadar zor olduğuna inanamıyordu. Helios, ağır kalbini serbest bırakmaya nereden başlayacağını bilemiyordu.Diana'nın ince kaşları hafifçe çarpıktı."Senin derdin ne...?""... Evlendiğimiz gün Kaelus kendini öldürmeye çalıştı.""!"Diana'nın kalbi sıkıştı. Kaelus'u sert bir şekilde eleştirmesine rağmen onun Prenses Letona gibi ölmesini istemiyordu."Bunun olmasını engelleyen Markiz'di. Öngörüsüyle önceden biliyordu. Onun sayesinde Kaelus hayatta kaldı.""Ah...."Helios'un suskun kalan Diana'ya bakan altın rengi gözleri ağırlaştı."Hestia hakkında daha fazlasını öğrenmem gerekiyor. Diana, bu normal değil.""Ne anlamda?"Diana kendini kısıtlanmış hissederek sordu. Tam olarak tanımlanamayan karanlık kaygı ona saldırmaya devam ediyordu.Helios'un gözleri keskinleşti."Kesin olarak söylemek benim için zor. Öncelikle Hestia'nın Kaelus'la evliliğinin gerçek amacının ne olduğunu bulmamız gerekiyor.""......Evet."Diana'nın ona güvenmekten başka yapabileceği bir şey yoktu. Helios güvenebileceği tek kişiydi.